RSSLaatste week Ford Madox Brown in het MSK
Tot 3 juni loopt nog de tentoonstelling Ford Madox Brown in het MSK. Als u er nog niet geraakt bent, dan is het echt wel het moment om nog snel een gaatje te zoeken in je agenda, want het is de moeite. Alle publiciteit bij de opening had me nieuwsgierig gemaakt, maar zoals wel vaker werd het uitgesteld en dus ben ik er ook pas onlangs geraakt. Het MSK weet me wel vaker te verrassen. Met de tentoonstelling over Ford Madox Brown zijn ze daar heel goed in geslaagd. Ik geef toe, ik had nog nooit van Ford Madox Brown gehoord. Er zitten nu eenmaal wat blinde vlekken in mijn cultuurgeschiedenis.
Ford Madox Brown is een belangrijke voorloper van de prerafaëlieten. Ik zal maar eerlijk toegeven dat ik er nog nooit van gehoord heb. De prerafaëlieten waren Engelse kunstenaars in het Victoriaanse tijdperk, zo tussen 1848 en 1860. Het ging voornamelijk om kunstschilders die zich afzetten tegen de academische kunst als toen voorgeschreven door de Royal Academy of Arts. Ze streefden eenvoudige composities en een nauwkeurige, realistische werkwijze na.
Ford Madox Brown kende een opleiding in Gent, Antwerpen en Parijs. Zijn werk kenmerkt zich door een mengeling van realisme en eenvoud. Ondanks de verwantschap met de prerafaëlieten, sloot hij zich niet aan. Hij voelde zich aangetrokken tot eigentijdse, historisch-realistische en sociaal-kritische thema’s. De thema’s verraden zijn sociaal engagement, al kun je moeilijk zijn eigen visie hieruit afleiden. Hij gebruikt verrassend levendige kleuren, waardoor je sombere thema’s toch ook weer anders gaat bekijken. Als technieken opteert hij zowel voor olieverf als krijt. Naar het schijnt, had hij een ongelooflijke obsessie voor details en dat valt gemakkelijk te geloven. Je kan de tentoonstelling niet zomaar op een holletje doen. Je blijft spontaan langer kijken, de details in je opnemen.
Ik was bijzonder onder de indruk van Werk. In dit schilderij maakt hij een compositie rond de drie sociale klassen. In de ruimte wordt uitvoerig de voorbereiding aan de hand van voorstudies geïllustreerd. Ook de betekenis van alle aspecten wordt uitgelegd. Zo zie je zelfs de drie klassen in de honden die afgebeeld worden. Ook zijn portretten kon ik wel appreciëren, zoals het Ierse meisje van de affiche van de tentoonstelling. Ik verbaasde me wat over de grootte van het schilderij. Om de één of andere reden had ik het groter verwacht. Feit is dat hij wel portretten schilderde, ook in opdracht, maar dat deze opdrachtgevers zich moesten neerleggen bij hoe hij de dingen zag. Ford Madox Brown is dus zeker geen schilder die personen mooier voorstelde dan ze waren.
Maar hij beperkte zich niet tot schilderkunst. Hij ontwierp ook glasramen, textiel en zelfs meubels. Misschien een vreemde combinatie, maar het getuigt van een grote veelzijdigheid. De tentoonstelling in het MSK is de eerste overzichtstentoonstelling van zijn werk sinds veertig jaar. Het was ook boeiend om te midden van de tentoonstelling geconfronteerd te worden met tijdgenoten van de man. Zelfs zonder de titel van de kamer te lezen, wist ik dat de werken anders waren.
Wat mij betreft, dus een ontdekking en een aanrader.
Ford Madox Brown, nog tot 3 juni in het MSK.
© 2012 GENTBLOGT VZW