Gents stadsbestuur legt rouwregister aan voor Jan Hoet in het S.M.A.K.

donderdag 27 februari 2014 11u40 | Michel Vuijlsteke | 9 reacties
Trefwoorden: , , .

Door het overlijden van Jan Hoet verliest de stad Gent een cultuuricoon van formaat. Hij was conservator, curator en bezieler van het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst (S.M.A.K.) en bracht op zijn eigen manier de beeldende kunsten dichter bij een breed publiek. Het college van burgemeester en schepenen wenst zijn familie veel sterkte en legt vanaf morgen een rouwregister aan in het S.M.A.K. 

Schepen Annelies Storms: ‘Het overlijden van Jan Hoet is een bijzonder groot verlies voor onze stad en de internationale kunstwereld. Het enthousiasme van de kunstpaus werkte aanstekelijk. Zijn werk zal nog lang blijven nazinderen.’

Jan Hoet slaagde er als bezieler van het S.M.A.K. in om een aantal topstukken in huis te halen die de internationale positie van het museum hebben versterkt. Met evenementen als ‘Over the edges’ bracht hij kunst op straat. Hij stond voor alles open en wist daarmee een zeer breed publiek te bereiken.

Het stadsbestuur legt uit eerbetoon een rouwregister aan voor het publiek. Op vrijdag 28 februari om 11 uur zal het college van burgemeester en schepenen dit ondertekenen in het stadhuis. Daarna wordt het rouwregister overgebracht naar het S.M.A.K., N. De Liemaeckereplein 2, Citadelpark, 9000 Gent, waar het vanaf vrijdagmiddag 14 uur gedurende een week beschikbaar zal zijn voor steunbetuigingen. Het museum is dagelijks open van 10 tot 18 uur, uitgezonderd maandag.

© 2014 GENTBLOGT VZW

9 reacties »

  1. Reactie van De Cooman Dirk

    Jammer is het, een heel groot verlies deze man was een uniek persoon wij zullen je missen je was de grote kunstpaus.
    Waarschijnlijk ben je nu de hemel aan het herinrichten.
    Rust in vrede Jan je was een aangenaam en eerlijk mens.
    Wij leven met je familie en vrienden mee.
    Innige deelneming Dirk De Cooman!

  2. Reactie van PETEREYNS DIRK

    Met diepe treurnis,heb ik het droevig overlijden van mijn ex-werkgever en conservator Jan Hoet,vernomen via de media.Jan Hoet heeft mij de hedendaagse kunst leren kennen en aanvaarden.We verliezen een groot man en mens,allom gekend in de wereld van hedendaagse kunst.Bedankt Jan Hoet voor je wijsheid en goede raad die je mij gegeven hebt.Ik wil hierbij mijn steun en diep medeleven betuigen aan gans de familie.

    Petereyns Dirk

    ex-werknemer van het Museum van Hedendaagse Kunst
    1986-89

  3. Reactie van jos tavernier

    Is het niet godgeklaagd dat het SMAK zowat 65 personeelsleden telt, hoeveel zijn dat er in het MSK, een museum met echte tijdloze kunst ?
    Verbazend al die kritiekloze lofbetuigingen aan een man die per slot van rekening een “fantastische” commerçant was .

  4. Reactie van Bernadette

    commercant en verzopen… in alle whiskybars gekend
    net die kruipen altijd door het oog van de naald…
    kunst is pure oplichterij en meestal nog met het geld van de belastingsbetalers…. afschaffen die handel

    • Reactie van Jean

      Inderdaad, een charlatan eerste klas. Hij zorgde dan wel voor animo, maar daarmee is alles gezegd. Hoe kan je iemand anders bestempelen die mensen (kunstliefhebbers en kunstenaars),die zijn enge visie op kunst niet deelden, gewoon als dommeriken en onnozelaars bestempelde. Maar hij was wel niet vies van het (belastings)geld van deze ‘dommeriken en onnozelaars’, om zijn fantaisistische projecten te financieren.

    • Reactie van P.

      Ja ! Ontaarde kunst ! Raus damit !

  5. Reactie van John Liem

    Met het overlijden van Jan Hoet is een einde gekomen aan een periode, begonnen met Karel Geirlandt, waarin gevochten moest worden om de hedendaagse kunst te doen erkennen.

    Jan Hoet heeft dat gevecht tot een goed einde gebracht. We zullen hem missen maar zijn werk, zijn missie is volbracht. Van bij het begin heeft hij moeten vechten tegen het establishment en het politiek establishment in het bijzonder.

    Vandaag lopen ze voor mekaars voeten om toch maar de eerste of beste “quote” te geven bij zijn overlijden. Het nieuws was pas verspreid of via Twitter vlogen de berichten de ether in. Een bloemlezing : Hij was voor mij één van de grootste ambassadeurs van de stad (D.Termont); Met expo’s als Chambres d’Amis en Over The Edges bombardeerde hij moderne kunst tot hét middelpunt van gesprek, tot in de huiskamer toe ( J. Schauvliege); De Belgische kunstwereld verliest een vader (E. Di Rupo); Pionier voor verschillende generaties Vlaamse kunstenaars. Vakman (K. Peeters); kunstpaus, veelzijdig talent, ambassadeur Vlaamse kunst, hart op de tong, dankbaar voor wat hij aan de gemeenschap gaf (G. Bourgeois).

    En nochtans, zonder al te negatief te willen klinken, maar politici en kunst, het blijft een aarts moeilijke combinatie. Politici moeten stemmen winnen, en dat is een pak makkelijker bij een wielerwedstrijd, met een pint in de hand, dan bij een culturele manifestatie; want kunst is voor velen “elitair, hermetisch en voor linkse profiteurs”.

    Of het moet gaan over “cultuur” zoals Tomorowland, want daar gaat de provincie Antwerpen het bruggen-project van Arne Quinze subsidiëren.

    Wat maakt het commerciële amusement van Tomorowland dan tot kunst of cultuur? De media en de politici verwarren kunst met roem, want wat Tommorowland en de bruggen van Quinze volgens hen tot kunst maakt, is dat de hele wereld er de mond van vol heeft

    Nochtans, het subsidiebeleid van om het even welke overheid, zou altijd moeten gaan om nieuw of minder commercieel talent de kans te geven zich te ontwikkelen, of om gevestigde waarden extra steun te geven. A. Quinze en Tommorowland zijn kapitaalkrachtige marketingmachines die niet beantwoorden aan deze criteria en hebben deze “hulp” niet nodig.

    Of zoals Jeroen Olyslaegers het schreef in DM:

    Dus wat is het nu? Festivalsponsoring? Kunst? Droom? Of gaat het ook over een overheid die graag geld smijt naar dingen die opbrengen, dat mag kunst zijn indien het niet al te hinderlijk wordt, maar dat mag ook een festival zijn dat puur commercieel werkt maar in wiens Vipruimte het fijn toeven is?

    Het is duidelijk dat cultuur en/of kunst voor de massa, wel kan rekenen op het manna van de overheid.

    Een ander voorbeeld daarvan is: “Lang leve de tv! 60 jaar televisie” in de Sint Pietersabdij.

    Vorig jaar kwamen hier 93.248 bezoekers over de vloer, met de verlenging tot 14 mei 2014 zal deze “tentoonstelling” alleen ongeveer dit getal halen. En wat tonen ze, televisie decors van series uit de 60 jaren televisie van de BRT / VRT. En ja, dit wordt gesponsord door de provincie Oost Vlaanderen, de stad Gent, radio 2, de NMBS en de Lijn. Waar het overheidsgeld allemaal goed voor is.

    Jaren terug vonden de politici zijn aankopen en zijn museumwensen véél te duur, Jan Hoet is dan maar op de lijst van de CVP in Gent gaan staan om dank zij zijn groot aantal voorkeurstemmen, zijn museum droom te verwezenlijken. Nu zijn ze allemaal aan het rouwen.

    • Reactie van yves

      Mooie analyse.
      Ik lees hier in de reacties een duidelijke generatiekloof.
      Hedendaagse kunst (met alle ying en yang) is voor velen een evidentie, het minst van al bij 60 plussers.
      Jos, lees in de Standaard van dit weekend over de barokcomponist Rameau, en concludeer dat er altijd mensen zullen stilstaan bij wat ze kennen uit hun jeugd/jonge jaren.
      Chambres d’Amis was voor mij een openbaring, was dus fan, en ben aangedaan door dit verlies.
      Naar ik vrees nemen we dit jaar afscheid van nog andere kunstkleppers.

  6. Reactie van Koen

    JAN LACHT ZICH EEN BULT.