Eat Love Pizza
Eat Love kwam ik al een paar keer tegen in de boekskes maar niemand die er ooit geweest was. Het is een soort van dubbel restaurant. In Onderbergen serveren ze “tastings”, een chique woord voor hapjes waar je je honger niet mee gestild krijgt, veronderstel ik. In de Ajuinlei kan je terecht voor een pizza in een vrij origineel decor, althans voor een pizzatent. Nu, mijn plannen om eventueel op vrijdagavond eens van test te gaan doen, vielen in het water, maar zondagavond stuikten we er na een team-event met 17 mannen en vrouwen toe. Wat opvalt, is het zwart loungy interieur met bleke houtspaandertafels en papieren kussenvormige lampions aan het plafond. Niet te klinisch, niet te hip en eerder gezellig met die hout- en papieraccenten.
Omdat we met veel te veel waren, stelden ze voor om af te halen. Onze groep had er geen problemen mee om weer naar de Graslei te trekken om daar pizza te smullen. Bleek dat ze dozen te weinig hadden en dat dat dus toch geen optie was. Gelukkig verliet het gezelschap aan de grote tafel in het midden net de zaak, waardoor wij daar met zijn allen konden aanschuiven. Gretig bekeken we de verfijnde menukaart. De toppings van de pizza’s leken hier op het eerste gezicht sober, maar wel origineel. Ons oog viel al snel op de half om half-pizza, maar u raadt het al, omwille van de grote groep hadden ze liever dat we die niet bestelden.
Daarnaast stelden ze voor om per twee personen dezelfde pizza te nemen.
“De mannen willen niet”, protesteerden de vrouwen na enig onderlinge discussie en we kwamen tot het compromis dat we pizza’s gingen delen in twee ronden. In een eerste ronde zouden ze negen pizza’s brengen, in een volgende ronde zeven. Nu had ik toch maar lekker mijn eigen volledige pizza kunnen bestellen: een Elliot. De bediening was buiten die paar praktische aanpassingen zeer vriendelijk en vlot en mijn gezelschap kreeg zelfs wat uitleg bij de wijnkaart.
De pizza’s zijn flinterdun van deeg, de toppings zijn niet overdreven maar zeker niet schaars. Mijn Elliot was belegd met fijne uienringen, olijven en ansjovis, eigenlijk allemaal net gepast. Bovendien smaakte je de verschillende ingrediënten wat bij sommige lappen deeg met kaas niet het geval is. Ook de rucola-pizza’s van mijn gezelschap zagen er lekker uit. In ieder geval, deze licht verteerbare pizza’s gingen heel vlot binnen. Ze waren zeer goed gebakken, met amper zwartgeblakerde en toch krokante randen en ze kwamen vlot van achter de toog. De pizza’s met slechts één topping naast kaas oogden wel wat saai en dat is gelijk de helft van de kaart. Maar je voelt je niet opgeblazen en zeker niet overeten bij Eat/Love.
De twee te veel aangerekende pizza’s werden snel gecorrigeerd, dus daar memmen we niet over (al deed ik dat ter plaatse wel tegen mijn gezellen, omdat ik nu eenmaal paranoïde ben als restaurants fouten maken bij de rekening van grote groepen).
Eat/Love: geen hoogvlieger, zeker niet slecht en toch een ander soort pizzarestaurant dan anders.
Eat Love Pizza Ajuinlei 10a, Gent
© 2012 GENTBLOGT VZW
Toeval! Wij zijn er ook eens gaan eten, hadden ze ook een pizza teveel aangerekend! Gelijk gezegd, brengen ze een nieuwe rekening. Weer een fout in (fles wijn aangerekend i.p.v. de 2 glaasjes die wij hadden besteld), weer gezegd, uiteindelijk in orde gekomen. Man, man, was me dat een bevalling toen, maar ze bleven vriendelijk.
Of hoe reken je goedkope ingrediënten in kleine hoeveelheden veel teveel aan…
maar ze zijn wel lekker ;-)
in juni zijn we hier ook eens beland met z’n tweetjes.
Het interieur is niet meteen mijn smaak (doet me teveel aan m’n eigen verbouwing denken ;-) ) maar de pizza’s vond ik wel super.
Superlicht en niet overladen met goedkope kaas.
Ook de wijn, geserveerd in een goed en mooi glas, kon mij bekoren.
Ik kan mij niet voor de geest halen in Gent al lekkerder pizza’s gegeten te hebben.
Inderdaad een heel gezellige nieuwe stek in Gent met lekkere pizza. Maar de wachttijden zijn wel bijzonder lang en dat verwacht je niet als je pizza gaat eten.
gisteren met een groep van 9 gaan eten, een echte ramp. eerst 45 minuten moeten wachten op een tafel (ondanks reservatie), enorme trage en slordige bediening (dingen vergeten, niet echt vriendelijk,…). Toen we de rekening hadden betaald, zei een dienster al lachend: ‘de fooi is niet zo groot zeker?’. Niemand die zich voor de chaos excuseerde. de pizza’s zelf zijn ok, maar ook niet echt om van omver te vallen. in het nieuwsblad kreeg deze plek een superscore, dus ofwel werden die recensenten enorm in de watten gelegd, ofwel zijn ze niet veel gewoon. In ieder geval een plek om nooit meer heen te gaan.
Misschien eens stoppen met in van die mega-groepen naar restaurants en cafés te trekken?
tja, er zijn nu eenmaal mensen die wel vrienden hebben he. En 9 man is idd een gigantische groep natuurlijk, dus het is volkomen terecht dat we slecht worden bediend. Bedankt voor deze doordachte reactie!
9 man is véél voor dat soort kleine restaurants, punt.
Als een eerlijke reactie al niet meer mag. Nét om te vermijden dat er geen plaats is voor 9 personen, hebben we op voorhand gereserveerd. Ach, misschien ziet u vanuit uw toren alles vanuit een ander bekrompen perspectief. Moet eenzaam zijn daarboven. Punt.
Indien de restauranthouder een kleine groep van 9 man niet aankan moet ie maar de reservatie niet aannemen, punt!
Ik zie het vooral vanuit het perspectief van een restauranthouder of cafébaas. Grote groepen mensen zijn voor kleinere etablissementen gewoon vaak “lastiger” (ook voor de andere bezoekers trouwens). Niks bekrompen aan, gewoon realistisch. Je ziet het ook vaak in cafés : met een man of 15 “gezellig iets gaan drinken in Gent”, en dan verbaasd zijn als ze geweigerd worden. Tja…
Eat Love is nu niet bepaald een klein etablissement. Het verwondert me wat dat ze het moeilijk hadden met een groepje van 9.
Elke pizza moet helemaal apart gemaakt worden, dan duurt het natuurlijk eventjes…
Ik heb veel bewondering voor elk restaurant dat zijn best doet om vernieuwend te zijn en met goeide ingrediënten te werken.
Wat prakjes opwarmen van ISPC kan iedereen.
Eat Love is enkel leuk als je er niets op tegen hebt om tot een uur te wachten op je pizza. Kan altijd gebeuren dat het druk is, maar hier is er structureel en probleem met de service en de bediening… Af en toe hebben we ons laten verleiden tot een nieuwe poging, maar uiteindelijk is het simpel: zo lekker zijn die pizza’s nu ook weer niet, dat ze een arrogante en onvriendelijke bediening zouden verantwoorden. Ook de sfeer is vaak eerder onaangenaam uitgevallen: altijd net iets te luide muziek uit minderwaardige boxen…
Ons zien ze daar niet meer terug.
Vrijdag gaan eten. Het zat afgeladen vol, de tijd dat wij er zaten hebben we zowat elk tafeltje rondom ons van volk zien wisselen. De bediening was vriendelijk, ondanks de chaos en de wachttijd was niet abnormaal lang. Ik heb niet zitten timen, daarvoor was het te gezellig, maar het is me niet opgevallen dat we hebben moeten wachten. De pizza die op tafel kwam (pompoen, scamorza, prei, pompoenpitten) staat in mijn top 5 van pizza’s ooit en zonder twijfel de beste die ik in Vlaanderen al heb geproefd. Voor mij 1 van de betere adresjes van het moment.
‘Op den bots’ gaan eten met vijf vrienden na de match van België tegen Algerije. Werden redelijk onvriendelijk onthaald door een arrogante typ. (hadden de indruk dat ze geen mensen met rode duivels t-shirts in hun zaak wilden en dat was echt het enige supportsding dat we hadden, zelfs geen gekleurde strepen op ons gezicht of gekke kapsels of weet ik wat. We zagen er dus met andere woorden redelijk normaal uit)
De pizza’s zelf waren ook niet echt lekker en heel duur. Ook de dranken zijn zeer duur. Niet meteen een aanrader. Wij gaan er niet meer terug.