RSSBoomtown: Zesde Metaal
Als de redactie van Gentblogt de plaat van het jaar zou mogen kiezen, dan kwamen we waarschijnlijk zonder veel discussie op Ploegsteert van Het Zesde Metaal in de categorie Nederlandstalig. Er zijn natuurlijk mensen die vinden dat de debuutplaat beter was, zelfs kwatongen die denken dat Cappelle misschien te gelukkig is geworden. Van mij mag hij, Ploegsteert draagt nog steeds die ontegensprekelijke stempel van West-Vlaams en melancholie. En eindelijk krijgt Het Zesde Metaal de aandacht die het verdient. Wij bij de redactie zijn fan, we waren dan ook goed vertegenwoordigd daar in de Zaal van Boomtown voor Wannes Cappelle en de zijnen. Met het gevolg dat ik dubbel hard op mijn woorden ga moeten letten.
Het was mijn eerste avond dat ik naar Boomtown afzakte. Ik had de voorbije dagen de berichten goed in de gaten gehouden en elke keer was er wel een moment dat het plein afgesloten werd. Dat wou ik zeker vermijden. Ik jaagde mijn gezelschap dan ook op: we moeten op tijd op de Kouter zijn, want vol = vol. Ze haalden hun schouders op en volgden gedwee. We hadden dan ook voldoende tijd voor de optredens op het plein, iets te eten, te drinken,… Zij liepen rond terwijl ik in de rij ging staan en wat bijkletste met andere mensen die er ook zeker bij wilden zijn.
“Last van u” is niet enkel het eerste nummer van de cd, maar ook het eerste nummer van de set. Het zette meteen de sfeer van een heerlijke set met een mix uit de eerste en tweede cd. Al klonk “In de plaaster” nog een tikkeltje onzeker. Gelukkig kwamen ze op dreef met “Appartementje”, gevolgd door “Est miskien”, beide uit “akattemets”.
Cappelle probeerde wat small talk tussen de nummers door, maar zeggen dat je op zoek bent naar een huis in Antwerpen kan nog net, aan het publiek te oordelen. Even later zeggen dat de keuze tussen Bart De Wever en Siegfried Bracke snel gemaakt is, getuigt bijna van slechte smaak. Gelukkig is hij een betere songschrijver dan hij komisch talent heeft. “Cowboy en indiaan” roept zo de sfeer van op de speelplaats op, een (bijna)klassieker.
Veel praten doet hij niet meer, hij laat vooral de muziek spreken en daar zal je ons niet over horen klagen. Een prachtnummer als “Ploegsteert” gaat over de betreurde wielrenner die niet enkel een beetje god was in die kleine gemeente. Sommige nummers klonken iets steviger dan op cd, het zal wel de festivalversie zijn. Zo kreeg “geld” een stevig jasje, om dan even wat gas terug te nemen bij “benauwd”. Wannes Cappelle is dan wel de frontman en songwriter, Het Zesde Metaal is wel degelijk een groep.
Na de wondermooie afsluiter van de set “Peis je nog aan mie” kon er zeker een bis af, al leek het wel alsof ze “Keuning van de jacht” al meer dan voldoende hebben gespeeld op een podium. We nemen het hen zeker niet kwalijk, want we konden genieten van een mooie set en dat voor slechts twee drankbonnetjes (5 euro). De zaal was volzet maar zeker niet overvol, wat we ook wel kunnen appreciëren van de organisatie.
© 2012 GENTBLOGT VZW
Rechtzetting: ik zei ‘Als je de keuze hebt tussen Siegfried Bracke of Bart De Wever, geef mij dan maar Patrick Janssens’
Klopt, maar het bleef een flauwe grap.
Mja, de mop als fijn vervolg op de Antwerpen/Gent-huiszoektocht kwestie en toch een kleine twist in de quote. Politiek wat stekelig, gewoon leuk.
Fout citeren is ook een beetje flauw, natuurlijk ;-).
Geslaagd optreden, idem bindteksten (waar deze verslaggever blijkbaar maar met een half oor naar geluisterd heeft, ‘t hoeven niet altijd zottigheden te zijn)!
geen verdediging nodig wannes…