Henri, mon amour
Theater op locatie, ik vind dat altijd de max, en zeker als die locatie dan nog het prachtige zwembad Van Eyck betreft.
Het stuk ‘Henri, mon amour’ begint dan ook met een in zwembroek geklede Luk De Bruyker die netjes waterpolotraining geeft aan een gespierd jongmens, en het publiek staat er langs de reling naar te kijken. Daarna worden we binnen genood in het kleine ‘zaaltje’ achteraan, waar ongeveer zestig zitplaatsen voorzien zijn, en een heel klein speelveld voor De Bruyker. Maar meer dan dat heeft de rasverteller niet nodig.
Al heel snel blijkt het om Henri te gaan, een van de waterpolospelers die voor ons land zelfs een bronzen medaille heeft gehaald op de Olympische spelen van 1936. In het bezit van een ‘kathedroale van een lijf’ wordt hij opgemerkt door operadiva Vina Bovy, en springt er een vonk over. Het zal echter pas vijftien jaar later zijn, als hij haar terug ziet, dat die vonk meer blijkt te betekenen. Hij laat er zelfs zijn vrouw en dochtertje voor in de steek, en volgt Bovy naar Monte Carlo. Van chauffeur groeit hij uit tot adviseur, serviteur, arrangeur… maar of hij ook werkelijk haar minnaar wordt, dat wordt nooit helemaal duidelijk.
De Bruyker vertelt het allemaal in een sappig, maar sober Gents. Intussen, duidelijk niet beschaamd om het eigen ‘vervallene kirkske van een lijf’, droogt hij zich af, en kleedt zich geleidelijk aan. En wordt ook duidelijk dat De Bruyker een rasacteur is die zoveel meer in zijn mars heeft dan Pierke. Het stuk is soms grappig, soms ontroerend, en bij momenten zelfs schrijnend, maar vooral knap verteld. Het eindigt overigens weer waar het begonnen is: aan de reling van het zwembad.
Een bijzonder mooie locatie voor een knap stuk, meer moet dat niet zijn.
Henri mon Amour
Nog op 25-26-27-28 juli, telkens om 19.00u en 20.30u in het zwembad Van Eyck.
Tickets via Uitbureau
© 2013 GENTBLOGT VZW
En moet je goed Gents kunnen om te kunnen volgen?
Neen, niet echt