Zon op Gent Jazz

zaterdag 14 juli 2012 16u21 | patricia (tekst), Bruno Bollaert (beeld) | 7 reacties
Trefwoorden: , , , .

Het is niet de eerste keer dat Gabriël Rios op Gent Jazz staat, toch is hij naar eigen zeggen wat zenuwachtig. Hij tokkelde niettemin vrolijk op zijn gitaar en het bleek duidelijk al van bij het eerste applaus dat hij in de smaak viel van het publiek. Gisteravond was het publiek iets minder talrijk aanwezig maar als eerste voorprogramma kan Rios toch op een ruime belangstelling rekenen. Tu no me quieres slaat duidelijk nergens op.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Op de affiche staat dat hij solo komt, maar hij heeft het toch niet kunnen laten om een aantal muzikanten mee te brengen. Hij lijkt zich wat te verontschuldigen, maar hij wil ook de nieuwe songs eens uit proberen. En trouwens, er staat een limiet op wat je alleen kan spelen, het is één van de dubbelzinnigheden die in zijn bindteksten sluipen en die meteen ook voor een goede interactie met het publiek en de andere muzikanten zorgen. Hij wisselt nummers in het Spaans af met nummers in het Engels, ouder werk van zichzelf maar ook klassiekers, waarvan hij al eens de titel durft vergeten. Zo hoorden we Orion, Natural disaster en Straight song maar zoals gezegd ook nieuw werk. Hij verzekerde ons dat ze de lekkerste pizza’s in Gent hebben, in New York worden die overladen met kaas en olie en smaak je de groenten niet meer, maar het nummer over New York konden we wel goed smaken.

Daarna was het de beurt aan Jamaican Legends, een gelegenheidsband opgericht om 50 jaar onafhankelijkheid te vieren met vier grote namen. We zagen mannen van toch wel al een respectabele leeftijd het podium op komen, zeker de gitarist Ernst Ranglin. Hij bleef gedurende het concert grotendeels zitten, maar het gezicht van de tachtigjarige straalde. Zijn vingers zijn nog steeds snel en voor de solo kwam hij zich zonder problemen meten met Robbie Shakespeare. Ik hoef je niet te vertellen dat hij zijn mannetje wel kan staan, hij leek zelfs een beetje te springen, maar nadien ging hij braaf weer zitten. Shakespeare had ook zijn trouwe compaan Sly Dunbar bij, zo was het ritme duo compleet en dan was er ook nog Tyrone Downie, een van de originele muzikanten van Bob Marley and the Wailers, wat meteen sterk tot de verbeelding spreekt. Maar hij is ook vaste tourmuzikant bij Youssou N Dour.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Het gevaar van de eentonigheid bij hoofdzakelijk instrumentale muziek werd zonder problemen omzeild, maar sommige festivalgangers bleven liever buiten genieten op het terras. De muziek kabbelde eerder gezapig weg, met hier en daar een herkenbare melodie zoals de Banana Song of Murder she wrote. Met een klassieker als You don’t love me deden ze zin krijgen in meer. Dus volgde nog een bis, Tyrone Downie zette Redemption song in, al meende ik ook de beginnoten van No woman, no cry te horen. De tweede strofe werd verrassend door het publiek gezongen, al moest hij wel ingrijpen bij het refrein. Naar het einde verschenen ook de gitarist en bassist weer en volgde nog wat instrumentaal. Afsluiten gebeurde door Shakespeare, hij jamde wat en verwerkte terloops ook nog forgive me in zijn tekst.

Gisteravond was het publiek duidelijk voor de hoofdact gekomen. Rodrigo y Gabriela hebben de vorige keer indruk gemaakt en zijn sindsdien alleen nog maar gegroeid. Een aankondiging was niet meer nodig, ze gingen dwars door de laatste noten van de dj-set en het was duidelijk dat ze niet zouden rusten voor de tent uit zijn bol ging. Opzwepend tokkelden ze op de snaren, klopten op de klankkast, Gabriela hopte van hier naar ginder over het podium en de temperatuur in de tent steeg gevoelig. De versterking die ze mee hadden gebracht in de vorm van C.U.BA. waar ze ook op hun meest recente plaat Area mee samen werken. Een aantal nummers werden op die cd in een nieuw kleedje gestopt. In de tent volop gedanst, wie stil probeerde te blijven staan had geen schijn van kans. Gelukkig bouwden ze van tijd tot tijd ook een rustiger nummer in.

Een zonnig feestje om de feesten in te zetten. We werden verwend op Gent Jazz. Vanavond verwachten we niet minder van D’Angelo, Larry Graham & Graham Central Station en STUFF.

Gabriel Rios Solo
Gabriel Rios (gitaar, zang), Ruben Samama (contrabas), Amber Docters Van Leeuwen (cello), Dick van der Harst (bandoneon)

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Jamaican Legends with Ernest Ranglin, Tyrone Downie and Sly & Robbie
Ernest Ranglin (gitaar), Tyrone Downie (piano), Sly Dunbar (drums), Robbie Shakespeare (bas)

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Rodrigo Y Gabriela and C.U.B.A.
Rodrigo Sanchez & Gabriela Quintero (gitaar), Leonardo Castellini (saxofoon), Amik Guerra (trompet), Alex Wilson (piano); Alfredo Echavarria (bas), Edwin Sanz (drums)

Gent Jazz door Bruno Bollaert Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Jazz en Fotografie in Flinxo, Ottogracht 38. Open op vrijdag en zaterdag van 10.30 u. tot 17 u., en op zondag van 14 u. tot 17 u.; tijdens de Gentse Feesten alle dagen van 14 u. tot 24 u. De toegang is vanzelfsprekend gratis; de werken worden ook te koop aangeboden.

Jong Jazztalent Gent vindt plaats op de Bijlokesite aan de ingang van het festivalterrein op 5 juli om 16.30 u. en op 6, 7 en 8 juli om 14.30 u. De toegang is gratis.

Gent Jazz Festival, tussen 5 tot 14 juli op de Bijlokesite in Gent. De toegangsprijzen variëren van € 240 voor een festivalpas, tot € 37 voor de goedkoopste dagpas.

© 2012 GENTBLOGT VZW

7 reacties »

  1. Reactie van eddy

    Triestig Rios, het lijkt me bijna een exotische vogel in de gouden gentse kooi; mevrouw wilt latino, en we kopen haar latino, simpel niet? Zo blyft onze muzikale niveau über provinciaal, als onze turkse pizza’s en de oosterse horeka…triestig ook voor de jazz festival, die om een programma samen te stellen zou zelfs de Harmonie van Gentbrugge rekruteren…en eigenlijk, waarom niet???

  2. Reactie van Alain

    Ik miste vooral de lekkere frietjes , die waren er niet meer dit jaar. Waarom we dat politiek-correct -voedsel kregen is me een raadsel. Een echte Belg eet friet !
    Verder is de zogenaamde VIP-area een lachertje : niemand vindt een plaats maar alle stoelen in die ruimte bleven leeg , komaan zeg…

  3. Reactie van philippe

    vips en champagne is geen muziekfestival waardig..;

    • Reactie van Philippe

      Het zijn wel de VIP’s en de sponsors die er voor zorgen dat zo’n festival betaalbaar blijft voor het plebs

      • Reactie van philippe

        plebs : dus zo denk jij over muziekliefhebbers… zegt genoeg

      • Reactie van Uwmoeder

        Betaalbaar? De drank is schandalig duur…

        • Reactie van Gert

          Inderdaad, bij de prijzen van de drank is elke realiteitszin zoek. Het aanbod is een gevolg van afspraken met de sponsor, daar kan ik inkomen, maar die prijzen zijn een regelrechte schande!