Gentenaar op Antarctica: deel 7
Gentenaar Koen Meirlaan, leraar op de Sint-Hendrikscampus in Deinze, is mee naar Antarctica in het kader van het AHA-project. Hij blogt vanuit dat koude continent, en wil Gentblogt daarin laten delen. Zijn vorige posts kunt u hier lezen.
Tijd voor Blogpost 7. Terwijl ik deze blog schrijf, speelt er zich een prachtig schouwspel af door de zon die terug te voorschijn komt na even achter de bergen te duiken, het is 6 februari 2012 23u40. Op 15 december, tijdens de heenvlucht waarschuwde Johan Berte me reeds dat de expeditie in Antarctica heel wat indruk op mij zal maken. Toen nog moeilijk in te schatten voor mij. Maar ondertussen snap ik wat hij bedoelde. Ondertussen 53 dagen van huis en ik kan nu al bevestigen dat deze ervaring een heuse impact op mij zal hebben. Moeilijk te beschrijven in deze blog… Ver weg van alle drukte, verkeer, uitlaatgassen en bovendien verblijven in het laatste continent van onze aarde is een unieke ervaring. Voeg daar nog heel wat interessante ontmoetingen met buitengewone mensen aan toe en we hebben alle ingrediënten voor een bedwelmende cocktail.
Donderdag 26 januari 2012
Binnen enkele dagen zijn de geologen weg, dus maak ik van hun aanwezigheid gebruik om enkele geologielessen uit te werken. Ik verzamel heel wat gesteenten van allerlei kleuren en vormen. Samen met professor Eldburg zoom ik in op de samenstelling en de ontstaanswijze. Ik inventariseer alles en probeer de gesteenten naar België te krijgen (vermoedelijk via het schip, volgend jaar).
Hier zie je een van de filmpjes waarin de graniet -waarop de basis is gebouwd- besproken wordt:
Morgen Skype met een school uit Dilsen, Limburg. Ben benieuwd.
Vrijdag 27 januari 2012
Met de Limburgse leerlingen bespreek ik onder andere het energiesysteem. Heel wat interessante vragen! Een echte aanrader is deze presentatie.
Zaterdag 28 januari 2012
De helikopters en dus ook de piloten vertrekken richting Novolazarevskaya. We nemen afscheid van Jörn, Knutt en Florian. Drie sympathieke kerels die toch wel een fantastische job geleverd hebben, ze wisten in moeilijke omstandigheden de geologen veilig op bestemming te brengen. Wist je dat er jaarlijks een helikoptercrash is in Antarctica? Jörn wist nog een grappige anekdote te vertellen; vorig jaar hadden ze een speciale klant in hun helikopter: Paris Hilton! Ze werden op voorhand op de hoogte gebracht dat ze eventueel een foto mochten nemen, maar niet van haar voeten aangezien ze blijkbaar bijzonder grote voeten heeft… Voila, nu weet iedereen het. ;-)
Even later zien we de helikopters aan de horizon verdwijnen en besef ik dat zo’n afscheid heel plots komt en dat ik deze mensen vermoedelijk nooit meer terug zal zien. Ik heb ze alvast uitgenodigd voor de Gentse Feesten ;-)
Terwijl vrienden laten weten dat Gent overrompeld wordt door het lichtfestival houden wij onze Indische avond. Lekker Indisch eten en nog toffe gesprekken. En bijzonder rock’n roll voor een zaterdagavond: Andreas geeft een lezing over het geologisch onderzoek dat ze hier voerden. Niet gemakkelijk maar bijzonder interessant. Ik ontving de presentatie en ook van geologe Marlina krijg ik heel wat informatie om de lessen aardrijkskunde te pimpen! “Pimp my lessons on a Saturday evening!â€
Zondag 29 januari 2012
“Rustdagâ€. Vandaag SAR-oefeningen: Safety and Rescue! We gaan richting de gletsjer en de field guides wijzen ons enerzijds op de gevaren, maar laten ons anderzijds genieten van deze ijsmassa! We dalen immers af in de crevasse!
Ik kan er een aparte blogpost over schrijven, maar laat de foto’s voor zich spreken! Echt prachtig!
Nadien doen we nog enkele rescue-oefeningen waarbij ik als slachtoffer word ingepakt en naar het station word overgebracht. Geen lachtertje om zo vervoerd te worden. Gelukkig had ik geen echte verwondingen. Lees hier het interview met de dokter.
Dinsdag 31 januari 2012
Normaliter vertrekken vandaag Johan (projectmanager), Benoit (field guide), Jacques (field guide & dokter) samen met de Duitse geologen naar huis. Maar er is een bijzonder krachtige wind! Hun vertrek wordt nog een dagje uitgesteld. Bijgevolg kan ik in de voormiddag nog wat skype-lessen geven en Johan nog enkele laatste vragen stellen (Johan in het station (https://youtu.be/J-f-zjbsRyk) & Johan op het dak (https://youtu.be/pwnjiK6dmJY))! Het gaat onder andere over de isolatie en ventilatie van het station. Het gaat hier immers om een zogeheten ‘passief huis’. Dat wil zeggen dat er geen energie moet toegekend worden aan de basis om deze te verwarmen! Dit is enerzijds een oplossing voor de hoge energieprijzen en betekent anderzijds een zero-emissie! Bekijk zeker deze interessante animatie over passiefbouw.
In de namiddag slaat het weer volledig om en maakt Jacques van zijn laatste dag gebruik om Utsteinen te beklimmen! Yes! Stijgijzers aan de schoenen, klimtouw, piolet (=pikhouweel voor in het ijs), al snel blijkt dat we voor de moeilijke route kiezen. En als bij toeval komt op het slechtsdenkbare moment (op bijna verticale wand) mijn stijgijzer aan mijn schoen los… Even paniek, maar gelukkig komen we er met wat hulp zonder kleerscheuren van af.
Woensdag 1 februari 2012
Opnieuw afscheid nemen. Na een heel korte nacht -het was de laatste avond voor heel wat mensen, dus moest ik dit toch meevieren- landt om 7u30 het vliegtuig! Aan boord een nieuwe dokter en 3 nieuwe wetenschappers.
Even later vertrekt het vliegtuig terug naar Novolazarevskaya met aan boord de Duitse geologen. Waaronder Antonia, die enkele dagen geleden te horen kreeg dat haar vriend een einde maakt aan hun relatie. Wat een helse terugkeer te weten dat je mag verhuizen eens je thuiskomt… Een van de nieuwe wetenschappers heeft een erg fijn cadeau mee van mijn vriendin wat mij alvast geruststelt . In het pakket zit ook de schitterende t-shirt van de leerlingen van campus Sint-Vincentius.
Moeilijk te geloven maar ook Matthias –een super sympathieke Duitse geophysicus- ontvangt vandaag een mail dat zijn vriendin met een andere jongen in zee gaat. Ik zie het ongeloof in Matthias zijn ogen… hij wil allesbehalve huiswaarts. Maar om 12u30 vergezelt hij Benoit, Johan en Jacques richting Europa. En plots zijn ze weg… Mensen met wie ik ondertussen 7 weken intensief samenleefde en heel wat mee beleefde. Wat mij doet beseffen dat mijn verblijf hier eindig is en ik dus ten volle moet genieten/beleven van wat ik hier meemaak.
Over de nieuwe wetenschappers en hun onderzoeken vertel ik in de volgende blog!
Nu wil ik jullie graag meenemen voor een rondleiding op, in en rond het Princess Elisabeth Antarctica-station!
Rondleiding IN het Princess Elisabeth Antarctica-station – Deel 1a
Rondleiding IN het Princess Elisabeth Antarctica-station – Deel 1b
Rondleiding OP het Princess Elisabeth Antarctica-station
Rondleiding ROND het Princess Elisabeth Antarctica-station
© 2012 GENTBLOGT VZW
De max! Vooral om dit te lezen in het lentezonnetje, terwijl het op het tijdstip van dit verslag nog stenen uit de grond aan het vriezen was.