RSSFilmfestival 2013, dag 9
Ik heb me misteld. Ik schreef gisteren dat ik aan 21 films zat, maar bij een hertelling bleken dat er 22 te zijn. Daar doen we er nu drie bij:
In the Name of
Ik weet nog hoe ik tien jaar geleden opzag tegen Poolse films. Vaak ging het om super katholieke gedrochten waar ik kop noch staart aan kreeg. Het doet deugd te weten dat er in al die jaren veel veranderd is. Adam is een priester die net overgeplaatst is naar “the middle of nowhere” (de werktitel van de film was “nowhere”). Hij werkt er tussen probleemjongeren wiens enige alternatief de tuchtschool is. Door kleine hints merk je dat Adam meer interesse in mannen heeft dan vrouwen, en dat dit wel eens de reden zou kunnen zijn waarom hij overgeplaatst werd.
De knappe acteerprestaties van de priester en de jongens maken de film heel goed verteerbaar, ondanks het potentieel zware thema dat gaandeweg explicieter wordt uitgewerkt. De concurrentie onder de films in competitie (die we nu allemaal gezien hebben) is echter ook zwaar en ik vrees dat deze film net buiten de prijzen zal vallen.
What Maisie Knew
Hmm… Ik ken een hele reeks mensen die verplicht zouden moeten worden om deze film te zien. De film opent met de vechtscheiding van de ouders van het meisje Maisie. Vader heeft een relatie met de veel jongere nanny. Moeder trouwt zonder duidelijke reden met een veel jongere barman. Algauw blijkt dat je voor geen van beide ouders sympathie kunt opbrengen. Sommige ouders verdienen hun kinderen niet.
Dank zij de nanny en de barman die zich uit de naad werken voor Maisie, wordt het gelukkig geen feel-bad-movie. Maisie blijkt bovendien een sterk en intelligent meisje te zijn. Heel erg aanbevolen voor wie een mooie film met inhoud wil zien.
Viola
Kwetter kwetter kwetter
Ik herhaal:Â Kwetter kwetter kwetter
Ik herhaal nog eens:Â Kwetter kwetter kwetter
Vier vrouwen zijn een toneelstuk aan het inoefenen dat gebaseerd is op verschillende stukken van Shakespeare. Daardoor wordt de zelfde scène minstens drie maal herhaald in een verschillende setting. Tussendoor (of simultaan) brengt een vijfde vrouw, Viola, pakjes rond. Er wordt nog meer gekwetterd over mannen, de liefde, dat soort dingen.
En dan is de film, na amper 65 minuten, plots gedaan. Tijdens de aftiteling zingt Viola samen met ene Javier een lied in dat zo vals klinkt dat het niet eens de voorrondes van Idool zou halen. De zaal barst in een lachen uit en denkt WTF? Waar deze film over ging? Ik zou het echt niet weten…
En zo staat de teller dus op 25.
© 2013 GENTBLOGT VZW