RSSInterview met Pieter Coucke, voorzitter van Gent Rugby
Begin september startte de Belgische rugbycompetitie bij de mannen, de vrouwen mochten een week later voor het eerst aan de bak komen. De heren van Gent Rugby dwongen vorig jaar promotie af naar de nationale afdelingen. Als voorbeschouwing op het seizoen interviewden we Pieter Coucke, reeds vele jaren voorzitter van Gent Rugby FC.
Pieter, eerst en vooral proficiat met de titel van de herenploeg vorig jaar. Gent promoveert na slechts één seizoen in eerste regionale terug naar derde nationale. Wat mogen we volgend jaar verwachten?
Wij hopen uiteraard goed mee te kunnen draaien in derde nationale, al zal dat niet gemakkelijk zijn. Als je weet dat 2 op 8 ploegen degraderen, zijn er weinig opties. Ofwel speel je voor de titel, ofwel vecht je tegen degradatie. We hopen een goede middenmotor te zijn die het gevecht tegen degradatie snel kan afronden.
Hoe schat je de andere ploegen in?
Gezien het verleden is dat een moeilijke vraag. In derde nationale vind je een echte smeltkroes van verschillende soorten ploegen. De ploegen zijn allen aan elkaar gewaagd en enkele blessures of transfers kunnen het verschil maken tussen promotie en degradatie. Ik persoonlijk verwacht dat Boitsfort de sterkste ploeg zal hebben, maar ook Charleroi en Kibubu lijken op papier serieus versterkt te zijn. Onderaan zie ik vooral Laakdal hun vrije val verder zetten en hoop ik onszelf niet te zien. Persoonlijk kijk ik vooral uit naar de derby’s tussen Gent en Oudenaarde. Die club ligt ons nauw aan het hart, maar op het veld zal daar weinig van te merken zijn.
Als je de prestaties van de herenploeg vorig jaar bekijkt, moet dat toch hoopgevend zijn. Weinig ploegen kunnen hun reeks zo domineren (Gent was na 12 van 18 matchen al zo goed als zeker van de titel en eindigde met een doelsaldo van 858-158 ofwel 48-9 per match).
Schijn bedriegt soms. Het niveauverschil tussen regionale reeksen en nationale reeksen is enorm, zeker in Vlaanderen. Dat zie je ook aan het aantal ploegen dat constant promoveert en degradeert tussen beide reeksen. Onze mede-degradant Bergen speelde trouwens een even dominant seizoen in de Waalse eerste regionale en zien we volgend jaar ook al terug. Het ging vaak ook té gemakkelijk (nvdr. 104-0, 91-7, 88-0, 78-0, 77-0), maar het siert de ploeg wel dat ze bij een ruststand van 50-0 gewoon voor 100-0 gingen en niet berusten in de overwinning. De ploeg maakte zo wel enorme sprongen voorwaarts qua speelstijl en domineren van een wedstrijd(deel). In moeilijkere matchen kwamen de automatismen er niet altijd uit, en dat zijn de matchen die volgend jaar wekelijks geserveerd zullen worden.
Er was inderdaad een dipje op het eind van het seizoen met twee nederlagen op rij. Heb je daar een verklaring voor?
Jammer genoeg was dat gemakzucht. De titel was binnen en overwinningen waren niet meer nodig, tenzij voor de eer. In rugby geldt nog altijd de regel: wie het meest wil winnen, wint het meest.
Hoe schat je de ploeg in ten opzichte van vorig jaar?
De ploeg die vorig jaar kampioen speelde, maakt nog steeds veel progressie. Als je weet dat we sinds 15 juli drie maal per week met minstens dertig spelers trainen en nog individuele programma’s meegeven aan alle spelers, merk je dat de honger er bij die spelers is om nog beter te worden. Dankzij het “gemakkelijke†seizoen vorig jaar, kon coach Michel Bruyère ook verschillende beloftevolle spelers laten doorstromen van de tweede ploeg (Gent Dragons) naar de eerste ploeg, waardoor de smalle kern toch wat breder is geworden. Er komen ook enkele Erasmus-studenten terug. Noemenswaardige uitgaande transfers zijn er niet, terwijl we wel enkele spelers uit eerste klasse konden aantrekken. De grootste kracht van Gent zal echter de indrukwekkende lichting jeugdspelers zijn.
Verwacht je dat de jeugd zijn stempel zal drukken op deze ploeg?
Daar ben ik zeker van! Elke ploeg in nationale reeksen speelt met een kwart U19 (nvdr. under 19, de laatste jeugdreeks voor de seniorenploeg). Gent heeft dit jaren met pijn in het hart niet kunnen doen – veel spelers haakten af op hun achttiende – maar dit jaar zullen ze er allen staan. Er is een enorm potentieel en de nodige begeleiding is voorzien. Als bij hen de wil om hard te werken er is, kunnen velen van hen het ver schoppen.
Wat zijn de sterkste punten van deze herenploeg?
De tot in het buitenland geroemde teamspirit en de wil om voor elkaar te werken op en naast het veld.
Genoeg over de herenploeg. Wat verwacht je dit seizoen van de tweede ploeg, de Gent Dragons? Vorig jaar beleefden ze een erg slecht seizoen waarbij ze de weinig noemenswaardige titel als “slechtste ploeg van Vlaanderen†veroverden.
Vorig jaar zijn heel wat vaste waardes van de Dragons opgevorderd voor de Eerste ploeg. Daardoor was de ploeg toch serieus onthoofd en stonden ze vaak niet met vijftien op het veld. Door de inbreng van de jeugd en het aantrekken van enkele nieuwe spelers zou dit euvel opgelost moeten zijn. Toch blijven de Dragons in de eerste plaats een recreatieve ploeg. Spelplezier, matchervaring en spelritme voor nieuwe spelers en een platform waar uitbollende, ervaren spelers deze ervaring kunnen delen met nieuwe spelers en jeugdspelers, blijven de hoofddoelen van deze ploeg. Daar de ploeg ook niet resultaatgericht speelt, maar eerder probeert om goed rugby te spelen, mag men zich ook niet blindstaren op de resultaten.
Ook de Gent Ladies beleefden een verschrikkelijk seizoen vorig jaar, met een degradatie naar tweede klasse tot gevolg.
Het wordt zeker geen gemakkelijke opdracht. Dames-rugby is op een paar jaar tijd enorm geëvolueerd in België en bij Gent lijken we de tram gemist te hebben, waardoor we wat achter de feiten aanlopen. Heel wat Dames-team zijn beginnen investeren in de jeugd – met halve op volledige meisjesploegen – en deze clubs komen nu bovendrijven. Bij Gent moeten we teren op de enkele meisjes in de gemengde jeugdploegen. Een structurele werking is er nog niet en we vinden binnen de club niet meteen iemand die zijn schouders eronder wil zetten. Dat is ook één van de grootste werkpunten voor het bestuur de komende jaren, omdat we geloven dat eigen jeugd nog altijd de beste garantie op een mooie toekomst is. We hopen toch om snel onze plaats in de (sub)top van België te veroveren. Terug promoveren is daar de eerste stap in, maar zal veel discipline eisen. Want velen willen promoveren, maar weinigen zijn uitverkoren.
De werking bij de jeugd voor dames ploegen is inderdaad iets waar Gent niet in gegroeid is, in tegenstelling tot vele andere onderdelen van de club. Zo in het aantal leden sterk toegenomen en heeft de club sinds enkele jaren zijn eigen clubhuis. Wat zijn de grootste uitdagingen binnen de club?
We hebben de laatste 3 Ã 4 jaar enorm hard gewerkt om de oude rugbywaarden weer volledig te integreren in de club en daar zien we met veel trots heel wat positieve resultaten van. We hebben een club waar elk lid beseft dat rugby een engagement naar elkaar en de club toe is. De zo geroemde waarden en normen zijn stevig verankerd in de club. We hebben hiervoor soms het sportieve naar de achtergrond laten duwen en hopen om snel terug de sportieve uitbouw verder te zetten. Dat betekent wederom investeren in de jeugd via opleidingen voor trainers en spelers.
Je spreekt vaak over “weâ€. Wie is eigenlijk de drijvende kracht achter de club?
De vrijwilligers, zonder enige twijfel. Waar vroeger elke club een handjevol vrijwilligers hadden die snel werden opgebrand, helpt in Gent Rugby iedereen een aantal keer per jaar mee in de clubwerking, terwijl de groep kernvrijwilligers (trainers, team-managers, club management) uit 40 personen bestaat. Veel ploeg zijn, heel terecht trouwens, jaloers op ons vrijwilligersbeleid. De vruchten van alle inspanningen beginnen we nu ook te plukken, waardoor we ons differentiëren van andere sporten en sportclubs en vooral van de “verbruikâ€-cultuur die heerst in België. Jammer genoeg gaan vele sportclubs in België sterk achteruit door een gebrek aan vrijwilligers. Wij roeien tegen de stroom in en hopen zo alsmaar meer de vruchten te plukken.
Wat zijn dit jaar de extra-sportieve blikvangers?
Nieuw dit jaar is de clubdag op vrijdag 20 september. En het was meteen eentje om “U†tegen te zeggen. Op het programma stonden ideeën, fun, team- en club-building en zelfs een beetje rugby. Een ideale gelegenheid voor leden en sympathisanten om de club wat beter te leren kennen.
Wat mogen we je tot slot nog wensen?
Gedisciplineerde en trotse (jeugd)spelers en trainers, die vechten tot de laatste minuut van elke wedstrijd en een ambassadeur zijn van de rugby-waarden en –normen.
Bedankt alvast en veel succes dit jaar.
© 2013 GENTBLOGT VZW