RSSAan de Sint
Lieve lezer,
Het is een spannende tijd, met Sinterklaas die door de straten waadt op zijn paard, op zoek naar de huizen waar onze kinderen (hopelijk) zoet liggen te slapen. De verwachting in hun blinkende oogjes en heldere stemmen weerspiegelt ook onze eigen kindertijd. Dit jaar hoor ik ook vaker ouders zeggen dat hun kinderen hen of anderen echoën : “Sint, ik heb al zoveel speelgoed”. Wij konden het Sintgebeuren in meer eenvoud beleven. Het doet me wel iets, zo jong en al bewust (moeten) zijn van een wereld buiten bergen speelgoed. Maar dit jaar heb ik ook beslist niet te gaan overdrijven met nostalgie en mysterie. Mijn zoon van 4,5 weet dus dat de Sint wellicht een fiets brengt, en dat we hem ook gaan helpen zijn boot eens tot Zuid-Afrika te laten doorstomen. Daar brachten we met het gezin een jaar door en kon hij zien hoe anders sommige kinderen leven.
Toen ik gisteren weer het speelgoed aan de kant deed eens beide zonenlief in bed lagen, had ik een imaginair gesprek met vrienden uit de township met wie we regelmatig optrokken. “What are you doing?” “You know, like parents do, tidying up the toys”. Maar toen bedacht ik, ik zie hen dat daar helemaal niet doen. Dus ze begrijpen niet waar ik het nu in hemelsnaam over kan hebben. Zie mij hier nu zitten, om 8u ‘s avonds, op mijn knieen, stukjes speelgoed te scheiden die morgen weer allemaal door elkaar zullen liggen. Ik kijk meewarig naar de enorme kast die orde hielp scheppen in de dozen noppers, playmobil, houten blokken, puzzels, muziekinstrumentjes, fisher price, verkleedkleren. Dat deel van het verhaal, dat er naast dit tapijt vol spullen nog een kast staat die ook al vol zit met speelgoed, laat ik bewust uit mijn imaginair gesprek.
Is dit een manier om jullie schuldgevoel wakker te maken? Helemaal niet. Ik beleef de dingen op mijn manier, en vraag niet dat jullie dat ook zouden doen. Het is enkel een uitnodiging om eens iets anders te doen, als jullie met dezelfde gedachten zitten. Dit jaar geeft de Sint bij ons ook 2 ticketjes voor 1 jaar kleuterschool aan kinderen uit een township rond Johannesburg of Kaapstad. Speelgoed is dat niet, nee. Maar wel toegang tot een wereld die wij als verworven recht beschouwen. Afrika Tikkun, een organisatie waarvoor ik werk, heeft een programma dat meer dan 1000 kinderen tussen 2,5 en 6 jaar in 6 sloppenwijken toegang biedt tot onderwijs, gezonde voeding, primaire gezondheidszorg voor henzelf en hun familie, en sociale steun voor hun familie.
Ik bezocht al hun projecten, ken hun werking inmiddels ten volle, en kan dus meteen instaan voor de kwaliteit en de betrouwbaarheid ervan. Het kost slechts 35 dollar, omgerekend 27 euro, om 1 kind tussen 2,5 en 6 jaar een volledig jaar naar school te laten gaan. Met een eenvoudige klik kan je doneren, met visakaart of paypal. En zelfs als je hier niet voor gewonnen bent : kijk toch even naar het filmpje op deze link. Het is een gratis ticketje naar een wereld vol leven. En met mijn vrienden in de township in gedachten hierbij : “when was the last time you smiled?” – zal dit zeker een antwoord op die vraag geven.
Op volgende link vind je een beschrijving van het programma en Afrika Tikkun, en kan je in een minuut tijd je donatie doen :
http://www.globalgiving.org/projects/educate-and-empower-1000-vulnerable-children/
Dankjewel, lieve mensen, en een vrolijke 6 december voor jullie allen gewenst!
© 2012 GENTBLOGT VZW
Bedankt voor de tip.
DONE! Net wat ik nodig had op een dag als deze! Prachtig project! xxx