RSSCreatief in Gent: Maakdagen
Sharon Duverger was één van de acht dames achter Van Katoen. Ze had er voorzichtig al iets van gezegd tijdens de voorbereidingen van Van Katoen, ze had nog wel plannen. En kijk, het is zover: het mag verklapt worden en er mag reclame gemaakt worden. Ik ging samen met haar iets eten in de Greenway. We zaten bij het venster en elke rok of broek die passeerde, zag ze: “Heb je die naden gezien?” Of “zou dat geflockt zijn, het zou wel kunnen eigenlijk…” Ik hoef u niet te vertellen dat het een boeiend gesprek werd, maar niet meteen simpel om uit te typen.
Van Katoen was een drukke en intensieve periode die haar deed beslissen om het roer om te gooien. Ze veranderde van job om dichter bij huis te zijn, maar ook daar vond ze niet meteen wat ze zocht. Het kriebelde, zeg maar. Ze is al langer bezig met handwerken, van voor de kinderen er waren en door Van Katoen kwam het samen met haar andere grote talent: organiseren. Ze vroeg een BTW-nummer aan onder de naam van haar blog, mamasha, omdat ze nog zoveel wil doen. Ze wordt hierin fantastisch gesteund door het thuisfront. En ja, het is druk nu, maar ze doet de dingen die ze graag doet en haar ogen fonkelen als ze het heeft over haar plannen. De Maakdagen zijn er maar een deeltje van, zonen 09 een ander, waar we het een volgende keer over zullen hebben.
Het is zeker een stap in het onbekende, maar ze heeft het gevoel dat ze het moet doen. Ze wil de sfeer die op Van Katoen in het MIAT heerste, laten voortduren. Ze kende natuurlijk de blogwereld en vele naaisters, maar ook voor haar was het een verrassing om zoveel gelijkgestemden te ontmoeten in een gemoedelijke sfeer van creativiteit. Ze weet zelf niet waar ze toen de energie van haalde en het was afkicken om het los te laten. De webshop is gesloten, de overgebleven spullen werden aan een goed doel geschonken en het is tijd om verder te kijken. Deze keer doet ze het alleen, de andere dames hebben ook hun plannen (een boek, een webshop,…). “Veel mensen vroegen of er een tweede Van Katoen ging komen, sommigen dachten het ook. Maar eerlijk, Van Katoen is zo groot geworden, ik heb alle steun en hulp thuis gekregen, maar het was ook heel zwaar, het mag zeker niet onderschat worden. Met vele slapeloze nachten. Ik wil iets dat ik kan combineren met mijn drie mannen. Ik denk dat ik de enige vierjarige zoon in huis had die overlock tot zijn woordenschat mocht rekenen. En ook mijn man weet uit een halve omschrijving zo het ding te herkennen.” Ze lacht.
De Maakdagen dus. “Ja, ik heb lang nagedacht over die naam, maar uiteindelijk was het mijn man die er mee afkwam. En hij had gelijk. We gebruikten de naam tijdens de voorbereiding voor Van Katoen om de zondagen die we samenkwamen in het MIAT of in Leuven om de winkel te vullen, te benoemen, maar het zegt eigenlijk alles: een dag waarin je creatief bezig bent met textiel met andere gelijkgestemde zielen rond je. Echt een dag voor jezelf.” Het MIAT zelf gaat de gespecialiseerde workshops, zoals sierdraden, verven met kruiden, … blijven organiseren, maar de andere textielworkshops gaat Sharon organiseren.
Maakdagen komen er in drie versies: ristretto, machiatto en lungo. Genoemd naar de koffie die naast haar naaimachine staat, maar die ze ook wel eens durft te vergeten als ze druk bezig is.
Ristretto is de naam voor de eendaagse formule, een dag met een mix van workshops in het MIAT. De allereerste ristretto is er alvast op 23/9. Elke deelnemer krijgt een lekkere koffie of thee, een verrassing, veel inspiratie en steekt er ook een heleboel bij op om thuis aan de slag te gaan. De workshops zullen verschillende niveaus hebben en ook deze keer worden kinderen en mannen niet vergeten. Meer info vind je binnenkort hier.
Machiatto zijn drie opeenvolgende zondagen voor een kleine groep rond een bepaald thema. Er zijn vier machiatto’s gepland tijdens het jaar, afwisselend voor beginners en gevorderden. De eerste machiatto is er al dit najaar, de dagen en het onderwerp worden binnenkort hier bekendgemaakt. Verzoekjes voor thema’s kunnen altijd bij Sharon aangevraagd worden via het contactformulier.
Lungo wordt dan het ultieme weekendje weg voor creatievelingen, gepland voor volgend jaar. Logisch dat ze hier nog een beetje mysterieus over doet.
Het zorgt wel voor de nodige stress. “Veel mensen kijken er naar uit. Ik heb een paar partners gevonden zoals Service Center Mertens, de Stoffenkamer, Calor van de strijkmachines en nog wel een paar andere. Die mensen rekenen op je en dat geeft toch wel wat verantwoordelijkheid. Zeker meneer Mertens gelooft zo keihard in het concept van Maakdagen en de blogwereld, ik word er soms een beetje stil van. Iedereen uit het Gentse zou er zijn naaimachine moeten halen.” Ze lacht, maar ze is ook wel wat onzeker. “Eigenlijk zijn we soms te bescheiden, ik heb daar ook wel eens last van. Ik denk dat het kan werken, mensen zijn sociale wezens. Je merkt dat zeker ook bij de naaiclubs. Eigenlijk zou je perfect zonder je ding kunnen doen, maar het is wel eens een beetje eenzaam zo achter je naaimachine of breinaalden. Breien of haken kan je nog op de trein, maar als je een hele avond hebt zitten naaien is het leuk dat je het ook op je blog kan tonen en mensen daar op reageren. Ook als je twijfels hebt of zelfs als het mislukt is, te groot zit of nog erger, te klein. Eigenlijk iedereen in een naaiclub, zoals de IJverige Wijven heeft een druk leven, een drukke job, een gezinsleven, … noem maar op. Je vindt er geen mensen die naaien om wat uit te sparen, al zijn die er ook wel, nee, je vindt er mensen die bewust tijd nemen om iets te maken. Ze gaan op zoek naar het geschikte patroontje, het stofje, desnoods ergens aan de andere kant van de wereld en nemen dan de tijd om het te maken, want textiel dat kan je niet haasten. Je moet meten, rekenen, nauwkeurig knippen, voorzichtig stikken, dingen uitstrijken, … Nee, rap een rokje in elkaar steken kan wel maar de meesten hebben toch wel wat meer tijd nodig, zeker bij een eerste exemplaar. Ik geloof niet dat het een hype is, de aandacht die er voor is wel, maar ik geloof echt dat het een way of life is. Ik heb het vaak gezegd in de interviews voor Van Katoen, maar ik denk echt dat we behoefte hebben aan creativiteit en sociaal contact. Momenteel vinden we dit via de naaiclubs.”
Komen die Maakdagen er enkel in Gent? Of gaat ze de boer op? “Goh, dat vind ik een moeilijke, de eerste Maakdag moet nog georganiseerd worden, maar je merkt al dat het leeft en ja, er is de opmerking, waarom in Gent. Maar ik moet zeggen dat ik nog nergens anders die sfeer als in het MIAT gevoeld heb. Het gebouw heeft een geschiedenis en een band met textiel. Ik sluit zeker niet uit dat ik in de toekomst mogelijk wel op verplaatsing ga, maar voorlopig wil ik me wel concentreren op Gent en van de eerste Maakdagen hier een succes maken.”
Edit: Sharon besliste eind mei ’13 om zich te focussen op Zonen 09, meer info.
© 2012 GENTBLOGT VZW