Creatief in Gent: Tommy & Annika
Voor de volgende in de reeks Creatief in Gent legde ik mijn oor te luisteren bij Liesbeth Waerlop, de vrouw achter Tommy & Annika. Ze verkoopt handgemaakte kledij en je kan bij haar ook terecht voor workshops.
Gentblogt: Hoe ben je op het idee gekomen, vanwaar de naam Tommy en Annika?
Liesbeth: Ik naai al sinds euh, ja, sinds heel lang in feite. Volgens mij zit het in de genen. Als kind zag ik mijn oma altijd creatief bezig (naaien, haken, kantklossen, …) en mijn mama is van opleiding naaister. Toen ik een jaar of 8 was, mocht ik al eens met mama’s naaimachine experimenteren. Ik wou toen dolgraag een Barbiepop. Niet omdat al mijn vriendinnen er eentje hadden en om mee te kunnen spelen. Ik wilde gewoon zo’n pop om kleertjes voor te maken. Intussen is mijn dochter in dezelfde fase beland. Ook zij probeert van alles. Ze maakt graag kleine knuffeltjes. Ook een T-shirt maken, lukt al en met een beetje hulp maakte ze ook al eens een broek. Kleine broer van 6 vindt de naaimachine en vooral overlock geweldig en maakte al een hele stapel kussentjes.
Tijdens mijn opleiding als architect raakte het naaien wat op de achtergrond maar van zodra ik was afgestudeerd, kocht ik een eigen naaimachine en ging weer aan de slag. Jaren later kwam ik een aantal gelijkgezinden tegen. We richtten samen het collectiefje Lillie Polka op. Toen moest ik natuurlijk een ‘merknaampje’ hebben. Ik ben nogal gek van Pippi Langkous en wou kleertjes maken voor zowel meisjes als jongens, dus ver moest ik niet zoeken. Het werd Tommy & Annika. Nadien was ik een poosje medevennoot van Spoonful of Sugar. Toen dat niet meer te combineren viel met mijn vaste job, kwam ik als vanzelf bij het geven van workshops terecht. Van vroegere klanten kreeg ik regelmatig nog de vraag of ik nog kleertjes wou maken voor verkoop. En doordat ik ook heel vaak zelfgemaakte rokken draag, kreeg ik ook vaak te horen: ‘kon ik dat ook maar’. Telkens antwoordde ik dat de basis van naaien echt niet zó moeilijk is en dat ze het gewoon zelf eens moesten proberen. Het antwoord was meestal: ‘ja maar, ik heb geen zin om elke week naar een naailes te gaan en eerst een schort en pannenlap te maken en er dan 2 maanden over te doen om een rokje te maken.’ Bovendien kunnen veel mensen zich niet elke week vrijmaken.
Ik stelde voor dat ze bij mij wel eens een middag mochten komen naaien en dat een middag zeker voldoende zou zijn voor een rok. En voor ik het wist kon ik ongeveer elke zaterdag workshops geven.
Gentblogt: Welke workshops organiseer je? Waaraan mogen deelnemers zich verwachten?
Liesbeth: Die workshops zijn weinig gestructureerd hoor! Iedereen laat weten wat hij graag zou maken en daar beginnen we aan. Ik begeleid ze stap voor stap. Er komen maximum 5 mensen zodat ik echt iedereen goed kan helpen. Het is ook altijd heel erg gezellig: koffie, taart, beetje kletsen, … ;-)
Er worden ook heel veel tips en ideeën uitgewisseld. Echt iedereen is welkom! Er komen mensen die nog nooit met een naaimachine werkten. Meestal komen ze dan een rok maken. Ik bezorg hun een basispatroontje op maat van een A-lijn rok. Ik geef hen ook een hele hoop tips van welke variaties ze op die rok nadien kunnen maken. Het geeft heel veel voldoening als je die na een middag naar huis ziet gaan met een perfect zittende rok. Meestal geloven ze vooraf niet dat het hen zal lukken. Maar ook ervaren naaisters vinden de weg. Zij willen soms eens iets complexers maken en kunnen daar dan wat hulp bij gebruiken. Er zijn ook al een aantal kinderen langs geweest. Zij maakten een rokje met een elastische tailleband.
Gentblogt: Denk je dat er een creatieve hype is? Zal het overwaaien?
Liesbeth: Net als elke hype zal deze ook wel weer overwaaien maar wie echt heel graag naait, zal dit gewoon blijven doen. Hype of niet.
Gentblogt: Enige tips voor beginnende naaisters?
Liesbeth: Als tips kan ik meegeven: investeer niet meteen in duur materiaal. Weet je nog niet of naaien je ding is, koop dan nog geen naaimachine en leen er eentje van je moeder, grootmoeder, vriendin. Koop ook geen al te dure stoffen als je nog niet veel ervaring hebt. Niets zo frustrerend als een mooi, duur lapje stof dat je fout verknipt.
Al zijn er ook dingen waar je beter niet op bespaart. Een goede stofschaar is goud waard en deftig garen doet je machine langer leven.
© 2012 GENTBLOGT VZW
Leuk die workshops. Zelf ben ik begonnen met geven van naailes, maar dit is topsport. Je bent soms even bezig met iemand en de ander zit dan te wachten en onderwijl moet er koffie gemaakt worden, dan loopt een naaimachine weer vast. Ik heb het gevoel dat de mensen denken dat ze weinig opschieten en nauwelijks iets gedaan hebben tijdens de les. Ook blijven een aantal altijd langer zitten als de lestijd om is, soms wel tot 30 min. kortom, heb je wat tips om structuur aan te brengen