DOKTank Spontane Stad 3: Stadsontwikkeling en de Oude Dokken

zondag 22 april 2012 12u35 | Greet | 2 reacties
Trefwoorden: , , .

Dat de avonden van DOKTank een aanrader zijn, dat weten ondertussen blijkbaar al meer mensen. Wij waren zelf extra vroeg gegaan om zeker te zijn van een plekje, en achteraf gezien was dat geen slecht idee. Afgeladen vol zat de DOKKantine gisteravond. Gezien het onderwerp eigenlijk ook niet zo verwonderlijk. Ook ik kijk uit naar wat allemaal gaat komen, al was het maar omdat ik mijn geliefde DOKplek eigenlijk alleen maar wil afgeven in ruil voor iets dat even ongelooflijk fantastisch is.

Het eerste deel van de uiteenzetting deed me alvast wegdromen. Aan het woord was Yves Deckmyn, van Stedelijke Vernieuwing en Gebiedsgerichte Werking, die een kort overzicht gaf van de historiek van het project (boeiend) en de plannen voor de toekomst (nog veel boeiender). Ok, dat promofilmpje achteraf gaf enkel een breed beeld van hoe het zou kunnen worden. En nee, dat zwembad in het midden van de dokken, dat is nog niet direct voor morgen. Maar na afloop had ik eigenlijk maar één vraag: waar moet ik tekenen?

Meteen daarna kwam Stijn Oosterlynck, docent stadssociologie aan de Universiteit van Antwerpen, toch een paar kanttekeningen maken bij dergelijke grootschalige projecten. Ik vond dat hij vooral gelijk had als het ging over de vrees dat het overlaten van dergelijke grote projecten aan de ontwikkelaars en de planners weinig ruimte laat voor spontaniteit en een beetje zottigheid en de noden van de buurt. Meteen doemt bij mij een angstvisioen op van deftige taveernes in cottagestijl en steriele cafés voor wie het zich kan veroorloven in plaats van een gezellige, warme buurt waar mensen elkaar kennen en een echte samenleving opbouwen.

Aan de andere kant: in tegenstelling tot veel mensen heb ik echt wel een boontje voor het Hollands aandoende gevoel van dergelijke projecten. Ik heb altijd al gehouden van de manier waarop men er in Nederland in slaagt zeer grote woonprojecten in één doorgetrokken stijl neer te poten. Uniformiteit, ik heb daar echt wel een zwak voor. Mooier dan onze koterijencultuur, denk ik dan.

Ik hoop vooral dat ze er hun weg in vinden. Het deed me soms een beetje aan Berlijn denken en dat bedoel ik positief. Het lijkt me fantastisch om te gaan wonen op een plek met een grote industriële erfenis, opgekuist en omgevormd naar een plek om echt te gaan leven. Op wandelafstand van de stad, aan het water, goed ontsloten met het openbaar vervoer, met voldoende voorzieningen voor wie er woont en werkt en met open armen naar de omgeving. En bij voorkeur met ruimte voor experimenten, de minder gladgestreken kantjes en onverwachte mogelijkheden.

Enfin, was ik in mijn hoofd al half aan het verhuizen, dan werd ik toch wel weer met de voeten op de grond gezet. Hoe betaalbaar het gaat worden is niet duidelijk, en blijkbaar heb ik nog wel een paar jaar tijd eer de eerste voordeur er opengaat. Er komt een mix van sociale woningen, budgetwoningen en woningen aan marktprijs. Wat dat in de praktijk gaat opleveren, daar is niet zoveel over gezegd. In totaal gaat men voor zo’n 1.500 wooneenheden. Wie weet is daar voor mij toch een plekje voorzien?

Meer info op www.oudedokken.be en Facebook

© 2012 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van Maybe

    Hier enkele voorbeelden van het ‘Waterfront’ in Kaapstad

    https://gentblogt5.webs.com/P1030626.JPG

    https://gentblogt5.webs.com/P1030627.JPG

  2. Reactie van Roland

    Zombie wereld?