Gentblogt

Avondlijk museumhoppen

vrijdag 2 december 2011 14u37 | Animuz | 1 reactie
Trefwoorden: Design museum Gent, Huis van Alijn, MIAT, museumnacht, STAM.

Al voor het vijfde jaar op rij zag ik de flyer van de Gentse Museumnacht op mijn computerscherm passeren. Net als alle vorige jaren dacht ik: super! Moet ik noteren! Maar het kwam er nooit van. Altijd had ik iets anders te doen of wentelde ik me in het leeg en makkelijk bestaan van een zetelpatat. Maar dit jaar zou ik gaan. De Heer heeft mij zitten testen want ik was de hele week laat gaan slapen, ik moest eerst nog naar een lezing op de avondschool en voor het eerst in weken regende het. Niet miezelen maar regen en felle koude wind in uw gezicht. Maar ik ben een fier Stropke en ben niet gepleujd.

Ik had op voorhand een (fiets)route bedacht. Eerst op het programma stond het MIAT. Daar loopt nog tot 25 maart 2012 de tentoonstelling ‘Futiel Textiel?’. Ik kreeg bij het binnengaan een minihandleiding om een das ‘four in hand’ of ‘windsor’ te knopen. Leuk want ik heb dat altijd al willen leren. De mannen van mijn generatie dragen geen hemd en das meer. Maar misschien komt daar verandering in met mannen als Soulwax, Bent Van Looy, Justin Timberlake, … want zeg nu zelf: hoe schoon is dat niet: een man in col en cravate of een vader die je zijn zoon een das ziet leert knopen. Maar we dwalen af. Je kan ‘Futiel Textiel’ volledig zelf inkleuren. Je wandelt je eigen traject waarbij je kiest voor gewoon je ogen de kost geven, dieper gaan met de uitleg op de pc’s of een filmpje bekijkt op de mediazuilen. Zestien alledaagse textielopbjecten worden historisch en cultureel onder de loep genomen. Ik zag er het strikje van Elio I (op de legende nog “Formateur”), een gigantische jeansmachine, little black dresses, een rode loper, etc. Het is een mooie mix van luchtige en beladen objecten. De trenchcoat wordt er naast de Jodenster getoond. Na een half uurtje MIAT besluit ik mijn route verder te ontdekken. Ik laat de Minnemeers achter mij en fiets richting Kraanlei.

Waar ik precies moest zijn viel mij al meteen op aan de fietsenhoop ter hoogte van het Huis van Alijn. Heel anders dan in het MIAT was het hier aanschuiven om binnen te mogen. De permanente tentoonstelling liet ik links liggen om mijn tijd zo efficiënt mogelijk te gebruiken. Mijn nieuwsgierigheid bracht me naar het kleine kamertje links van de ingang waar ‘Soirée correspondance’ doorging: het startschot van de expo ‘Brief Wisseling‘. Kunstenaars gingen er aan de slag met de waarde en betekenis van brieven. Laury van eerd vertaalde liefdesbrieven van de Groten der Aarde naar SMS’en, Hermine Van Dijck toonde een selectie uit haar brievencollectie. Brieven met een gedroogd bloemetje, een tekening of een gedicht. Enveloppes voor luchtpost, stempels, postzegels, het deed me allemaal wegdromen naar die tijd waarin ik uit reclame enveloppes maakte om mijn brieven in te steken die ik naar vriendinnen (die ik de volgende dag op school terug zag) stuurde. Of brieven die ik naar de jongens schreef waarop ik verliefd was, maar nooit durfde afgeven. Zou de jeugd dat vandaag met SMS’en ook doen? Ik aanschouwde de drukte bij het ‘schrijfkabinet’ vanop het draaiende plateau terwijl ik naar flarden ingesproken herinneringen luisterde.

Voor rustiger oorden was ik bij het Designmuseum niet echt op de juiste plaats. Om 23u waren reeds 2300 bezoekers opgedaagd. De goede ligging maar ook het populaire thema ‘125 jaar Coca Cola’ zal daar voor iets tussen gezeten hebben. Speciaal voor de Gentse Museumnacht kon je aan een retro fotoshoot deelnemen maar tegen de tijd dat ik de Colaexpo had gezien was het filmrolletje van de Colahostess op. Door de grote tentoonstellingsruimte en de ruime opstelling kon je nog tamelijk op je gemak de expo bezoeken. Al vond ik het inhoudelijk iets te mager met iets teveel expo-lay-out. De tentoongestelde objecten zijn wel heel leuk om zien: een marketinghandleiding over de ideale plaatsing van een Coca Colareclame, de verschillende flesjes, automaten, een knalgele colaboerauto en de geschiedenis van de vele reclames. Ik kreeg er dorst van maar was helaas mijn portefeuille thuis vergeten. Alweer een test van De Heer!

Tijd om naar huis te gaan dus om die dorst te laven. Maar eerst nog langs het STAM. Veel volk ook hier waardoor ik meteen naar het ‘Bouw scheef’-luik bij de legohoek ging. Een aantal avonturiers waagden zich aan een windmolen, een labyrint en een lego-arm van wel 1 meter. Er was ook een fotoshoot waarbij je op heroïsche wijze een scheef Belfort kon tegenhouden. De nieuwe tentoonstelling ‘Edmond Sacré, portret van een stad’ doe ik zondag wel als het (hopelijk) iets rustiger is. Ook het MSK en S.M.A.K. doe ik later nog. Het is namelijk nog een hele week Kunstweek.

Een super leuke museumnacht en naar ik hoorde van de deelnemers een erg geslaagde editie. Volgend jaar weer van dat!

Praktisch
Met de Gentse Kunstweek wil men het gevarieerd weefsel aan instellingen, musea, galeries, autonome initiatieven, kunstonderwijsinstellingen, beurzen, steunpunten, collectieven en kunstencentra in de kijker zetten. De Museumnacht en de opening van de kunstbeurs Lineart op donderdagavond 1 december 2011 waren het startschot van een week beeldende kunst. Meer informatie vind je op www.gentsekunstweek.be. De Gentse Kunstweek is een initiatief van de Stad Gent, Lineart en Ugent.

© 2011 GENTBLOGT VZW