10 Days Off 2012 dag 4: weinig minimal, veel techno
Tussen al die folklore zouden we bijna vergeten dat dat ándere festival tijdens de Gentse Feesten al aan zijn achttiende editie toe is. Kunstencentrum Vooruit opent naar goede gewoonte zijn deuren voor de vermaarde 10 Days Off, waar liefhebbers van elektronische muziek terecht kunnen voor een gevarieerd assortiment gedigitaliseerde ritmiek.
Zo geschiedde ook op maandag laatstleden. Day Off nummer vier was als enige uitverkocht voor aanvang van het gebeuren. Headliner Richie Hawtin is immers een graag geziene gast op 10 Days Off en ook bij zijn twaalfde aantreden liet hij zich vergezellen door hij een schare intimi van zijn label M_nus.
Bij mijn aankomst was Ambivalent reeds druk bezig de reeds danig gevulde Vooruit-concertzaal onder te dompelen in diepe bassen, met naar mijn mening net iets te veel percussie erbovenop. Dat laatste verklaart ook de titel van deze recensie: het had allemaal wat minimaler gemogen, maar goed, het publiek lustte er best pap van.
Toen Ambivalent de spreekwoordelijke fakkel doorgaf, had datzelfde publiek de bedenkelijke eer om hem de rug toe te keren. Immers heeft men er bij deze editie van 10 Days Off blijkbaar voor gekozen om de artiesten afwisselend voor- en achteraan de concertzaal plaats te laten nemen. Daar de sets doorgaans naadloos in elkaar vloeien, ontstaat zo steevast een situatie waar de toehoorders een poosje niet goed weten waar gekeken. Bovendien kan een applausje aan het eind van de set er zo maar moeilijk af.
Maar goed, het was dus tijd voor Gaiser. De voormalige punkrocker was de enige die eigen nummers live bracht, en dus geen dj-set – een fenomeen dat de afgelopen jaren in het wereldje aan populariteit won en dat ik persoonlijk ten zeerste ben gaan appreciëren. Het resultaat was navenant: al stond Gaiser maar een uurtje op het podium, hij wist het wel vanaf de eerste gecomprimeerde drumkick in te nemen. Zorgvuldig zwollen de composities aan en te gepasten tijde liet de ervaren producer zien dat hij niet enkel in de studio de effecten meester is.
Niettemin spreekt het voor zich dat de concertzaal bij de daarop volgende set van Richie “Plastikman†Hawtin nog net dat ietsje meer gevuld was – al zochten velen gelukkig ook even de koelte op in de bar of op het terras. Een set van Hawtin is dan ook altijd wel de moeite waard. De labelbaas heeft zijn strepen al lang verdiend en hoeft op 10 Days Off niet te opteren voor het experimentele of avant-gardistische werk waarmee hij ooit de toon zette. Een snelle blik op het publiek leerde dat de meesten waren gekomen om uit hun dak te gaan, hetgeen de Canadese Brit als de beste weet te bewerkstelligen. Wie maalt dan nog om ietwat gebrekkige akoestiek, flauwe visuals of tegenvallende weersomstandigheden?
Wel, ik, maar ik ben onmogelijk. Bijgevolg verliet ik naar het einde van Hawtins set ook dag vier van 10 Days Off, en liet ik de ongetwijfeld ook puike afsluiter Paco Osuna aan me voorbijgaan. Misschien was die net iets geïnspireerder, al verwachtte ik me eerder aan nog meer agressieve techno en maar weinig gestileerde minimal – en dat mag.
Voor wie niet zo kieskeurig is als ik, verwelkomt 10 Days Off de komende dagen onder andere nog de Franse housemachine Étienne de Crécy (woensdag 18 juli) en het steeds onderhoudende duo Booka Shade (vrijdag 20 juli). Gaat u niet met de kippen op stok, dan kan ik u vast verblijden met de boodschap dat er nog steeds tickets te verkrijgen zijn. En misschien wilt u ook wel een recensie schrijven voor Gentblogt?
© 2012 GENTBLOGT VZW