Bijgeloof

vrijdag 31 augustus 2012 17u56 | Bart Cosyns (tekst), Natuursprokkels (beeld) | 2 reacties
Trefwoorden: , , .

Iedereen weet natuurlijk dat het onzin is, maar vele mensen zijn er toch op te betrappen: bijgeloof.

Bij voetballers uit zich dat bijvoorbeeld in het per se met het linker- dan wel rechterbeen eerst op het terrein willen komen, of in het dragen van kettinkjes of lucky onderbroeken. Alles draagt bij om een match te winnen. Pfaff had gele en groene ‘Hosen’ die hem hielpen om strafschoppen te stoppen. Ook het slaan van kruistekens kan men moeilijk interpreteren als een uiting van echte vroomheid: waarom zou Hij uitgerekend jouw ploeg helpen in plaats van die van de tegenstander? Wesley Sonck schreef daar eerder al een mooie column over in De Gentenaar / Het Nieuwsblad.

Bijgeloof Het is bekend dat trainers ook niet ongevoelig zijn voor de kleine details. Zo heeft Daum altijd een kogel in zijn jaszak zitten, weten de kijkers van Extra Time. Georges Leekens droeg jarenlang een gele sjaal (sinds zijn aankomst bij Brugge heeft hij blijkbaar geen geluk meer nodig). Van Guy Thijs was bekend dat hij altijd een konijnenpoot bij zich had. En misschien gelooft onze Sollied wel dat een paar glazen whisky voor de wedstrijd geluk brengen?

Erger was het gesteld met Frans ex-bondscoach Raymond Domenech. Die vroeg de geboortedata van zijn spelers op en gaf onomwonden toe dat de astrologie één van de bepalende factoren in zijn selectiekeuze was.

Supporters zijn natuurlijk niet anders. Wanneer AA Gent in de eerste helft al in de richting van de spionkop speelt, gaat er een diepe zucht door heel het stadion. Ook sommige scheidsrechters hebben het al op voorhand verkorven (al is dat natuurlijk eerder op een goed geheugen dan op bijgeloof gebaseerd).

Mijn eigen bijgeloof ligt wat in de lijn van dat van veldrijder Mario De Clercq. Zag hij voor de wedstrijd één ekster, dan zou alles die dag verkeerd gaan. Zag hij echter twee eksters, dan wist hij zeker dat hij zijn wedstrijd zou winnen en zat hij op rozen. Hoe komen mensen erop? Hoe ontstaat zoiets? Dat zal ik eens uitleggen.

AA Gent speelde tegen Club Brugge en won zijn wedstrijd met 6–2, een legendarische match. Ik herinnerde mij achteraf dat ik op weg naar het stadion een salamander had gezien die de weg overstak. Eén en één is uiteraard twee: de salamander had geluk gebracht. Sindsdien loop ik dus altijd te zoeken naar overstekende salamanders, zelfs midden in de winter. Het ware natuurlijk eenvoudiger geweest voor mij als ik een duif of een merel had gezien, dat geef ik toe. Eén keer nog zag ik een kikker oversteken. “Telt dat, het is toch ook een amfibie?”, vroeg ik mij vertwijfeld af. Het werd een gelijkspel. Anderzijds moet ik toegeven dat we meestal zonder amfibieën onze wedstrijd winnen …

Maar ik heb een nieuwe veelbelovende ontdekking gedaan. Telkens ik een stukje instuurde voor Gentblogt, won AA Gent zijn wedstrijd. Ik heb dus alle vertrouwen voor de uitslag van Charleroi – KAA Gent van zaterdagavond (20 u.).

© 2012 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van marc

    je had beter een stukje ingestuurd voor de match tegen Videoton… ;-)