Huis van Alijn in verval

woensdag 12 juni 2013 9u18 | Tom | 10 reacties
.

Het succesrijke museum Huis van Alijn aan de Kraanlei is gehuisvest in een geheel verouderd en onaangepast gebouw, waar stenen uit de muren vallen. Dringende instandhoudingswerken zijn bezig. De kosten voor een grondige renovatie lopen op tot bijna 12 miljoen euro. Maar er is nog geen plan én geen budget.

Lees meer in De Gentenaar.

© 2013 GENTBLOGT VZW

10 reacties »

  1. Reactie van Etienne

    Budget. Uit wiens zakken komt dat ? En hoeveel vergelijkbare baksteenlabiele huisje bestaan er zo ? Bij schatting.

  2. Reactie van Stan

    “in die huisjes zitten onze kantoren en de museumshop. Wel, die shop kunnen we amper verwarmen”. De helft van Gent en het volledige Patershol woont wel in dergelijke huizen en het is echt geen rocket-science om die een beetje te isoleren en te verwarmen. Wat dubbel glas, dakisolatie, een schouw heropmetsen kost echt geen fortuin. Als dergelijk museum dan voorstelt om die drie mooie huisjes gewoon af te breken om “een hedendaagse nieuwbouw als sterk signaal over het hedendaagse karakter” te kunnen bouwen dan zijn ze niet goed bezig en lopen ze naast hun schoenen want daar zit niemand op te wachten op deze locatie.

    • Reactie van Sylvie Dhaene

      Beste Stan, nergens wordt gezegd ‘afbreken die huisjes!’. Het gaat over hetgeen achter de gevel zit dat problematisch is. En zoeken naar oplossingen langs deze weg om de museumbezoekers beter te kunnen onthalen en de ruimtes achter deze gevels beter te kunnen benutten, niet alleen als werkruimtes voor medewerkers maar ook voor de zorg van de museumcollectie. Uw bezorgdheid dat we naast onze schoenen zouden lopen is dus niet nodig hoor! we hebben het beste voor met het museum, de gebouwen en het erfgoed.

      • Reactie van Stan

        Beste Sylvie,

        dus als ik je nu goed begrijp droomt je dus NIET van een “hedendaagse nieuwbouw OP DE PLEK van de drie bijgebouwen”…?

  3. Reactie van Frans

    Ik sluit me aan bij Stan. Een hedendaagse kunstenaar die provoceert zijn we gewoon. Een museumdirectrice die aandacht zoekt met een provocatie is ronduit zielig. Is het gebouw niet aangepast aan het museum, dan moet het museum maar verhuizen. Niet omgekeerd. Geen wonder dat het begrip “conservator” werd geschrapt.

  4. Reactie van Ludwich Bettens

    eens gesloopt komt het nooit meer terug. Wie echt duurzaamheid in zijn hart draagt mag nooit aanzetten iets unieks te laten verloren gaan. Ze durven nogal om ons cultureel erfgoed te verarmen… Wie geef hun dat recht ??

    • Reactie van Sylvie Dhaene

      Beste Ludwich,
      net omdat we dit unieke niet willen laten verloren gaan, moeten we aan de alarmbel trekken. Er is absoluut geen sprake van sloping! Nee, het is de vraag voor een lange termijn oplossing en de vraag om niet alleen met oplappen bezig te zijn, want dat is niet duurzaam en dat is dweilen met de kraan open. Vandaar de oproep.

  5. Reactie van Hugues

    Hier, interessante site over: de historiek van het gebouw. Let op de foto van de voorgevel die in de jaren ’60 werd aangepakt (en dus nu eigenlijk volledig nep is.)

    • Reactie van Frans

      Hugues, de discussie hierboven gaat wel over de bijgebouwen, drie huisjes waarvan het vroegere graanwinkeltje “Landsgraeve”. Allesbehalve “nep”, wel 19e eeuwse bepleisterde gevels die tegen een veel oudere kern werden geplakt. Vandaar de twee blinde ramen op de bovenverdieping. Maar tegenwoordig hecht men meestal alleen belang aan gevels, en worden waardevolle elementen daarachter gesloopt en vervangen.
      Grappig hoe de museumdirectrice hier nog komt vertellen dat er “absoluut geen sprake is van sloping”. De Gentenaar heeft het dus weer uit zijn duim gezogen met volgend citaat “Mijn droom is een hedendaagse nieuwbouw op de plek van de drie bijgebouwen”.
      Wel, ik droom om heel de binnenstad met de grond gelijk te maken. Maar er is geen sprake van sloping. Verkrotting dan?

  6. Reactie van rony coekaerts

    zevenenveertig jaar geleden liep ik voor het eerst dat binnenkoertje op. nb. het patershol was toen nog een hol waar je best weg bleef.
    in loop van de jaren heb ik dat zien veranderen en ten goede.
    het stoot me wel tegen de borst dat een museum nog steeds in dezelfde lamentabele omstandigheden moet functioneren.
    ondanks het feit dat men er, in mijn ogen, het meest interactieve en toegankelijke gentse museum van heeft gemaakt blijven aanpassingen uit. het is bewonderingswaardig hoe men er toch in slaagt om de schat aan gegevens te bewaren en vooral beschikbaar te maken.
    ik ken mvr.sylvie dhaene niet of het moet zijn dat ik ze eens op een of andere gelegenheid, niet letterlijk, tegen het lijf ben gelopen. wat ik wel weet is dat haar inzet door veel van mijn veel jongere vrienden geprezen word.
    of die 12miljoen nu nodig zijn, die huisjes afgebroken moeten worden, gevels bewaard of niet, het kan me geen bal schelen als men er maar in slaagt om op een verantwoorde hedendaagse manier die collectie te bewaren. wat ben je met een hoop foto’s bv. als het vocht door de muren kruipt?