RSSHavendag Gent
30.000 bezoekers in de haven van Gent, 75.000 in alle havens samen. Havenschepen Matthias De Clercq had een goede reden voor zijn stralende glimlach ’s avonds, zeker toen Minister-president Kris Peeters, minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur Joke Schauvliege en minister van Mobiliteit en Openbare Werken Hilde Crevits zijn haven kwamen bezoeken.
Het was een goed gevulde dag geweest, activiteiten van op de Rigakaai tot op Doornzele Dries, op en naast het water. We startten de dag in Doornzele, waar de opkomst op dat ogenblik nogal pover, maar het kleed van de operadiva wel indrukwekkend was. Over het veer van Doornzele, met poëzie van Van Ostaeijen (Melopee, of wat had u anders verwacht) naar Terdonk waar de alpenhoornspelers van de Edelweisskapelle op hun alpenhoorns stonden te blazen (of wat had u anders gedacht), om verder te rijden naar Galloo (Van Heyghen Recycling, waar ze schepen in stukjes knabbelen). Daar speelde Heleen Van Haegenborgh het werk Signaux, een compositie voor piano en scheepshoorns. Scheepshoorns kan je op die locatie verwachten, een piano in een loods met bakken schroot is een beetje bevreemdend. Ook de manier waarop Heleen tijdens sommige passages de piano bespeelde had ik nog nooit gezien, het is nogal moeilijk uit te leggen, de foto geeft misschien een hint. Ondertussen kwam ook het fietsverkeer volop op gang. Het was duidelijk dat fietsen de beste oplossing was om alles vlot te bereiken. Ook de bussen die lussen reden waren meer dan gevuld.
Het begon me te dagen dat we zeker niet alles konden bezoeken op één dag, dus na enige schifting hebben we dan enkel nog de Farmanstraat als tussenstop aangedaan. Daar speelde de Gentse brassband Panta Rhei op een oude NMBS goederenwagon. Je kon je zo inbeelden dat het hele stel zou vertrekken.
Het meeste was er te beleven in de omgeving van de Rigakaai. Douane, brandweer en politie stonden er met materieel en gaven er demonstraties. De Murgafanfare van Komen en Gaan trad er verschillende keren op. Dat is geen doordeweekse fanfare, integendeel. Met de scholen van Sluizeken-Tolhuis-Ham werkt de fanfare aan een totaalspektakel waarin woord, dans, muziek en beeld een geheel worden. Zondag brachten ze voor de aller-aller-allerlaatste keer hun spektakel ‘Lam Gods’. De Koninklijke Harmonie FOD Financiën liep er ook verschillende rondjes, maar die brachten geen Lam Gods of enig ander spektakel.
Roland Van Campenhout verzorgde op zijn eigenste zelve manier ook een aantal optredens, ook geen spektakel, maar gewoon goede muziek.
Joke Schauvliege en Hilde Crevits werden verwacht, maar plotseling bleek Kris Peeters ook zijn opwachting te maken en eens met de zeevaartpolitie mee te willen varen. Hij heeft immers, naast zijn bevoegdheden als minister-president, ook de bevoegdheid over de Vlaamse havens. De brandweer takelde nog vlug even een auto uit het water, nadat de zeevaartpolitie hem met hun sonarapparatuur had gelokaliseerd, alhoewel ik vermoed dat ze hem al wisten liggen. Shakara United sloot het hele gebeuren af met zinderende beats, bruisende ritmes en spitante collectieve vocals (dat stond toch zo in de brochure).
Om kort te gaan. De Havendag was zeker een succes, de samenwerking tussen de Havenbedrijf Gent en Gent Festival was zeker een schot in de roos. Of zoals Joke Schauvliege tijdens haar slottoespraak zei: “Deze bijzondere samenwerking verruimt ons beeld van de haven. Dat is wat een haven moet zijn: het bieden van een horizon, want hier kruisen verleden en toekomst elkaar.â€
© 2013 GENTBLOGT VZW
Ik vond het eigenlijk waardeloos als opendeurdag van de haven. Schitterend als kermis, maar daar zijn toch al genoeg mogelijkheden voor? In geen enkel bedrijf kreeg je een uitleg, zelfs geen korte beschrijving van wat er werd gedaan. Eurosilos; geen idee wat er allemaal opgeslagen wordt in de silos. Ze konden ons enkel vertellen dat er een geweldige voorstelling te zien was. Galloo; je kon er tussen het schroot lopen, maar geen woord uitleg. Je kreeg er wel oordopjes om je oren te beschermen tegen het “lawaai” van de opstelling. Nee, wat mij betreft mogen ze volgend jaar de titel “Havenkermis” gebruiken :-)
In deze reportage wordt naar Van Heyghen Recycling verwezen.
Ik herinner mij dat na de Wereldtentoonstelling in 1958 een klasgenoot Van Heyghen wist te vertellen dat hun familiebedrijf de Russische tentoonstellingsstand als schroot had opgekocht om volledig te ontmantelen. We zijn met enkele maten gaan kijken naar de firma aan de dokken waar een reusachtige hoop gedemonteerd materiaal klaar lag om verkocht te worden o.a. Russische TL-buizen