RSSOdeGand, een selectie uit het dagprogramma
De regen valt druiliger naar beneden op zaterdagmiddag en dus besluit ik, gewapen met regenjas en paraplu, toch maar de tram te nemen richting centrum in plaats van de fiets. Ik ben duidelijk niet de enige die met het openbaar vervoer richting centrum trekt, de tram zit eivol en de meeste passagiers hebben hetzelfde doel: OdeGand. Tijdens de rit worden tips uitgewisseld over het programma en instructies gegeven over de snelste weg om de verschillende locaties te bereiken.
Als eerste op mijn programma staat Body Rythm Factory in de Vlaamse opera. Wie ooit een voorstelling van Stomp zag, kan zich min of meer voorstellen wat er komen gaat. De groep uit Denemarken creëert ritmes met allerhande voorwerpen zoals plastic buizen, emmers, klokjes en niet in het minst ook hun eigen lichaam. Maar ook de “klassieke” muziekinstrumenten zoals piano, slagwerk en melodica worden gebruikt, zij het niet altijd op een even conventionele manier. Zowel uit hele kleine muziekdoosjes als uit een bak vol water voor de afwas worden klanken en ritme gehaald. Tikken op een deksel, het water laten borrelen, swingen met water in een wok, alles kan en mag. Het ‘geknutsel’ met geluiden vloeit over in een interactie met het publiek. Op aangeven van de artiest gaat het publiek mee in de handen klappen, klakken met de tong, knippen met de vingers en knipperen met de ogen (!) en de dialoog eindigt in een gezamenlijk “ssshhh”. De voorstelling eindigt in een warm en uitbundig applaus en “we want more”.
Vrolijk gestemd duiken we terug het druilerige weer in voor een blitzbezoek aan de cultuurmarkt om vervolgens door te steken naar het NTGent voor de voorstelling van Ericksson Delcroix. Björn Eriksson (Zita Swoon, Admiral Freebee) en Nathalie Delcroix (Laïs) staan als koppel en duo op de planken voor een rondje country en folk. Eriksson is de componist van The broken Circle Breakdown en dat zorgt voor hoge verwachtingen bij het publiek. Eenvoud en puurheid: een stem en een gitaar, meer moet dat niet zijn om iets moois te creëren. De muziek roept meteen de sfeer op van herfstig weer, warme chocolademelk (of Irish coffee, u mag kiezen) en een gezellige open haard. Ik ontspan en heb zin om in te dommelen, maar misschien raakt dat laatste net het minpuntje in de voorstelling aan. Hoe mooi de muziek ook is, de aandacht verslapt bij het publiek. De nummers lijken net iets teveel op elkaar en de verwachtingen worden duidelijk niet helemaal ingelost. Al moet worden gezegd dat het de moeite loont om te blijven luisteren want soms hoor je dan toch iets onverwachts, letterlijk, in de tekst. Hoe lieflijk het gezang ook klinkt, de lyrics zijn het niet altijd “I murdered the girl I loved, you see, because she didn’t want to marry me.”
Na deze voorstelling besluiten we een plekje te zoeken om de inwendige mens een beetje te versterken. Geen sinecure zo blijkt want de regen heeft velen richting tavernes en restaurantjes gedreven. Onderweg pikken we hier en daar nog een stukje van de buitenoptredens mee, altijd goed voor een extra portie vermaak en plezier.
Als derde act stond The Gospel Collective Choir op het programma maar een file tot aan het Belfort doet me besluiten om een wijziging in het schema aan te brengen en uit te wijken naar de groenzaal voor de flamenco van Adela Campallo. Wie wel in de rij is blijven staan, krijgt een heerlijk aanstekelijke voorstelling in een overvolle Sint-Baafskathedraal. De muziek is uitermate meeslepend en het publiek swingt mee dat het een lieve lust is waarbij enkele solisten op heel veel sympathie kunnen rekenen.
Flamenco heeft bij mij soms een beetje hetzelfde effect als country: ik kan het wel smaken, maar niet à l te lang. Benieuwd dus wat deze groep uit Spanje voor effect zou hebben op mij. Op het podium vier mannen: Jeromo Segura en Javier Rivera staan in voor de zang, David Vargas en Juan Campallo voor de muziek. Het gezang zal nooit helemaal mijn ding worden, maar wat wel inslaat als een spreekwoordelijke bom was de dansprestatie van Adela Campallo. Het publiek is danig onder de indruk en laaiend enthousiast. Wat deze dame neerzet is ronduit schitterend. De voorstelling eindigt dan ook met een welverdiende staande ovatie.
Voor de laatste voorstelling is het andermaal moeilijk kiezen. Voor Mindy Meng Wang zit het schema iets te strak en dat zou dus moeilijk worden. Uit de commentaren achteraf blijkt inderdaad dat de voorstelling (voor een volle zaal) zeer de moeite is. De muzikante is zeer ervaren en speelt uitermate vakkundig op haar oude instrumenten (Guzheng).
Uiteindelijk trek ik zelf naar de Handelsbeurs voor het Gratitude Trio. Bij de keuze heb ik mij vooral laten leiden door de naam van Jeroen Van Herzeele (sax). Wanneer Alfred Vitayleck (bas) en Louis Favre (drum) starten zonder hem voel ik echt wel een gemis. Ik stel nog maar eens vast dat ik duidelijk een boontje heb voor de klanken van de sax. De meer experimentele (?) stukken kunnen duidelijk niet iedereen in het publiek bekoren en sommige mensen verlaten stilletjes de zaal. Ik besluit echter de set uit te horen ook al is het misschien niet helemaal mijn ding. De muziek komt mij bij wijlen eerder koud en wat afstandelijk over. Wanneer de sax echter in dialoog gaat met een hele zachte bas, dan wordt de sfeer een stuk warmer en een beetje dromerig en dat kan mij dan weer wel bekoren (al had ik ook hier liever dat de drummer de koebellen thuis gelaten had).
Al bij al vond ik mijn uiteindelijke keuze zeker niet slecht en dus trek ik met een goed gevoel richting Graslei om daar nog de slotvoorstelling en het vuurwerk mee te beleven. De regenwolken zijn intussen weggetrokken en dat is zeker meegenomen. Het slotconcert is een mooie collage en het filharmonisch orkest sluit zowaar af met de Radetskymars. Persoonlijk vind ik het wel nogal vreemd dat er niemand is om het publiek welkom te heten en de muzikanten te introduceren. Het publiek wordt op die manier wel een beetje aan zijn lot overgelaten.
Odegand 2013 werd een vrij natte editie, maar dat kan al eens gebeuren. Ik kijk alvast uit naar wat het komende jaar te bieden zal hebben.
© 2013 GENTBLOGT VZW