RSSDjango Unchained
Dat er af en toe wat heisa ontstaan over een aangekondigde film, gebeurt wel eens meer. Als het bovendien een film is van Tarantino, dan staat de halve wereld vol verwachting op zijn kop uit te kijken naar de releasedatum.
Te meer daar de film racistisch zou zijn. Daarover straks een woordje meer. Tarantino’s nieuwe meesterwerk “Django Unchained” is net als zijn beruchte “Inglourious Basterds” een voltreffer van formaat. Waar hij in “Inglourious Basterds” de lotgevallen beschreef van een bende losgeslagen soldaten tijdens de Tweede Wereldoorlog, behandelt hij in Django Unchained de slavernij in de Zuidelijke Staten van Amerika. We zijn heel wat gewend van Tarantino en hij schotelt ons weer de perfecte mix voor van ijzingwekkende spanning, je reinste gruwel, komische intermezzo’s, regelrechte spaghettiwestern shootouts, macho-gedoe en over-the-tops hootings. Klassieke elementen die ver boven de standaard uit verheven worden door het ronduit schitterende acteerwerk van de hoofdrolspelers. Al is de casting van de figuranten in de vorm van de meest vieze, gore, debiele, blanke cowboys ook erg geslaagd.
De Plot. Dokter King Schultz (wederom een karakterfiguur gespeeld door Christopher Waltz, jawel de ijzingwekkende Kolonel Landa uit Inglourious Basterds) heeft zich omgevormd tot premiejager. Hij is drie broers op het spoor, maar om hen te vinden heeft hij Django (Jamie Fox) nodig, een slaaf die nog gewerkt heeft op de plantage waar die drie boers opzichter waren. Hij bevrijdt Django en leidt hem op tot premiejager. Django blijkt uiterst getalenteerd en doet niets liever dan wraak nemen op al wat wit is. Maar Django wil vooral zijn vrouw Broomhilda terug, die door zijn vroegere eigenaar van hem werd gescheiden. Samen trekken de vrijbuiters doorheen het Wilde Westen en komen Broomhilda op het spoor. Blijkbaar is ze nu eigendom van Calvin Candie (Leonardo DiCaprio), een meedogenloze sadistische landeigenaar. Beide helden moeten alles uit de kast halen om Broomhilda te bevrijden.
De setting is om je vingers van af te likken. Het ruwe Texas, de uitgestrekt prairies, de vooral achterlijk voorgestelde witte cowboys, de landeigenaars die voorgesteld worden als absolute heersers met lijfeigenen. Is het racistisch? Nee. De figuren in de film zijn wel zwaar racistisch. Ze malen er niet om een een “nigger” zonder verpinken dood te martelen of te straffen met de wreedste methodes.
Waar hij in zijn vorige film lachte met de maffia, de huurmoordenaars of bepaalde geschiedkundige feiten, schotelt Tarantino ons hier de ware toedracht voor en dan nog redelijk proper voorgesteld, vermoed ik, of de film zou zeker als racistisch bestempeld zijn geworden. Zwarten en slaven in die tijd waren minder dan beesten en werden dito behandeld.
We kijken niet meer op van een geseling meer of minder, noch van de kogels die hoofden doen ontploffen. Waar je wel even van zit te rillen in je stoel, zijn de mandingofights. Gevechten op leven en dood tussen twee zwarte slaven, en er zitten nog enkele scenes in de film die best hard zijn. Harde scenes die dan toch weer worden verzacht door de licht komische scenes ervoor of erna.
De dialogen zijn schitterend. Christopher Waltz geef uitermate accuraat gestalte aan de welbespraakte verfijnde Dr Schultz, die in een oogwenk dodelijk uit de hoek kan komen. Jamie Fox intrigeert als acteur, en als vrije zwarte man. Hij is zwijgzaam, verbergt zich stoer achter een zonnebril, maar als hij die afzet zie je soms de verwarde bange slaaf terug. Calvin Candie, de gemenerik uit de film, vertolkt door Leonardo Dicaprio, is ook een van de meest geloofwaardige personages van de film. Uitgekookt, door en door sadist en, euhm ja, racist.
Het is een film die heel lang duurt, maar geen moment verveelt. Je krijgt waar voor je geld, en Tarantino weet hoe zijn publiek te verwennen. En zoals altijd is ook de soundtrack een belangrijk en mooi meegenomen element van de film.
Gezien in Sphinx-cinema Gent.
© 2013 GENTBLOGT VZW
Wat, geen enkel woord over Samuel Jackson? :)
* spoiler alert * :p