“There is something rotten in the city of Ghent….â€
Deze week mocht ik luisteren naar het klagend gemekker van kettingzagen, afgewisseld met het oorverdovend geraas van een verhakselaar.
Ook in onze woonbuurt moeten ze eraan geloven. Eerst worden ze gekortwiekt. Eén na één gaan daarna de kastanjebomen tegen de vlakte. “And the rest is silence.â€
Het doet pijn die dikke stronken geveld te zien, wachtend in de avondzon (zowaar!). ‘s Anderendaags kwamen de woeste houthakkers terug om hun taak te voltooien. Verzagen tot schijven van maximum 40 cm, gekliefd zou ook handig zijn. Anders passen ze moeilijk in de haard.
Waarom, zo vraag je. Wat hebben die bomen misdaan? Staan ze in de weg misschien? Wel, bomen zijn als mensen. Af en toe worden ze ziek en heel soms sterven ze en dan is er een heel leger parasieten en aanverwanten die ze opruimen. Geen knokenpiet met kettingzeis komt eraan te pas. Niet zo in “stedelijke contextâ€.
Of die bomen ziek zijn, is mij niet bekend. Daarover speculeren heeft geen zin. Daar zijn specialisten voor: boomverzorgers/boomchirurgen. Alleen betreur ik het dat misschienziekebomen niet mogen blijven. Ooit aangeplant als dunne sprietjes in de jaren 1950, waren ze bedoeld om een driehoekig plein “gestalte†te geven. Zo formuleren stedenbouwkundigen dat en zij kunnen het weten. Kortom zonder die bomen: geen “afgebakend†plein. Ze waren bedoeld – en slaagden daar wonderwel in – “vorm†te geven aan de “openbare ruimteâ€.
Ik zou ook gemeen kunnen zijn en schrijven dat, nu de winter maar niet wil wijken en gas of stookolie duur en/of bijbesteld moeten worden die, groenwerkers voor hun eigen brandstofvoorraad zorgen.
Of dat Stad Gent alleen in het Stadsmagazine euforisch doet over een groen, ecologisch, energieneutraal Gent ergens in de toekomst. Zowaar een utopische gedachte om te koesteren. Ondertussen lijkt het wel alsof ze elke boom te lijf gaan. Hoe minder bomen hoe minder “vuil blaars†weggeblazen en opgezogen moeten worden. Ik herinner mij nog de tijden toen tuinieren een rustige en stille bezigheid was. Het ritmisch harken van herfstbladeren bracht een mens in een contemplatieve stemming …
Maar laat mij positief eindigen. Hopelijk laat schepen Tom of opvolger ook op het Weerstandsplein onmiddellijk nieuwe kastanjebomen planten die, uiteraard ook hier onmiddellijk zullen bloeien. “Woonkwaliteit†weet je wel. Want daar snakken we nu naar: die overweldigende roze bloesem, het onmiskenbare teken dat de lente terug is.
© 2013 GENTBLOGT VZW
Zieke bomen. Zieke planten. Kerngezonde auto’s. En. Meer dan ooit. Nog eventjes en. Ziek voedsel. Smakelijk.
Iedereen wil die bomen houden, tot ze op hun auto’s, huizen of erger nog, hunzelf vallen. Dan had de Stad moeten ingrijpen toen het nog kon! Hoe konden ze, zo’n risico’s nemen!
Beste Fre,
Misschien dan maar preventief alle bomen rooien? Er moest er maar eens eentje omvallen….
Ik begin te geloven dat dit de strategie is.
Bij het Gewest noemen ze dat “Hakhoutbeheer”. Het tot op 10 cm boven de grond afzagen van bomen langs Gewestwegen noemt men daar “Het terugzetten van bomen”. “Dit lijkt op het eerste zicht drastisch maar dat is maar tijdelijk” zegt de website van Wegen en Verkeer. “In het voorjaar komen al nieuwe scheuten tevoorschijn uit de stompen. Binnen enkele jaren komt er een meer gesloten groenscherm.” “Hakhoutbeheer wordt uitgevoerd om te beletten dat bomen zich ontwikkelen…die kunnen uitwaaien waardoor ze een gevaar vormen voor elke weggebruiker.” En gij nu. Bomen worden gereduceerd tot een potentieel gevaar waartegen drastisch repressief moet worden tegen opgetreden. Dat ik daar zelf niet ben op gekomen. Zie de stedenbouwkundige vergunning van 22 januari 2013 tot het uitvoeren van hakhoutbeheer langs R4-N9-N60-N456-N458-N466-N469-N474 te Gent-Evergem-Lovendegem dat men reeds op 18 februari 2013 was beginnen uitvoeren nog voor de wachttermijn van 36 dagen was verstreken. Er zullen meer bomen sneuvelen bij dit hakhoutbeheer dan dat er het laatste jaar bomen bijkwamen in het Parbos te Zwijnaarde.
Blijkbaar lezen ze gentblogt. De tekst op hun website is gewijzigd – de woorden “terugzetten van bomen” zijn bvb. foetsie.
Onvindbaar. Het bord met de plaatsnaam Nergensheen. En dit terwijl de eerste baan nog moet worden aangelegd die daar niet naar toe leidt. Of heeft het iets te maken met de selectieve blindheid van de autobestuurder ? Ondertussen creëert de auto een toestand waarin de flora onmogelijk kan overleven. Dit wordt dus voor de mens einde verhaal.
Beste Elias,
Wat een mooi stukje tekst heb je hier neergeschreven. Jammer dat de inhoud minder fraai is. Zijn die bomen dan gerooid zonder dat dit vooraf werd gemeld, laat staan overlegd? En dat zonder grondig onderzoek van die bomen?
Hier is dus op kleine schaal gebeurd wat op de Begijnhoflaan op grote schaal zou zijn gebeurd. 86 kastanjebomen dreigden er overhaast te worden gekapt. Gelukkig hebben we dit (althans voorlopig) kunnen voorkomen.
“Of dat Stad Gent alleen in het Stadsmagazine euforisch doet over een groen, ecologisch, energieneutraal Gent ergens in de toekomst. Zowaar een utopische gedachte om te koesteren. Ondertussen lijkt het wel alsof ze elke boom te lijf gaan.” Ik vrees dat je gelijk hebt. Woorden en daden van Stad Gent spreken elkaar tegen.
Wat de aanplant van nieuwe kastanjes betreft, vrees ik dat je hoop ijdel is. De Groendienst zou liefst van al alle kastanjes in één keer rooien. als er al nieuwe bomen komen, zullen het “inheemse” exemplaren zijn – want dat is wat die kastanjebomen hebben “misdaan” – dat ze “uitheems” zijn…
Na de “uitheemse bomen” volgen de “uitheemse Gentenaars”… En dat met de groenen in het stadsbestuur.
allee hop, het heeft lang geduurd eer “de Groenen” er werden bijgesleurd. Lees even de deskundige reactie van Joshua. Persoonlijk vind ik kastanjelaars een van de mooiste bomen: schitterende bloesems, vroeg in het blad en ze dragen ook tot laat in de herfst hun mooie bladeren. Zou ook liever hebben dat ze bleven staan hoor, maar blijkbaar kan het niet anders. Onafhankelijkheidslaan bijvoorbeeld is nu lang niet zo majestatisch als vroeger, toen de grote bomen er nog stonden.
De vervanging van de bomen op de Onafhankelijkheidslaan lijkt me wel voorbeeldig. Geen “sprietjes” zoals tussen het station en de Kortrijksepoort, maar stevige bomen die vrij snel “majestatisch” kunnen worden. Als ze maar niet meteen wegkwijnen zoals langs de Koning Albertlaan.
Ze spreken van roze bloesem, dus lijkt me dit eerder paardenkastanje te zijn en dus inheems… Ik hoop dat ze deze vervangen door tamme kastanje, weliswaar uitheems maar toch ook door uitheemse Gentenaren geapprecieerd…
E toch : waar is de tijd dat Gent bloemenstad was ? Nu lijkt me alles dat kan bloemen uit de stad en stadsrand verwijderd.
En lijkt me dat dit plaats heeft moeten maken voor blikjes, plastiek flesjes, vodkaflesjes, zonnebloempitomhulsels, fluimen en afval.
Beste,
Als net afgestudeerd stedenbouwkundige/landschapsarchitect, kan ik idd melden dat kastanjebomen de laatste jaren erg veel last hebben van ziekten. Het probleem daarbij is dat de zieke bomen een gevaar vormen voor de nog gezonde exemplaren.
Daarnaast moet ik ook melden dat stadsbomen nu eenmaal geen lang (Normaal!) leven beschonken is. (Natuurlijk habitat en dergelijke).
Wel doet het me erg veel (!) plezier te zien hoe hard er in Gent gevochten wordt om de bomen, door de bewoners dan, weliswaar.
Ik hoop alleszins dat er nieuwe bomen aangeplant zullen worden. Indien dit niet zo zou zijn, zou de rebel in mij er gewoon zelf zetten. (Ik doe namelijk niets liever als zelf planten proberen kweken. Hoe tof is het om te kunnen zeggen: Die boom daar! Jaja, die staat daar door mij.)
‘Dat hadden we vooraf in een brief aan de buurt laten weten. Er waren er eerder al twee gerooid. Van de acht overblijvende bleken er zes duidelijk aangetast door de honingzwam. Uit veiligheidsoverweging hebben we ze allemaal laten rooien. In de plaats komen wit-bloeiende boskersen. Het was overigens een buurtbewoner die ons zelf op de hoogte had gebracht van de staat waarin de bomen verkeerden.’
https://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20130315_00505642
Ik kan alle begrip opbrengen dat zieke en gevaarlijke bomen verwijderd moeten worden voor de openbare veiligheid. Maar waarom in het centrum perse die inheemse soorten die niet opgewassen zijn tegen een stedeijk milieu? De platanen in de stad zijn niet inheems maar sommige slagen er al 200 jaar of meer in de vervuiling te weerstaan en er zelfs in te gedijen. Je zou dus soorten kunnen planten die al 400 jaar geselecteerd worden om net die vervuiling aan te kunnen en er zelfs tot 200 jaar te overleven…Platanen, Ginko Biloba, lindebomen,…Groen purisme die geen eeuwlingen meer toestaat in de stad.
Ik snap je opmerking echt niet.
Er worden toch nieuwe platanen geplant, zoals een paar jaar geleden in de Koning Albertlaan? (ja, dezelfde bomen waarvan Frans opmerkte “Als ze maar niet meteen wegkwijnen”)
En er worden toch her en der nieuwe linden geplant? Het gaat dan zelfs om een uitheemse variant, omdat we er niet tegen kunnen dat er honingdauw op onze auto’s druppelt…
Dus waar ben je eigenlijk tegen?
Ik ben het eens met de reactie van @Bram. Platanen en lindebomen (die overigens wel érg langzaam groeien, maar goed – ze worden ook heerlijk knoestig oud).