Gentblogt

Funky Town @Gent Jazz

zondag 15 juli 2012 15u10 | patricia (tekst), Bruno Bollaert (beeld) | 1 reactie
Trefwoorden: festival, Gent Jazz, Gent Jazz Festival.

De laatste avond Gent Jazz en de wolken pakken samen. Hier en daar misschien wat blauw, maar Frank beloofde niet veel goeds. Een dikke pluim voor de vrijwilligers van het festival die de moed niet laten zakken en de tafeltjes droog maken. Het mocht niet baten. We troepten samen onder de tenten en zochten iets warms om te eten. Het moet gezegd, het nieuwe aanbod is de moeite, veel keuze en veggie op donderdag. Maar ook ik heb de frietjes wel stiekem een beetje gemist.

Maar we komen natuurlijk voor de muziek: de laatste avond stond in het teken van groovy en funky muziek. STUFF. mocht de spits afbijten. Drummer Lander Gheyselinck won eerder deze week een SABAM Jazz Award. Maar ook het collectief staat er. Ze vertrekken al improviserend vanuit samples en bestaande of nieuwe loops en spinnen zo hun songs uit tot een eigen geluid. We hoorden muzikale referenties naar jazz, soul, funk, dub, hip-hop, jungle, elektronica… Zelfs een stem die ik kende: Angie Stone? Ik ben er zeker van dat ze deze uitvoering ook wel zou kunnen waarderen. STUFF. had er plezier in en dat straalde duidelijk af op het publiek. Voor mij de ideale remedie tegen zaterdagavondblues. En de Beastie Boys in het bisnummer maakten het compleet.

Het leuke aan de Gentse feesten is dat je mensen tegen komt die je al jaren niet meer gezien hebt en soms ook altijd alleen maar dan tegen komt. Mij overkwam het gisteren al op Gent Jazz. Meer nog, ik kreeg er meteen een lofrede op Larry Graham bovenop. Een levende legende, met wie hij allemaal gespeeld heeft, goed dat studiomuzikanten ook zelf op het podium staan,… Het klinkt toch een stuk overtuigender uit de mond van een fan dan uit het programmaboekje. Ik ben niet meteen thuis in de funk en op een avond als gisteren speelt dit me wel eens parten. Hij had me in elk geval nieuwsgierig gemaakt naar die Larry Graham. En daar kon een nieuwe plensbui weinig aan veranderen.

Larry Graham miste in elk geval zijn entree niet. De woorden van de presentator hingen nog een beetje in de tent, toen we achteraan een fluitje hoorden. De band en Graham kwamen binnen gemarcheerd en een colonne van rood en wit ging al dansend richting podium. Zoiets lukt alleen maar als er weinig volk is, wat gisteren echt wel het geval was. Maar wie er was, werd meteen uitgenodigd voor een feestje in funky town! Graham is niet zomaar een studiomuzikant die het nu op zijn eentje probeert. Hij is zelf een showbeest, maakt gekke gezichten en zorgt ervoor dat zijn muzikanten ook uitvoerig in beeld komen.

Het concert was af, er waren de matching kleuren (misschien een beetje kerst?), de ingestudeerde pasjes waarbij iedereen op het podium synchroon beweegt en natuurlijk een rasmuzikant met een heel eigen stijl van spelen en een eigen slapping techniek. Ik zag hier en daar mensen van de VIP-plaatsen naar beneden komen, het was duidelijk in de tent te doen. Larry scandeerde het publiek wanneer er even een pauze viel en dat al na amper een handvol nummers.

Uiteraard moest er ook de nodige promo voor het nieuwe album “Raise up” gemaakt worden. Ook Prince en Raphael Saadiq droegen er hun steentje toe bij. Het klonk alvast veelbelovend, zelfs voor iemand die weinig affiniteit heeft met het genre. “It better stop raining out there, this heat can stand no rain.” Rarara, welk liedje zangeres Ashling Cole daarop inzette. Haar stem klonk me iets te schel maar met I can’t stand the rain heb je zonder problemen de tent mee. Het deed Graham duidelijk plezier dat de oe-hoe al van bij de eerste noten door het publiek werden meegezongen, zonder dat hij ook maar iets verklapt had. De man heeft duidelijk een schare trouwe fans en hij weet ze te verwennen. Hij kwam opnieuw het publiek in, deze keer werd hij rond gereden al spelend op zijn witte bas.

Ze sloten af met een medley vol bekende deuntjes met ondermeer Dance to the music en Thank you for letting me be myself van Sly & The Family Stone. Het was het ideale moment om nog eens Graham Central Station voor te stellen. Aangezien het publiek nog bleef zingen, kon een bisnummer niet uitblijven. Ze kregen veel volk op het podium en vertrokken uiteindelijk zoals ze gekomen waren: al spelend door de tent. De woorden van de presentator werden overstemd.

Een blik op mijn uurwerk leerde me dat ze een kwartier langer hadden mogen spelen en dat beloofde niet veel goeds, want normaal houdt men zich stipt aan het schema op Gent Jazz. D’Angelo mag dan wel aan een comeback bezig zijn, het gaat gepaard met een hoop kapsones. Hij liet ons geen driekwartier wachten zoals in Eindhoven, maar toch wel een dik half uur. Met een bijnaam als RnB Jesus verwachten we toch wel het één en ander. En D’Angelo staat er, hij heeft er zin in en gaat er voor. De nummers volgen elkaar in een relatief hoog tempo op. Hoogtepunten zijn ongetwijfeld “Brown Sugar” en “Untitled”. Na tien jaar afwezigheid is hij terug, er zou zelfs een nieuwe plaat op komst zijn al is de releasedatum een ander paar mouwen. Oudere hits in een nieuw kleedje, een gedreven band met goede muzikanten en een sublieme achtergrondzang. Het is gewoon sterker dan mezelf maar ik sta zowaar te dansen. Een mooie afsluiter van het festival!

—

STUFF.
Lander Gyselinck (drums), Joris Caluwaerts (keyboards, elektronica), Dries Laheye (el. basgitaar), Andrew Claes (EWI, saxofoons en electronica), Mixmonster Menno (turntables)

Larry Graham & Graham Central Station
Larry Graham (bass), Brian Braziel (drums), Ashling Cole (zang), David Council (keyboards), Jimi Mc Kinney Jr. (keyboards), Wilton Rabb (gitaar)

D’Angelo
D’Angelo (zang, gitaar, keyboards), Jermaine Holmes, Kendra Foster, Rob Lumzy (backing vocals), Isaiah Sharkey (rhythm gitaar), Jesse Johnson (eerste gitaar), Cleo Sample, Raymond Angry (keyboards), Pino Palladino (bas), Chris Dave (drum)

—

Jazz en Fotografie in Flinxo, Ottogracht 38. Open op vrijdag en zaterdag van 10.30 u. tot 17 u., en op zondag van 14 u. tot 17 u.; tijdens de Gentse Feesten alle dagen van 14 u. tot 24 u. De toegang is vanzelfsprekend gratis; de werken worden ook te koop aangeboden.

© 2012 GENTBLOGT VZW