Brief uit Ventimiglia

woensdag 22 mei 2013 8u38 | Johan De Vos | 1 reactie
Trefwoorden: .

De dag begint
en ik denk aan mijn stad, mijn zoon.

Vertel mij, is de lente er in alle hevigheid losgebarsten?
Staat in onze tuin de jasmijn in volle bloei?

“Tsjoeseminen,” zo noemde mijn moeder
deze heerlijk geurende bloemen.

Elke lente knipte ze er enkele af
en plaatste ze in een vaas op de keukentafel.

Zijn de banken in het park
nog altijd groen geverfd?
Ventimiglia is gebouwd op een heuvel.
De mensen worden hier oud.

Italiaans is een mooie taal, mijn zoon.
Maar de dag begint en ik denk aan mijn stad.

© 2013 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Brief uit Ventimiglia

  1. Reactie van kat
    22-05-2013 om 21:30

    Aus der Heimat hinter den Blitzen rot,
    da kommen die Wolken her.
    Aber Vater und Mutter sind lange todt,
    es kennt mich dort Keiner mehr.
    Wie bald, ach wie bald kommt die stille Zeit,
    da ruhe ich auch,
    und über mir rauscht die schöne Waldeinsamkeit.
    Und keiner kennt mich mehr hier.