Little Black Spiders
De Belgische film Little Black Spiders van Patrice Toye ging onlangs in première op het Filmfestival Oostende, en ondergetekende mocht daarbij zijn.
Ik geef het toe: ik ben altijd een beetje wantrouwig tegenover een Vlaamse film. De budgetten zijn doorgaans een pak kleiner dan de gemiddelde buitenlandse film, zelfs al gaat het om een arthouseproductie, en ik hou niet van de typische Vlaamse aard die vaak in die films wordt tentoongespreid. Nochtans zijn het vooroordelen: Rundskop, bijvoorbeeld, heeft me serieus diep geraakt; ook daar kan je niet om de Vlaamse herkenbaarheid heen, en toch vond ik het een steengoeie film.
Ik zat dus met enig voorbehoud in de pluche zetel, maar ik moet toegeven: het duurde amper een paar minuten of ik werd al meegesleept in het verhaal.
Katharina (Line Pillet) is zeventien in 1978, als ze zwanger wordt van haar getrouwde leraar Latijn. Ze wordt dan ook discreet weggemoffeld op de bovenste verdieping van een ziekenhuis, waar ze met nog negen andere meisjes in het geheim zwanger kan zijn en bevallen. Hun situatie schept al snel een band tussen de meisjes, die eigenlijk behoorlijk veel vrijheid qua doen en laten genieten. Waar de meeste andere meisjes opteren voor adoptie, wil Katharina haar kindje houden, in de naïeve overtuiging dat ze een leven kan opbouwen met haar minnaar. De toezichthebbende (maar eigenlijk verrassend moderne) zusters denken daar anders over.
Bovenstaande plot zou ideaal zijn voor een melodramatische weekendfilm, maar regisseuse Patrice Toye slaagt erin om het geheel verrassend sober te houden, en wellicht ook zeer realistisch. Het scenario zou dan ook berusten op waar gebeurde feiten.
Toye heeft zelf de casting voor haar rekening genomen, en daar mag ze terecht trots op zijn: zowel hoofdrolspeelster Line Pillet als medespeelster Charlotte De Bruyne zetten een bijzonder sterke prestatie neer. Alleen jammer dat het verhaal hier en daar nogal voorspelbaar is. Vooral het einde is clichématig, maar blijft toch ontroerend, zonder in overdreven melodrama te vervallen. Stilistisch is de film gewoon prachtig: een vrij grove korrel en een sublieme fotografie zorgen voor een pareltje.
Little Black Spiders is niet bepaald de ideale film om daarna nog lekker luchtig te gaan feesten, daarvoor ligt hij iets te zwaar op de maag. Maar is het een aanrader? Welzeker.
Litte Black Spiders van Patrice Toye, met o.a. Line Pillet, Charlotte De Bruyne, Dolores Bouckaert en Ineke Nijsen. Sinds deze week in de zalen.
© 2012 GENTBLOGT VZW
ik vond ‘m heel origineel in beeld gebracht, mooie stills, lichtvoetig tot op het einde, geen overdreven drama of sentiment, want toen ik er over las dacht ik eerder aan “the helena sisters” maar niets daarvan gelukkig. de sfeer van “the virgin suicides” beetje die dromerige melancholie, weeral een knappe Vlaamse film, mijn gezelschap vond het stylistisch een copie van “Picknick at Hanging Rock” en daarom niet origineel. Heel goeie acteerprestaties van de twee hoofdrolspeelsters trouwens.