FORMIDABLE!

woensdag 27 november 2013 13u36 | Wouter De Sutter | reageer
.

Een vol huis voor Falling Man vrijdagavond in café Charlatan, oord van verderf aan de immer onrustige Vlasmarkt. Naar de voorstelling van het debuutalbum aan het Gentse publiek werd hard uitgekeken. Niet het minst door de band zelf. Erg hoge verwachtingen dus maar, jumping to conclusions: Falling Man deed zijn livereputatie alle eer aan.
De zaal werd op temperatuur gebracht door support act ‘Vitas Gueralaitis’ en door de DJ van dienst die net voor showtime zowel ‘The Birthday Party’ (Sonny’s burning) als ‘Wiseblood’ (Someone drowned in my pool) door de boxen liet knallen. Een uitstekende keuze, de toon was meteen gezet.

‘Elliot’ en ‘The Lodger’, de twee instrumentals van het recent uitgegeven album, fungeerden als openers van dienst. Zolang bleef frontman Sam Louwyck in de coulissen. Voor Polie Van De Velde, strak in het pak, en Lode Sileghems, voorzien van de onvermijdelijke hoed, een prima gelegenheid om hun jammerende gitaren op het publiek los te laten onder de afgemeten begeleiding van Sven De Potter op drums.

1459930_581088445289745_1439544819_n

Vanaf ‘Raccoon Attacks’ maakte Louwyck zijn opwachting. Beduidend minder strak in het pak, bedolven onder witte make-up, haarplukken in alle windrichtingen, waanzin in de ogen én gewapend met een bierflesje. De boosaardige bariton vermomd als white zombie. Met slechts één bindtekst in de achterzak; “It’s so nice to be heeeeeere”.
Na het dreigende Raccoon kwam het oudere werk aan bod. Oud maar allerminst versleten. ‘Moron’ maakte indruk maar we onthouden vooral het schuimbekkende ‘Downfall’.
Eens de band op kruissnelheid, kwam het grof geschut aan bod met ‘Tar Melting’, ‘Hot Hotel’ en ‘Liars’. Tijdens ‘DAF’ haalde Louwyck nog even de lyrics door elkaar maar geen erg. Falling Man ging nooit uit de bocht en vonkte onverstoorbaar. Rauw, rechtuit, zonder omkijken. Er is duidelijk hard gewerkt ter hoogte van het repetitiehok in de voorbije periode, de band klonk bijzonder solide.
Het eerste bisnummer ‘Mr. Matuchek’ werd opgedragen aan de betreurde René De Wever a.k.a. ‘DJ GoDeViLLe’. Notoir Gents muziekliefhebber, eigenzinnige DJ, Falling Man-fan van het eerste uur en een goeie bekende van minstens de helft van het opgekomen publiek.

De daaropvolgende klaagzang van the hordes of the battered ging nooit zo vlotjes door merg en been. Een meer passende postume hulde had de man zich waarschijnlijk niet kunnen indenken.
Eveneens kippenvel tijdens ‘Stripper’, het allerlaatste nummer op de playlist. Op plaat een eerder ingetogen kalmaan nummer, live een opzwepende knaller die geen enkele toehoorder onberoerd laat.
Falling Man maakte indruk met een intelligent opgebouwde show waarin de band zich niet beperkte tot het naspelen van de plaat. De krankzinnige performance van Sam Louwyck maakte het plaatje volledig. Een beklijvend concert van een broodnodige groep in tijden van afgeborstelde bloedarmoede. Klasse!

Setlist: Elliot – The Lodger – Raccoon Attacks – Who’s Your Dog Now? – Moron – Blurred – Downfall – Tar Melting – DAF – Hot Hotel – Me And My Beretta – Liars // Mr. Matuchek – Stripper

Falling Man live @ Charlatan, vrijdag 22 november 2013.

© 2013 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.