Handbalclub Don Bosco Gent handhaaft zich in tweede nationale
Het belang van deze laatste wedstrijd in de play-downs hoefde niet meer onderstreept te worden.
Vier ploegen zouden een dik uur na de opworp vernemen welke twee afdalen naar het voorgeborchte van de superliga en welke twee een verlengd verblijf in tweede nationale kunnen breien. De peptalk van ons trainersduo vooraf was kort maar hevig en bestond uit drie opdrachten: winnen, winnen en winnen!
‘Is het een daler? Is het een rampjaar? Nee, dat is het niet. Het is Mega Don Bosco die je aan de handbalhemel ziet!’ Het gekende Mega Mindy deuntje stond niet op het repertoire van opzwepende beats dat onze onvolprezen dj uit zijn korte mouwen schudde, maar feit is dat de ambiance van een eivolle tribune aanstekelijk werkte op de Isorexen. Van bij het begin grepen de geelhemden hun Waalse opponent bij de keel en deden ze die amechtig naar adem happen. Jemeppe boog, maar barstte (nog) niet en klampte het eerste kwartier aan. Het scoreverloop kabbelde heen en weer, met telkens de thuisploeg in het nipte voordeel. Isorex Don Bosco Gent speelde uitermate geconcentreerd, snel en snedig in tegenaanval, uitstekend afwerkend en verdedigde knap. De Waalse tegenstander daarentegen beproefde meermaals het Gentse textiel, omknelde opzichtig de Gentse aanvallers en speelde in tegenaanval de bal te stereotiep rond. Tijd voor een Cavendeshke dachten de Gentenaars en het werden zelfs twee tussenspurtjes! Onder impuls van een kolkende tribune scoorden ze tweemaal een reeks van vijf doelpunten na een. Het scorebord flikkerde van 8-6 (14’) naar 13-6 (19’) en even later klaarde een ontketende thuisploeg datzelfde huzarenstukje: van 13-8 (20’) naar 18-8 (25’). De tien puntenkloof was een feit en vanaf dat moment werd het academische handbal begraven. De gezond agressieve thuisploeg werd nu afgeblokt door een gefrustreerde opponent waarbij het scheidsrechtersduo meer dan de handen vol had.
De gehele tweede helft verliep chaotisch. Jemeppe poogde met mandekking op spelverdeler in vorm Pieter Danhieux (4) en op onze scoremachine Tim Vancauwenberghe (5) het Gentse ritme te doorbreken, maar dat was buiten uitblinker Wouter Dhaenens (6) gerekend die als een vat vol schijnbewegingen zijn tegenstanders tureluurs maakte en Michel Matthys (5) krulde met zijn talentvolle linker het ene na het andere pareltje rond een opgenaaide Waalse goalie. De Gentse supporters kraaiden van de pret, onze M&M, alias Milan Mascotte, alias Pim De Panter zweepte de toeschouwers perfect op en de Walen wisten niet meer van welke parochie ze waren. De gebroeders Gharbi (11) waren onder hun beidjes goed voor bijna een derde van de Gentse doelpunten, Mokhtar (5) zorgde met een frivool doelpunt op zijn onnavolgbare wijze voor blijvende supporterspret en toen onze uitblinkende doelman Willem Ostyn zijn applauswissel kreeg, zorgde Tim Van De Walle (1) voor het orgelpunt van deze handbalhoogdag door met een omgezette penalty de 37-29 eindscore vast te leggen.
De vreugde om de redding was totaal. Het schitterende werk van het nieuwe bestuur kreeg een vervolg. Twaalf van de veertien spelers op het wedstrijdblad komen uit de fantastische jeugdwerking van deze unieke familieclub. En we gaan op dit elan verder. En we gingen na deze propagandamatch nog niet naar huis.
Speelden voor Isorex Don Bosco Gent:
Yassine Gharbi (6) – Mokhtar Gharbi (5) – Steven Lenaerts (2) – Michiel Matthys (5) – Wouter Dhaenens (6) – Pieter Danhieux (4) – Tim Vancauwenberghe (5) – Tim Van De Walle (g – 1) – Pieterjan Deschrijver – Wannes De Fauw – Henk Weymeis (1) – Willem Ostyn (g) – Christ Feijtraij (2) – Michaël Thys (g)
T1 Peter Beeckman – T2 Patric Weckx – Kiné Piet Derijcke – Tafel Marnic De Fauw – Verslag Ben Z.
© 2012 GENTBLOGT VZW
Proficiat aan de verslaggever, prachtig verslag!