Gentblogt

Lush

donderdag 22 augustus 2013 9u32 | patricia (tekst), ElsS (beeld) | 5 reacties
Trefwoorden: cosmetica, lush, shampoo, shopping, verzorging.

Na het lezen van het boek ging ik mijn “pottekes en tubekes” in de badkamer toch wat aandachtiger bekijken. Als ik amper een paar jaar geleden nog mijn schouders opgehaald had, las ik nu overal over die parabenen. Dat je je toch maar beter zorgen moest maken of dat het zo erg allemaal niet was. En dan is er nog dat gedoe met plastic in de zee, maar veel verder dan het installeren van de app ben ik nog niet geraakt. Of wacht, ik heb die thuis gedemonstreerd met een flesje water en het lief lachte dat het maar goed is dat ik niet insta voor de wekelijkse boodschappen.
Ik gebruikte eerst mijn potje uit, want verspilling is ook nergens voor nodig en omdat ik toch ook al niet 100% tevreden was, ging ik op zoek naar een alternatief. Toevallig passeerde ik even later aan Lush, in de Langemunt. In een nog verder verleden ben ik wel eens met een blokje zeep thuisgekomen van een buitenlandse trip. In Antwerpen weet ik die al een tijdje te vinden, maar heb ik eigenlijk nog niks gekocht voor zover ik me kan herinneren. En in Gent was ik zelfs nog niet binnen geweest.

Al had ik wel al de heerlijke geuren wanneer ik daar passeer, opgemerkt. In de straat staan vaak grote kommen water en je kan al eens iets proberen maar soms is het moeilijk te zien wat of hoe. Nee, dan is het toch gemakkelijker om de winkel binnen te stappen.
Toen ik er de eerste keer was, was het nog rustig en werd ik meteen aangesproken. Meestal vraag ik om even te mogen rondkijken, maar ik had toen niet zoveel tijd en ik werd een beetje afgeschrikt door de vreemde hoopjes op de eerste tafel. Dus zei ik maar meteen dat ik voor een gezichtsreiniger kwam en kijk, ze verwees me naar de eerste tafel, met die vreemde hoopjes. Ze stelde me wat vragen over mijn huid en keek ondertussen ook eens goed voor ze me twee producten aanraadde. Voor iemand die een kwartier kan verspelen in het grootwarenhuis omdat de deo die ze normaal koopt er niet is (of ze niet meer weet welke geur dat is) en ze dus moet gaan kiezen is dat een voordeel.

Ze demonstreerde hoe je het product gebruikt, want ja, ze gaf het toe, het ziet er wat vreemd uit, een beetje klei en je moet het zo wat mengen met water voor je het kan gebruiken. Ze testte het op mijn hand en ik besloot het een kans te geven. Het was nog even kiezen tussen beide producten, maar omdat de lavendel, die volgens haar het best verkoopt, toch niet zo mijn geur is werd het de Chinese klei. Een veganistisch product vol natuurlijke producten. Want Lush gaat er prat op dat ze verse en biologische producten gebruiken. Elk potje heeft een sticker met wie het bereid heeft en de houdbaarheidsdatum. Maar er worden ook wel synthetische stoffen gebruikt en ze hebben blijkbaar geen keurmerk voor de biologische ingrediënten, waardoor het een kwestie van geloven is.

Bij het afrekenen (€ 9,90/100g) werd me gevraagd of ze me nog een plezier konden doen met een staaltje en het werd een ieniemienie potje met dagcrème dat ik toch al gauw twee tot drie keer kon gebruiken, beter dus dan zo een staaltje in een tijdschrift. En ook wel overtuigend. Het was die keer drukker in de winkel maar ook toen werd ik redelijk snel aangesproken om me te helpen zonder dat dit opdringerig overkwam. Ik hoorde ook de filosofie achter de shampoobars, met zo een klein blokje zou je 3 flessen shampoo van 250 ml kunnen vervangen. De bar zorgt ervoor dat je bewuster omgaat met de hoeveelheid zeep en ook dat is een goede zaak voor het milieu. Ik heb ze nog niet geprobeerd, maar feit is wel dat ik nog wel eens vaker bij Lush ga binnenstappen. Goedkoop kan je het niet altijd noemen, maar mijn gezichtscrème van bij de apotheek was ook duur.

Lush, Langemunt 1, Gent

© 2013 GENTBLOGT VZW