RSSPicobello
Het feit dat het restaurant waarvan wij dachten dat het nagelnieuw was, in feite al in december 2011 werd geopend, zegt wel een en ander over het niveau van mijn restaurantbezoek. Eetgelegenheden worden tegenwoordig geselecteerd op de snelheid van de bediening en de aanwezigheid van een kinderstoel. Maar nu het gepeuterte een dagje was uitbesteed, deed zich de gelegenheid voor om eens rustig uit eten te gaan. Daarbij liepen we toevallig in de buurt van het stadhuis rond toen we, ons heel erg toeristen voelend, een flyer in de hand gedrukt kregen die ons mits een gratis aperitief naar een Piccobello probeerde te lokken, een Italiaans restaurant in de Belfortstraat.
Het interieur beviel me meteen: uiterst modern en strak, met tafeltjes over verschillende niveaus, witte designachtige stoelen en grote stijlvolle foto’s aan de muren. Not your typical Italian place. De obers waren echter volbloeditalianen en dat vind ik altijd wel een goed teken.
Qua aperitief bestelde de wederhelft een witte martini. Ik vroeg iets zonder alcohol en kreeg een pittig typisch Italiaans frisdrankje op basis van sinaasappel dat me wel beviel (iemand die het kent?). Ondertussen bestudeerden we de kaart en het suggestiebord. Dat laatste was vrij uitgebreid en bevatte iets originelere en gedurfdere gerechten dan de eerder klassieke kaart met pasta’s en pizza’s. Ik had echter al eeuwen zin in de oerklassieke 4-kazenpasta en besloot het dus simpel te houden. De wederhelft ging voor een soortement verse pastarolletjes met vlees erin en bolognesesaus.
Voor een Italiaans restaurant duurde het vrij lang eer de gerechten op tafel kwamen. Aan de tafel naast de onze zelfs zo lang dat die mensen kleine stukjes pizza kregen om de ergste honger te stillen, natuurlijk een fijn gebaar. Bij ons bleef het wachten beperkt en de hapjes tot een kommetje Italiaanse harde koekjes. Toen de gerechten op tafel kwamen, waren ze kunstig gepresenteerd. De porties waren zeer royaal. Mijn 4-kazenpasta smaakte zoals het hoorde, met een licht romige saus, zonder grote verrassingen. De verse pasta kon mijn tafelgenoot zeer bekoren.
We moesten die middag nog ergens naartoe en door het lange wachten op het eten begon de tijd toch wat te dringen, maar ook om af te rekenen was het even geduld oefenen. Ondertussen was het restaurantje aardig volgelopen. De rekening viel goed mee, € 13,5 voor de vier kazen, € 18 voor de verse pasta, € 3,5 voor een halve liter water en nog eens € 3,5 voor een glas huiswijn. We hadden enorm veel zin om de dessertjes ook eens uit te testen, maar hadden daarvoor in onze maag noch agenda ruimte vrij. Een volgende keer misschien.
Picobello kwam op ons over als een goede middenklasser. Geen verheven keuken die bulkt van de originaliteit, maar ook zeker geen goedkope toeristenval. Het is een heel mooi restaurant, de prijzen zijn eerlijk en de gerechten vrij authentiek. En ze hadden een kinderstoel hebben we gezien. Hier zien ze ons dus zeker terug.
Picobello, Belfortstraat 8, 9000 Gent, 09 233 19 00, open alle dagen van 11.45 tot 14.30 u. & 17.30 tot 22.30 u.
© 2013 GENTBLOGT VZW
Wat dat frisdrankje betreft: ik gok op chinotto.
of Crodino