RSSStaking: de gevangenis is geen staalfabriek
De socialistische, christelijke en liberale vakbonden van het gevangenispersoneel hebben gezamenlijk een nationale stakingsaanzegging ingediend. Ook de VSOA Politie – die de taken van het stakende gevangenispersoneel overneemt – heeft inmiddels een stakingsaanzegging ingediend. De voorstellen van minister van Justitie Turtelboom zijn volgens de vakbonden ‘onvoldoende’.
België is het enige land in Europa dat geen enkele beperking oplegt aan het stakingsrecht van gevangenispersoneel. In heel wat geldt een absoluut stakingsverbod in de penitentiaire sector. In andere landen is er wel een stakingsrecht, maar kent die grote beperkingen zoals het garanderen van de aanwezigheid van een minimum aantal penitentiaire beambten tijdens de staking.
De Liga voor Mensenrechten waarschuwt dat sommige taken nu eenmaal zo essentieel zijn dat een samenleving het zich niet kan veroorloven om ze niet langer uit te voeren. Zeker wanneer het niet uitvoeren van die taken het leven of de persoonlijke veiligheid van mensen in gevaar brengt. Staken in de gevangenis is niet zoals boycotten van de productie in de fabriek of het stilleggen van het verkeer. Een gevangenis is nu eenmaal geen staalfabrikant. Een staking heeft nefaste gevolgen voor zowel de gedetineerden als het gevangenispersoneel. Gedetineerden worden geraakt in een aantal van hun fundamentele rechten, in hun gezondheid, hygiëne, psychologisch evenwicht en contacten met de buitenwereld. Ook gevangenispersoneel, hulpverlening, cipiers en directie lijden onder het gespannen werkklimaat, achterstand van dossiers, spanningen tussen gedetineerden en tussen personeelsleden en hogere werklast.
De Liga voor Mensenrechten ijvert voor de invoering van een systeem van minimale dienstverlening, naar analogie met de systemen van brandweer, politie en ziekenzorg.
Het Europees Comité voor de Preventie van Foltering en Onmenselijke of Vernederende Behandeling of Bestraffing (CPT) riep België reeds in 2009 op om bij staking van gevangenispersoneel een minimale dienstverlening in te voeren. De Belgische regering blijft echter de techniek van sociaal overleg als de enige en belangrijkste methode zien. Dat dit geen oplossing vormt, wordt pijnlijk duidelijk nu zowel de vakbonden van het gevangenispersoneel als de vakbonden van de politie dreigen te staken.
De Liga voor Mensenrechten stelt dat de minimale dienstverlening de toegang moet mogelijk maken voor directie, psychosociaal personeel, medisch personeel en administratief personeel dat niet staakt. Een minimum aantal penitentiair beambten moet op post blijven en er moet opleiding worden voorzien voor politie en leger die de taken van het stakende personeel overnemen.
De last die ontstaat omdat personen van buiten de instelling moeten opdraven in geval van staking zou kunnen doorgerekend worden aan het Directoraat-Generaal van de penitentiaire instellingen van de FOD Justitie. Zo worden de gemeenten ontlast die nu moeten instaan voor het ter beschikking stellen van hun personeel.
Verder vraagt de Liga voor Mensenrechten dat minister van Justitie Annemie Turtelboom de onderliggende oorzaken van de stakingen dringend aanpakt: de structurele overbevolking, de verouderde staat van de gevangenissen, de te hoge werkdruk van de beambten en het totale gebrek aan visie over een zinvolle detentie en strafuitvoering. De Liga voor Mensenrechten wil graag in gesprek treden met de minister om alternatieve systemen te bespreken.
Bron: persbericht
© 2012 GENTBLOGT VZW