Spekkenfestival: Wolf en Hond en Kat

zaterdag 7 januari 2012 13u41 | ElsS | 1 reactie
Trefwoorden: , , , , , .

Ook op de laatste dag van Spekkenfestival pikten we nog een voorstelling mee. Deze keer werd het Wolf en Hond en Kat, muziektheater van I Luna. De verwachtingen waren best wel hoog gespannen want I Luna werd bij de editie 2010 van het Spekkenfestival met het stuk Wolf en Hond (naar het gelijknamige boek van Sylvia Vanden Heede) uitgeroepen tot beste kindervoorstelling (5+). Wolf en Hond en Kat was nu dan ook de première van het vervolg op die voorstelling.

Van bij het begin was het duidelijk dat I Luna al op een grote schare fans kan rekenen. De voorstelling van vorig jaar stond opnieuw op het programma en de nieuwe voorstelling werd zelfs twee keer gespeeld. De tickets vlogen de deur uit en we stonden dan ook met velen te wachten om de grote zaal in Theater Tinnenpot binnen te mogen (met een kwartiertje vertraging omdat de voorstelling van 14 u. iets langer geduurd had en alles weer in gereedheid moest worden gebracht). Wij hadden de voorstelling van vorig jaar niet gezien maar het enige verschil was wellicht dat de personages voor ons nieuw waren en het verrassingseffect mogelijks daardoor iets groter.

WolfenHondenKat WolfenHondenKat WolfenHondenKat

De setting ziet er alvast mooi uit en Hermitage als liveorkestje, ietwat discreet opgesteld aan de zijkant van de scène, zorgt voor de muzikale omlijsting. Het verhaal steekt meteen van wal en van bij het begin voel je de energie. Het geluid staat aanvankelijk nog een tikje (te) luid, maar het wordt gelukkig niet oncomfortabel. De acteurs beschikken over een stevige dosis zangtalent (vooral de stem van Hond kon mij het meest bekoren) en allemaal slagen ze er in om hun personage een echte ‘dierlijke’ touch te geven. Het huilen van Wolf, het snuffen en grollen van Hond, de kattige houding van Kat, het springerige van Muis, heel geslaagd en het droeg ertoe bij dat het publiek meegezogen werd in het verhaal.

WolfenHondenKat WolfenHondenKat

Wolf is ziek. Zijn neef Hond brengt hem koek en wijn (het lijkt Roodkapje wel, maar dan net dat tikkeltje anders) want dat is zijn plicht. Maar er is Kat, zij is best wel kattig en zelfs een beetje gemeen. Ze pest Wolf en Wolf is bang van haar. Ze verschalkt Wolf (en speelt zo de rol van de wolf in het verhaal van de 7 geitjes). En plots mag Hond niet meer binnen bij Wolf. Hond snapt er helemaal niets van. Gelukkig wordt hij geholpen door Muis (of een heleboel muizen?).

Muis is een echt showbeest en zorgt meermaals voor hartelijke lachsalvo’s, zowel bij groot als bij klein. To piep or not to piep, Fonske en Donske, de jas vol kleine muisjes (van de Ik-kan-overal-doorkruipen-muis tot de postmuis), het is geen plaag maar het Volk van Knaag … een grapjas, een speelvogel, een opportunist, Muis is het allemaal en nog veel meer.

WolfenHondenKat

Kat is kattig, een wilde kat, bijna een tijger, in elk geval geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Het bos is van Kat, tenminste dat zegt ze zelf toch en zij wil alles krijgen wat ze hebben wil. Maar de anderen zijn haar beu en willen haar weg en dus is Kat toch ook wel een beetje eenzaam, soms.
Hond is braaf, misschien wel te braaf, zeker plichtbewust. Soms is hij boos en gekwetst, maar nooit voor lang. Hij helpt zijn neef Wolf en slaagt erin om Kat weg te jagen uit het bos. Zijn allerliefste knuffelbeer wordt opgeofferd om Kat te misleiden. Maar dan wordt hij ziek en lukt het even niet meer.
Wolf is wild en soms gemeen, maar ook wel doodsbang van Kat. Samen met Muis plaagt hij Hond omdat die nog slaapt met een beer. Maar wanneer Hond ziek wordt dan is hij er toch voor hem, want hij is zijn neef en dus is het zijn plicht om nu voor hem te zorgen. En zo blijkt Wolf toch ook een echte vriend.

WolfenHondenKat WolfenHondenKat

De hele voorstelling loopt als een trein en verveelt geen enkel moment. Het publiek is heel enthousiast en geniet van de malle fratsen. De kleinsten op de eerste rijen schrikken soms wel even wanneer Kat een nijdige poot naar hen uitslaat, maar zitten even later alweer te schaterlachen. De tijd vliegt voorbij en het is bijna niet te geloven dat we op het einde ruim een dik uur later zijn. Voor ons was dit andermaal een meer dan geslaagde namiddag en als u op een later tijdstip nog eens de kans krijgt om I Luna te zien spelen, zeker doen want plezier gegarandeerd.

© 2012 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Spekkenfestival: Wolf en Hond en Kat

  1. Reactie van Johnny de meyer

    even nog bij vermelden dat de groep die de muziek maakte en begeleid HERMITAGE is.