RSSGent M: Vakbonden vs Sociale Media
Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik kan amper nog volgen. Facebooken, dat lukt nog wel. En op mijn (spotgoedkope) smartphone vloeken, dat kan ik ook als de beste. Maar als ik om mee heen kijk, dan vrees ik dat ik een boot een beetje aan het missen ben. Al dat jong geweld dat tegenwoordig in het Gentse actief lijkt te zijn, het is behoorljk indrukwekkend voor wie vanaf de zijlijn toekijkt. En ik ben duidelijk niet de enige die ermee worstelt.
Op dinsdagavond 10 april 2012 organiseerde Gent M een avond met als thema “De vakbonden vs de sociale media”. En die “vs” stond daar niet voor niets. Dat sociale media een bedrijf kunnen maken en kraken was al duidelijk. Wanneer de vakbonden overgaan tot een staking regent het op Twitter klaag-tweets. Hoe je daar als vakbond (en bij uitbreiding als organisatie) het best mee omgaat, was het kernthema van de avond. Sprekers van dienst waren social media experts Stijn Vercamer (TROEF) en Sofie Verhalle (Talking Heads) aan de ene kant, en Tim Ramboer (ACLVB), Pieter Wieme (ACV) en Sam Van Wesemael (ABVV) aan de andere kant.
Een goede gelegenheid om nog eens af te spreken met een ex-collega en vakbondsvertegenwoordiger in de kantoren van het IBBT. Een dj, een bar, wat rondgestrooide werkplekken, vergadertafels en zetels vormende het decor waarin hoofdzakelijk jonge freelancers kwamen luisteren en discussiëren.
Inhoudelijk werden er misschien hier en daar een paar open deuren ingetrapt, maar al bij al was ik er achteraf toch behoorlijk van onder de indruk. Bleek alweer maar al te duidelijk dat je als vakbond met je klassieke boodschap niet meer kan aankloppen bij jonge mensen. Of misschien nog wel, maar dan moet je ze dringend anders verpakken of communiceren. Dat geldt trouwens voor nog wel meer non-profit organisaties en overheden die steen en been klagen dat ze amper hun doelpubliek bereiken, maar ondertussen niet zien wat er voor hun neus aan het gebeuren is: (een deel van de) jonge mensen communiceren anders. Het gaat sneller, het is vlakker en minder hiërarchisch. Het gaat niet meer op om alles zomaar van bovenuit te dirigeren en je kunt al helemaal vergeten dat je er volledige controle op kan krijgen.
Uiteindelijk draaide de discussie toch uit op wat onvermijdelijk was: de zin en onzin van vakbonden. Het bleef echter een aangenaam en open gesprek, en ik hoop vooral dat er langs beide kanten zaken zijn opgepikt. Zoals aan de ene kant: niet iedereen leeft in een wereld die is opgetrokken uit tweets en facebookstatussen. En aan de andere kant: het heeft geen zin om de tijdsgeest te ontkennen, want daar haal je geen enkele slag mee thuis. Of het nu gaat om een vakbond, een NGO of een bedrijf: als je wil dat mensen je boodschap begrijpen, dan zal je je moeten aanpassen.
Zowel mijn collega als ikzelf zaten achteraf met wat bedenkingen. Hoe kan die kloof zo ontzettend groot geworden zijn en wat ga je er dan concreet aan doen? En in hoeverre vertegenwoordigen de aanwezigen op zo’n debat wel “de mensen� Is het soms niet meer hype dan wat anders? Of is er iets fundamenteels aan de hand dat we met zijn allen maar beter leren begrijpen?
Boeiend debat, met dank ook aan de ongelooflijk welgemanierde aanwezigen die elkaar lieten uitspreken en beleefd waren, en het “techneuts†ontweken of netjes uitlegden zodat iedereen kon blijven volgen.
Meer al dan niet boeiende dinges van Gent M zijn te vinden op – jawel – Facebook:
© 2012 GENTBLOGT VZW
Knappe organisatie! Leerrijk, soms confronterend debat.