RSS‘Hoe kan mijn mama hier nu oversteken?’
Een tiental kinderen uit Sint-Amandsberg heeft gisteren Mobiliteitsschepen Filip Watteeuw met de fiets op sleeptouw genomen langs de gevaarlijkste punten in de wijk.
Lees meer in De Gentenaar
© 2013 GENTBLOGT VZW
‘Het is mijn droom om overal éénrichtingsverkeer in te voeren zodat er ruimte komt voor fietspaden’ zegt de schepen. Beeld je eens in hoe fantastisch dat zou zijn: éénrichting stad in langs de antwerpsesteenweg, éénrichting stad uit langs de land van waaslaan, en voor de een brede fietspaden, voetpaden en bomenrijen.
zou inderdaad de max zijn !
Deze “droom” zou dus de wegcapaciteit voor auto’s,vrachtwagens, bussen en camionetten op grote invalwegen zo met de helft verminderen (van telkens twee vakken naar één) en daarna kunnen we dan vaststellen dat er de ganse dag door continu files staan te stinken van Lochristi tot Gent en dat de verplaatsingen van en naar Gent veel langer duren of dat Gent onbereikbaar wordt. In Mortsel hebben ze zo al eens bezig geweest waarna alles daar dus continu vast stond de hele dag.
De kip en het ei staan weer in de file. Het gaat er niet om auto’s, vrachtwagens, bussen en camionetten in de file te laten staan. Het gaat er om om functioneel verplaatsingsgedrag te combineren met stedelijke leefbaarheid. Haal het comfortverkeer van de weg, en er blijft capaciteit over voor wie ze ècht nodig heeft.
Anekdote: ik zat vandaag op de trein te praten met een mevrouw wiens zoon van 20 jaar net een rijbewijs heeft. Conflict in het gezin, want de jongeheer wil – na jarenlang fietsen- nu af en toe met de auto naar de Blandijn, pakweg 2 Ã 3 kilometer verder. Vader en moeder zijn niet akkoord, want dat is comfortverkeer.
Mijn auto, mijn vrijheid is een joekel van een mythe. En we weten wat mythes aanrichten…
Je begint te lijken op mijn grootvader in de jaren 60 en 70. Die vond ook dat “comfortverkeer” gewoon van de weg moest. Alleen was voor hem het “comfortverkeer” al dat gewone volk dat plots ook een auto begon te kopen en in de weg begon te rijden van de belangrijke mensen en van het verkeer van en naar alle bedrijven. Hij vond het ook zwaar belachelijk dat bvb arbeiders uit de arbeiderswoningen van de 19e eeuwse gordel een auto kochten ipv een fiets. Ze hadden woningen naast het fabriek dus geen auto nodig en zondag konden ze met de trein eens naar Blankenberge. Hij vond dat de overheid dat moest zwaar beperken, verbieden of onmogelijk maken ipv fortuinen uit te geven (belastingen te innen) om bredere en nieuwe wegen aan te leggen.
Een wijze grootvader ;)
Een één die de toekomst kon lezen.
Qua woningen deed “onze generatie” even uitgebreid zijn zin. Iedereen een villa! Tot bleek dat de ruimte na een 30, 40 jaar bijna op was, wat schaamgroen niet te na gesproken. Nu zijn zelfs bouwpromotoren mee in compacter, energiezuiniger wonen. En ja, dat doet pijn aan de portemonnee. Maar dat komt vooral doordat wij (ook ik) bewust en onbewust lang geloofden dat we met z’n allen het 19e eeuwse bourgoisideaal konden bereiken. Idem dus voor mobiliteit. Ik hoorde net het verhaal van een Gents bedrijf waar bijna het volledige kader per fiets komt werken, en de meerderheid van de werkvloer nog steeds met de auto komt. De symboolwaarde van een auto is nog steeds groter dan de functionele waarde. Dat verandert traag, maar zeker. M’n teerbeminde kwam deze morgen thuis met het verhaal dat een collega uit Deinze nu met de electrische fiets kwam werken. Hij doet er bijna even lang over als met de auto (en we spreken over de weken voor de werven aan de Kortrijksesteenweg begonnen…), en vangt dagelijks 10€ fietsvergoeding. Wie kan rekenen maakt de overstap.
Dat de capaciteit met de helft zou verminderen door eenrichtingsverkeer, mag je niet zomaar zeggen.
Het zijn vooral de flessenhalzen die de capaciteit bepalen. Met andere woorden: als het totaal aantal auto’s dat de Dampoort kan oprijden hetzelfde blijft, maakt het niet uit of die auto’s uit één of twee steenwegen komen.
En zoals je weet wordt die grote flessenhals van de Dampoort in de toekomst heraangelegd met een tunnel of brug voor het doorgaande verkeer op de stadsring.
De uitdaging is vooral de file-verminderende vervoerswijzen (fiets én bus, mogelijk later tram) alle kansen te geven door ze geen vertraging te laten hebben van de file.
Want de capaciteit van een fietspad of een busstrook is veel groter dan een rijstrook voor autoverkeer.
Het wordt dus puzzelen voor de ontwerpers :-)
Nu zijn er naast twee rijstroken voor rijdend verkeer, meestal ook twee rijstroken voor geparkeerd autoverkeer.
Op de twee gewestwegen samen zijn dat samen acht rijstroken!
Hoe zal autoverkeer de stad inrijden en waar uit?
Waar komen vrije busbeddingen?
Waar is er plaats voor extra veilige en comfortabele fietspaden?
Het zou dus kunnen dat er, wat betreft jouw bezorgdheid over de capaciteit van het wegverkeer, het straatparkeren op kritieke punten wordt verplaatst naar een parking ergens in de buurt…
Zo is het. De dampoort is een flessenhals met twee rijstroken, terwijl opgeteld dendermondsesteenweg, land van waaslaan en antwerpsesteenweg drie rijstroken geeft. De wegcapaciteit blijft inderdaad behouden, terwijl je zo wel een unieke kans hebt om fietsers en openbaar vervoer kansen te geven. Dat blijft de enigste manier om files te vermijden.