RSSMurmuration #2
Murmuration #2 is een pop-up galerij op initiatief van Isabel Devos en Lieven Lefere. Na een eerste project in Roeselare zijn we trots te openen met een groepspresentatie in een statig pand in de Brabantdam 54, Gent. Bieke Depuydt, Isabel Devos, Lieven Lefere, Egon Van Herreweghe, Annelien Vermeir en Caroline Vincart stellen er hun werk tentoon.
Murmuration verwijst naar de benaming van een zwerm spreeuwen die plots in grote groep opduiken, prachtig en krachtig samen vliegen en even snel weer verdwijnen. De titel refereert enerzijds naar de tijdelijkheid van het project alsook naar het gegeven om samen iets verrassend te maken.
Bieke Depuydt
Laag over laag verkrijgt het werk van Bieke Depuydt diepte en toont dit een wereld van raakvlakken die vertaald worden in haar eigen taal. Een taal waarin er nauwelijks onderscheid gemaakt wordt tussen leven en werken. Dit omvat vele facetten en vele lagen die je kan zien in haar tekeningen – olie op doek – papier – karton alsook in alle elementen van haar atelier.
Vast punt in Biekes werk is het driedimensionale (gelijkbenige) kruis dat ook uitgepuurd in het tweedimensionale vlak verschijnt. Dit is de kracht in het werk, het simpel/complexe van haar vormentaal die je meevoert en de ruimte doet vermoeden.
Hier, tussen deze polen van lijn, vlak en ruimte, doemt haar wereld op en wordt u meegenomen in de totaliteit van de ruimte waarin haar werk gemonteerd is.
Werk van Bieke Depuydt was recent te zien in These Things Take Time, Gent; Croxhapox, Gent; Point of view, Ronse
Isabel Devos
L’eau passe is een onderzoek naar de optekeningen van sluispoorten, een proces dat groeit laag op laag. Water, een stroom of een rivier hebben doorheen de geschiedenis symbool gestaan voor een levensloop, de tijd, een parcours dat afgelegd wordt. In die lijn is ‘L’eau passe’ een onderzoek naar een grens, een opschrift in en van de tijd. Een keerpunt tussen wat er geweest is en wat nog kan komen. Het accent ligt eerder op het onderzoek naar de beleving te kijken naar het verhaal van een stroom, ontdaan van zijn context of omgeving en verder verloop. De tijd fotografisch stil gelegd.Een abstractie geworteld in de actieve relatie van de toeschouwer tot het beeld.
Alle sporen samen beschrijven een verhaal dat zich doorheen de tijd gevormd heeft en zich nu openstelt voor de persoonlijke beleving van de toeschouwer.
Werk van Isabel Devos was te zien in De Warande, Turnhout; Sint-Pietersabdij, Gent; Acec, Apeldoorn; Alden Biesen, Bilzen
Lieven Lefere
Wat de beelden van Lieven Lefere tonen lijkt onecht, abstract, en zodoende volstrekt nutteloos: een deels open houten constructie in een met zand gevulde kelderruimte; een kasseien bosweg zo hobbelig dat elk voertuig er zich beslist op stuk rijdt; of gebouwen met hermetisch afgesloten ramen en deuren. En toch zijn de foto’s in wezen niets dan uitsneden uit de waarneembare werkelijkheid. De gefotografeerde plaatsen en objecten bestaan echt. Al moet genuanceerd worden: ze bestaan echt, maar zijn in zekere zin onecht. Wat de verschillende locaties en voorwerpen met elkaar verbindt is dat ze allen geconstrueerd zijn als simulaties van de werkelijkheid om op die werkelijkheid te kunnen oefenen. Daar waar wij een absurde nutteloosheid vermoedden, blijkt het tegendeel dus waar. Hun enige bestaansgrond is het menselijke zoeken naar een beter – lees: gecontroleerder – functioneren van de maatschappij. (L. Decan)
Werk van Lieven Lefere was te zien in De Warande, Turnhout; Acec, Apeldoorn; De Connectie, Gent; de Directeurswoning, Roeselare en Artwall, Gent
Egon Van Herreweghe
Het werk van Egon Van Herreweghe is een delicate onderhandeling tussen figuratie en abstractie, tussen de berekendheid van een idee en de metamorfose van de uitvoering. Het vloeit voort uit foto’s, knipsels en objecten die hij verzamelt en onderzoekt door ze herhaaldelijk te reproduceren.
Hoewel omvangrijk en divers, bezit zijn werk een algemeen gevoel van sensibiliteit. Niet alleen door de fragiele materialen maar bovenal omdat de beelden die ze ontketenen geen zekerheden affirmeren. Vaak tonen ze niet veel meer dan de sporen van een bezwerende handeling of het aanvaarden van een onafwendbaar falen dat in het vloeiende van de wereld besloten ligt. Beelden met een diepte en duisternis die verwijst naar wat niet vastgelegd of afgebeeld kan worden: de eigenlijke en tijdloos geldende kwetsbaarheid van ideeën.
Werk van Egon Herreweghe was recent te zien in Cecilia Jaime Gallery, Gent; SECONDROOM, Antwerpen en Poppositions, Brussel
Annelien Vermeir
Annelien Vermeir werkt rond afbeeldingen van beeldschermen. Ze presenteert een reeks collages en tekeningen naar foto’s van televisieschermen die ze vond op veilingsites als ebay. De donkere reflectie van het scherm onthult een fractie van een persoonlijke omgeving. De fotograaf, die zich niet altijd bewust is van zijn spiegelbeeld, brengt daardoor niet enkel het voorwerp maar ook een context en zichzelf in beeld. Het scherm dat gebruikelijk het medium is voor beeld, wordt geïsoleerd en verandert via de tekeningen in een nieuw object. Daarnaast hangt ze in de ruimte een videowerk op waarin beeld en medium in elkaar over gaan.
Caroline Vincart
In het recente werk van Caroline Vincart tracht ze tijd te vangen, te ontdubbelen, te rekken. Het is alsof ze haar vinger voorzichtig aan een rewindknop zitten heeft, om nog eens te zien, of dat moment er-wel-werkelijk-was. Ze creërt ‘fotografiek’; soms met een donker randje, soms licht en ijl, maar altijd efemeer… Caroline vindt deze nieuwe, meer ‘efemere’ klemtoon in een fascinatie voor menselijke tijd -en ruimtebeleving. Haar foto’s houden op louter foto’s te zijn. Ongeacht hun formaat (van metersgrote prints tot miniatuurtjes op de meest verscheiden materialen) worden haar beelden getransformeerd van fotowerk tot kunstwerk. (P. Waterschoot)
Werk van Caroline Vincart was recent te zien in Croxapox, Gent; de ‘Witte muur’ in de Sphinx, Gent en Bruthaus, Waregem
Murmuration #2, Brabantdam 54, 9000 Gent
van 17 mei – 24 juni 2013, vernissage donderdag 16 mei om 19u
open vrijdag tot zondag (14 – 19u)
© 2013 GENTBLOGT VZW