Gentblogt

Kookclub ‘t Waterzootje

donderdag 1 december 2011 15u15 | Dirk Schelstraete | 4 reacties
Trefwoorden: 't Waterzootje, KISP, koken, kookclub.

Kookclub ‘t Waterzootje bestaat al sinds 2000, en sinds 2007 koken ze in de gebouwen van het KISP in de Sint-Lievenspoortstraat. Oorspronkelijk was Waterzootje een ‘mannenclub’ maar nu maken ook dames deel uit van het gezelschap. Ze koken in groepen van 4 maal 3 personen. Elk team is verantwoordelijk voor een deel van het menu. Maand één zorg je voor het aperitief, de maand nadien voor het voorgerecht enzoverder tot ze aan het dessert zijn. Dit doen ze tien keer per jaar (in juli en augustus wordt niet gekookt). Er is binnen de groepen een volledige vrijheid van de menukeuze en organisatie van de kookavond. Ondertussen zijn er al 4 groepen actief en staat groep vijf in de steigers!! Iedere groep heeft ook z’n eigen naam. De Cordon Bleus lieten in hun potten kijken. Ze namen de uitdaging aan: het is december-feestmaand en dus maakten ze een volledig feestmaal voor 15 euro.

19u03: Ieder zijn kookeiland
Zoals de meeste clubs kookt ’t Waterzootje in kleine groepjes. Dat valt extra op in het klaslokaal van het KISP, het Gentse centrum voor volwassenenonderwijs waar de kookclub samenkomt. De zaal heeft drie volledig uitgeruste kookeilanden met werktafel, fornuis en oven. Elk groepje werkt op zijn eigen eiland. Wanneer ik de ingrediënten zie, maak ik me zorgen. Drie hapjes. Waterzooi met vier soorten vis. Varkensgebraad van een exclusief ras. Het is feest, en de heren willen uitpakken. En de rekening? Dirk houdt er de spanning nog even in. “Die maken we straks. Elke groepje heeft zijn gerecht apart voorbereid. We weten nog niet of de opdracht gelukt is.”


19u27: Slimme trucjes
Marc B. en Fernand fileren makreel voor de hapjes. Hun kompaan Marc J. komt zoals iedereen uit Gent, maar werkt in Aalst en heeft vertraging. “Ik ben gepensioneerd en altijd goed op tijd”, lacht Fernand. Eén van de hapjes is een geklaarde garnalenbouillon. Fernand heeft de beestjes thuis zelf gepeld. “Als ze vers zijn, gaat het snel. Ik heb 13 euro betaald voor een kilo. Maar ik heb alleen de schalen en de koppen nodig voor de bouillon. En 50 gram voor de afwerking. Met de rest maak ik morgen tomate crevettes. Moet ik dan 13 euro rekenen?” De jury houdt haar antwoord in beraad. Ook team waterzooi heeft een budgettip: vraag bij uw vishandel naar de vis van de dag of koop een vismengeling. Voor waterzooi moet je niet kieskeurig zijn.

19u50: Feestvarken
Bij het hoofdgerecht heeft Jan de touwtjes stevig in handen; Frie en Ivo schikken zich in de rol van souschef. “Het gerecht is Jans idee”, zegt Frie bescheiden, “dus heeft hij de leiding.” Het varkensgebraad in de grote pot van Le Creuset is de ster van de avond. “Ik wil een nieuw product uitproberen”, vertelt Jan. Duroc d’olives is een oud varkensras van bij ons. Het was in onmin geraakt omdat het dier veel vet heeft. Maar dat vet geeft juist de smaak. Een paar boeren kweken het nu opnieuw. De dieren krijgen veevoer met olijfolie. Dat maakt het vlees sappig en gezond.” En in al even sappig Gents: “Geen kartonnen filet.”

20u02: Vissen aan het Gravensteen
Ook Alain, die groentjes snijdt voor het voorgerecht, kent zijn klassiekers. “Wist je dat de eerste waterzooi vis bevatte? Kip was voor de rijke mensen; de vis zwom gratis in de Leie. Mijn hoogbejaarde buur heeft als kind nog gevist aan het Gravensteen. De soorten uit het originele recept komen allang niet meer voor.” Alain heeft flink wat hak- en snijwerk voor de boeg. Valt dat niet tegen na een dag werken? “Ik zie geweldig af”, grinnikt hij. Belastingconsulent Marc W. pikt er op in, maar dan ernstig: “Ik geniet van elke minuut. Dit is mijn enige avond in de maand zonder papier.”

20u47: Service!
Jan heeft de bordschikking van het hoofdgerecht op het lesbord getekend. Ivo en Frie zijn de schets aan het bestuderen wanneer Dirk iedereen aan tafel roept. Service! Elke gang wordt kort gepresenteerd. We eten een tempura van schelvis met klassieke bearnaisesaus, een heldere garnalenbouillon en gerookte makreelmousse met peterselie- en spinaziejus. De jus is fluorescerend groen. “We hebben aan de fotograaf gedacht”, zegt Marc B. Intussen schenkt hij de wijn met de flair van een volleerde sommelier.

21u05: Soep van de buren
Opeens komt er een jonge vrouw binnen. Ze wil de heren een bord soep laten proeven. In één van de andere keukens komt een nieuwe kookgroep voor het eerst samen. ’t Waterzootje blijkt nog steeds te groeien en telt intussen vijf groepen. Wij zitten aan tafel met The Originals, die al tien jaar samen koken. Dirk, die de website onderhoudt en de maandelijkse nieuwsbrief schrijft, is de drijvende kracht. Hij heeft grootse ambities. “Ken je Corps Culinaire Amsterdam? Ze hebben een eigen pand, een professionele keuken en 300 leden. Dat is mijn droom in Gent. Onlangs hebben we nog gekookt voor honderd gasten. De opbrengst ging naar het Kinderkankerfonds. Dat soort acties willen we vaker doen, tijdens feesten en festivals bijvoorbeeld. En hoe meer kookgroepen, hoe meer vreugde. Ruimte genoeg hier. Iedereen met een passie voor koken is welkom.” Waarom Dirk het niet bij één groep houdt? “Koken brengt mensen samen. In de keuken is iedereen gelijk.”

21u40: Wie is de mosseldief?
Paniek bij team waterzooi: de mosselen zijn verdwenen. De dader is snel ontmaskerd. Marc J. had iets te snel geconcludeerd dat er restjes waren. Gelukkig worden ze op tijd onderschept, zodat de borden netjes gedresseerd kunnen worden. Ook Herman heeft aandacht voor detail. Omdat zijn ploegmakkers niet konden komen, heeft hij het slim aangepakt. De sabayon met grand marnier kan hij alleen de baas. Terwijl het dessert rust in de koelkast, heeft hij tijd om de borden te versieren met rood fruit en mandarijntjes. Zo wordt iets eenvoudigs toch heel feestelijk.

22u37: Wetenschap en toeval
De waterzooi was voortreffelijk, maar nu komt het moment suprême. Jan en zijn team hebben niets aan het toeval overgelaten. Het varkensvlees heeft lang gegaard op een lage temperatuur, in een badje van blonde Leffe, wortel en uien. Om de kerntemperatuur van het vlees met wetenschappelijke precisie te meten, heeft Jan er een thermometer in geprikt. Stukjes geroosterde walnoot geven de cannelloni van savooikool een pittige crunch. Daarbij komen nog knolselderkroketjes en zalfjes van butternut en rode biet. Feestelijke kleuren. “Ik wou de wintergroenten doen schitteren”, zegt Jan. “Ze zijn lekker, goedkoop en geweldig onderschat.”

0u12: De rekening, alstublieft!
Hoewel hij er alleen voor stond, heeft Herman een piekfijne sabayon opgediend. Zodra de laatste hapjes opgelepeld zijn, is het moment van de waarheid aangebroken. De groepjes dienen hun bonnetjes in bij Fernand, die lustig op zijn rekenmachine tokkelt. “Een knolselder van een hele euro en een cent”, zegt Ivo plechtig. En met gespeelde ontzetting: “Dat kost nogal geld zeg, eieren.” En dan kan de penningmeester de uitslag afkondigen. “Hapjes 2,42 euro. Voorgerecht 4,10 euro. Hoofdschotel 3,83 euro. Dessert 1,50 euro. De totale foodcost bedraagt vanavond 11,83 euro.” Geslaagd met vlag en wimpel dus. “Misschien moeten we dit vaker doen”, vindt Dirk. Met de dranken inbegrepen klokt ’t Waterzootje af op 18 euro. Alleen de exclusieve whisky die Herman bij de sabayon schenkt, telt niet mee. “Ik trakteer. Vanavond was een mooie gelegenheid. Het feest is toch niet compleet zonder traktatie?”

© 2011 GENTBLOGT VZW