Gelukkige verjaardag!
Heeft u ook een foto voor deze rubriek? Mailen mag naar fotoredactie@gentblogt.be of u kunt uw foto ook kwijt op onze flickr-groep.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2012 GENTBLOGT VZW
Heeft u ook een foto voor deze rubriek? Mailen mag naar fotoredactie@gentblogt.be of u kunt uw foto ook kwijt op onze flickr-groep.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2012 GENTBLOGT VZW
Wie helpt mij:
Sint Niklaas heeft op de wreef van zijn linker hand een edelsteen. Ik dacht dat men dit een cobochon noemt. Is dit juist? Hierop moest men kussen wanneer men bij de bisschop komt. Maar normaal is dat toch de rechterhand, of vergis ik mij?
Ik dacht dat “en cabochon” een manier was om stenen te bewerken: rond gepolijst in plaats van met facetten.
Dit vind ik op internet bij bdnl:
“Beeld van een zittende bisschop, met mijter (H. Remigius), de gehandschoende rechterhand zegenend opgeheven, in de linker den kromstaf houdend. Hij is gekleed in een rode koorkap met blauwe voering, die door een gesp in den vorm van een vierpas, versierd met een cabochon, wordt gesloten. Het beeld, dat aan den voorkant van den mijter en onder de cabochon een reliek bevat, is van een oudere polychromie voorzien. Hoog 0.85 M. Oppergeldersche school, om 1525, handen en staf vernieuwd. Afkomstig uit Klimmen (zie J.J.M. Timmers, Houten beelden, Afb. 70).”
Dus daaronder zat (soms)een reliek.
Daarom moest men het kussen.
Euh nee, wacht. Er zijn een aantal dingen door elkaar.
Een cabochon is gewoon wat ik zei dat het is: een (half)(edel)steen die niet in facetten geslepen is, maar glad.
De ring/hand van iemand kussen is een eeuwenoud teken van onderwerping en/of respect. (Dat doen ambassadeurs bij de koning of koningin van Engeland ook, bijvoorbeeld.)
Traditioneel hebben bisschoppen een gouden ring met een amethyst erin, die ze aan de middenvinger van hun rechterhand dragen. Die en cabochon geslepen kan zijn, dus.
De vraag was hier, dacht ik: waarom geen ring? En waarom aan de linkerhand?
Toch iets raars hè, die klein mannen in die badkuip naast de Sint. Heb heel lang geleden het verhaal daarrond nog gelezen maar blijf het beetje luguber vinden.
Naakte jongetjes in een badkuip die de bisschop zijn grote staf vasthouden … Ik zie niet in wat daar vreemd aan is, dat is toch de gewoonte in die middens?
@koen, niks luguber: ’tis niet waar! het waren drie jonge dames die hij bij een herbergier-pooier vrijkocht.(de patroonsheilige van de prostituees is..sinterklaas) dat kan je natuurlijk niet in de kleuterklas vertellen. ik zie het al voor me: juf wat is een hoer? juf wat is een pooier?
in de albertina in brussel heeft men jaren geleden eens een tentoonstelling gegeven, met echte academische lezingen, over de ontstaansgeschiedenis van st.niklaas en de kerstman. gaande van odin met zijn vliegend paard (vliegende rendieren en witte schimmel op daken), trollen,….
het is een mooi voorbeeld hoe heel oude verhalen aangepast worden aan veranderende “waarden” en ingeschreven in de canon van de kerk.
bv.in roodkapje van de gebr.grimm is er de wolf. dat klopt niet: ze hebben gewoon een volksverhaal hertaalt. het was een les: als meisje moet je oppassen voor pedofielen!
ik zwijg dan nog zedig over sneeuwwitje…:-)
in nederland tot europees parlement wil men nu de zwarte pieten verbieden, kinderliedjes herschrijven want mama mag niet meer kijven en papa zeker niet meer slaan.
grappig hoe zelfs een historicus-politieker zich beroept op romanfiguren van een volksschrijver om hun punt te maken, om te zwijgen van religies die gebaseerd zijn op eindeloos herschreven sprookjesboeken.
Merci Rony, op slag géén nachtmerries meer rond 6 december.
Vooral niet zoeken naar Krampus, dan. :)
Voor zover ik weet, is het vandaag trouwens de naamdag van de Sint, niet zijn verjaardag.
Ik echt iets meer waarde aan het verhaal van “Sinterklaas en de drie kinderen in ´t pekelvat” .
https://kunst-en-cultuur.infonu.nl/feestdagen/620-sinterklaas-en-de-drie-kinderen-in-t-pekelvat.html
De verjaardag van zijn overlijden meer bepaald.
Voor wie de taal machtig is:
https://www.heiligenlexikon.de/BiographienN/Nikolaus_von_Myra.htm
Alles over Sint Niklaas (de heilige).
Het blijven verhalen. Of ze mondeling overgeleverd werden of ooit in een boek opgenomen werden. Het feit dat ‘verhalen’ honderden jaren geleden opgeschreven werden, maakt ze niet meer geloofwaardig. Een fout die vaak gemaakt wordt. En vaak een manier om religies door te drukken en als geloofwaardig voor te stellen (cfr bijbel en koran, door mij bewust met een kleine letter geschreven).