Eind goed, al goed
Eind goed, al goed van Tg Stan ging een dikke maand geleden in première. Ze beschouwen het als het derde deel van de Thomas Bernhard-trilogie. Eerder was er Alles is rustig (1999) en “Redde wie zich redden kan” geen slechte titel (2005). Maar ze laten nu al uitschijnen dat ze nog niet klaar zijn met die Oostenrijkse schrijver en dramaticus, want ze beschouwen hem (en nu spiek ik even op de aankondiging) als degene die “taal plooit en breekt, zout legt op slakken, vingers steekt in wonden, heilige huizen sloopt, god noch gebod spaart, noch zichzelf.”
Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo en Damiaan De Schrijver doen een klein huzarenstukje. En dan vooral De Keersmaeker die het merendeel van de tekst voor haar rekening neemt. Het is geen simpele kost, met veel kritiek en zelfkritiek op het theater en theatermakers, maar er zijn ook de grote en kleine dingen van het leven die de drie personages bezig houden. Ze brengen het bovendien op een heel luchtige soms wat overdreven manier, waardoor je er dingen kan uitpikken en andere aan je voorbij kan laten gaan.
“alles is al geschilderd
alles is al geschreven
er is al alles
Wij herhalen wat er al is
op onze manier
wij trekken het feit onze jas aan
en gaan daarmee de straat op
zo presenteren wij iets nieuws
Kijk daar die merkwaardige jas zeggen ze
daar die rare broek
terwijl wij niet anders zijn dan de anderen
zoals iedereen altijd geweest is”
(de toneelschrijver uit Am Ziel)
Ik vond de ideeën in de voorstelling vaak interessant, soms lukte het me moeilijk om te volgen, maar daar wijs ik een aantal slechte nachten met de vinger. Ik was serieus onder de indruk van de acteerprestaties. Hoewel Jolente De Keersmaeker het merendeel van de tekst draagt, kan je de prestaties van Sara De Roo en Damiaan De Schrijver niet zomaar negeren. De Roo kijkt verschillende keren verbaasd, verontwaardigd, gemaakt blij,… een schitterende mimiek die perfect weerwerk biedt aan de schijnbaar eindeloze woordenstroom.
Hoewel ze in de voorstelling verwijzen naar Redde wie zich redden kan, geen slechte titel, kan je het stuk gerust op zichzelf zien. In Am Ziel wordt de talentvolle toneelschrijver van het stuk Redde wie zich redde kan na de première uitgenodigd aan zee door een weduwe en haar dochter. En daarmee heb je eigenlijk voldoende als achtergrond bij de voorstelling. Er zijn nog een paar kaartjes voor de voorstellingen van vanavond en morgen in Campo.
Eind goed, al goed van Tg STan, gezien op 30/5/13 in Campo Nieuwpoort. Nog op 31/5 en 1/6. Tickets: 13/10 euro of met de 5×5 Campo
© 2013 GENTBLOGT VZW