RSSBikkelhard versus onzacht
Muziekcentrum Kinky Star sloot het Krokusverlof af met een stevige affiche. Wie aan het eind van het weekend nog aan een wake up call toe was, werd op zijn/haar wenken bediend. Met ‘Eleanora’ en ‘Maudlin’ stonden er op zondag 17 februari twee namen van het Belgische label ‘Consouling Sounds’ op de planken. Twee bands die resoluut gaan voor plankgas & luid. Gewapend met een nieuw paar oordoppen woonde uw gewaarschuwde man de oefening hard versus onzacht bij.
‘Eleanora’ opende zondagavond in een tot de nok gevulde club. De Gentse band brengt sinds 2006 iets dat zich situeert tussen sludge metal en hardcore punk. Wat er ook van zij, bij ‘Eleanora’ gaat het om onversneden woede op muziek. Al blijft alles piekfijn onder controle; afgemeten, gortdroog en recht op doel af aan minstens 100 per uur. Vrolijk word je er niet meteen van. Maar dat is dan ook geen seconde de bedoeling. En eerlijk is eerlijk; dit was gewoon goed gedaan.
De band stond scherp en speelde een strakke set met weinig of geen plaats voor schoonheidsfoutjes. Zelfs het collectieve headbangen, geen evidentie met vijf op een klein podium, verliep gedisciplineerd. Frontman Mathieu Joyeux manifesteerde zich als de Belgische versie van Henry Rollins. De energie, de podium act, de vocals…, ja zelfs de tattoos; alles deed even terugdenken aan de gloriedagen van de Rollins band.
Drie kwartier Eleanora en een chaotisch verlopen podiumwissel later, mocht Maudlin zich aan het Gentse publiek bewijzen. De band die zich naar eigen zeggen ergens ophoudt tussen Neurosis, Type O Negative, Mastodon en Pink Floyd in, was eerder al te gast in Kinky Star. Tijdens een broeierige Gentse Feestenavond twee jaar geleden, deelde de band het KS podium met het onvolprezen Cloon. Vorige week bracht de Brugse band, al ruim 8 jaar actief, met ‘A sign Of Time’ haar derde album uit.
Bedoeling was om de nieuwe release voor te stellen maar over het optreden kunnen we eigenlijk kort zijn; dat ging grotendeels de mist in door de vele technische problemen die opdoken na de snel doorgevoerde podiumwissel. Er haperde van alles en nog wat tot een eind in de set. Het siert de jongens van Maudlin en het publiek dat ze zich daar geen seconde druk in maakten.
Van dit korte concert, na goed een half uur werd de stekker er immers al uitgetrokken, werden we eigenlijk weinig wijzer. Het nieuwe materiaal klonk – zo te horen – wel een stuk gevarieerder, toegankelijker en minder zwaar op de hand dan het vroegere werk. Dit verdient alleszins een replay later op het jaar, in gunstiger omstandigheden. En met hetzelfde geduldige publiek!
© 2013 GENTBLOGT VZW