MiramirO: Dag van het ritme
Er zat ritme in de dag vandaag, in elke voorstelling die we gingen zien. De drie nieuwe groepen voor De Grote Prijs zijn duidelijk van een ander genre dan de eerste vier groepen. Nochtans kan je argumenteren dat er ook wel ritme was bij Jeanne Simone, maar dan wel van het stille soort.
Want vandaag mocht Up & Over It (UK) hun act voor De Grote Prijs MiramirO brengen. ‘Hands’ is een unieke converstatie tussen twee personen maar dan zonder dat er één woord gezegd wordt. Nochtans kan niemand het gesprek mis verstaan. Niet alleen de mimiek van de acteurs is duidelijk en veelzeggend, maar hun handen zeggen nog veel en veel meer.
De basis voor de vertoning is te vinden in de traditionele Ierse dans. Suzanne Cleary en Peter Harding dansten immers bij de gezelschappen die met de traditionele Ierse stepdance in een modern jasje de wereld rondreizen. Jarenlang oefenden ze hun pasjes met hun handen op een tafel en deze oefening resulteerde in ‘Hands’: een onconventionele dansact waarin snelle hand-, been- en voetbeweging in een onnavolgbaar ritme een spel van vraag en antwoord brengen.
Het is een zeer betoverende act en ongelooflijk krachtig. Voor mij toch één van de kanshebbers voor De Grote Prijs.
Nog te zien op zondag 22 juli op het Spaanskasteelplein om 16u30, 18u en 19u30.
Het ritme werd verder gezet door de mannen van Magmanus (SE). Een geheel ander ritme want nu werd niet alleen met de handen gewerkt, maar ook met de rest van het lichaam. Magnus en Manu (MagMANUs – hebt ge hem!) zijn immers twee acrobaten/jongleurs die een wervelende show brengen waar goed gelachen kan worden. Het is een circusact met jongleerkegels, handenstandtruken en, zeer spectaculair: een wip waarop de artiesten allerlei salto’s doen. Echt wel spectaculair.
Zoals het een straatact betaamt is de medewerking van het publiek bijzonder nodig en uiteraard zal iemand (vrouwelijk) van het publiek een handje mogen toesteken.
Het is een leuke show maar soms kabbelt hij wel om dan (gelukkig) weer met een vaart vooruit te schieten. Niet een van mijn favorieten dit jaar, maar al bij al wel geslaagd.
Nog te zien op zondag 22 juli op Bij Sint-Jacobs om 14u en om 16u30.
Tot slot kregen we een spektakel zoals ik nog weinig heb gezien. Nochtans heb ik al heel veel dans gezien en ook fantastisch mooie staaltjes en dit kan bij de beste gerekend worden.
De laatste deelnemer voor De Grote Prijs, Prodigal Theatre’s Urban Playground Team (UK), bracht ‘Fusion’ en zoals de titel het zelf zegt brengen deze artiesten een fusie van veel verschillende dansstijlen gedaan in combinatie met parcours. ‘Parcours’ of ‘Parkour’ is een stijl waarbij artiesten van en op voorwerpen, meubilair, daken, muren, … wat ze ook mogen vinden in het straatbeeld springen, hangen en zwieren en zo door de straten lopen.
Prodigal Theatre combineert deze technieken met hun dansopleiding om een fantastische show ineen te steken en zo deze nieuwe discipline te tonen. Over, door en langs het parcours bewegen ze, nu eens langzaam, dan weer vliegensvlug, nu eens alleen, dan weer samen. Flitsend om te zien, soepel en snel, behendig en gecontroleerd. Een controle over hun dans, hun bewegingen en hun discipline om jaloers van te zijn. Zes mensen die hun uiterste geven zonder dat het ooit chaotisch is. Maar ogen op je rug hebben is ook een aanrader. Een voorstelling om niet te missen, is mijn boodschap.
Nog te zien op zondag 22 juli op het Spaanskasteelplein om 17u en om 18u30.
© 2012 GENTBLOGT VZW