Vakmanschap & speelplezier (x2): Erikssondelcroix (B) & Howe Gelb (US), Handelsbeurs, zondag 2 maart 2014

woensdag 5 maart 2014 9u11 | Wouter De Sutter | reageer
Trefwoorden: , , .

Een prettig weerzien met Howe Gelb zondagavond in een volgelopen Handelsbeurs. De hyperproductieve singer-songwriter is, zowat dertig jaar na zijn debuutplaat, een grij(n)zende heer van stand geworden.

Auteur van een 50-tal albums intussen. Vijftig! Onder eigen naam maar ook met het sterk onderschatte collectief ‘Giant Sand’. Om ‘Arizona Amp’, ‘The Band of Blacky Ranchette’ en ‘OP8’ niet te vergeten, naast een half dozijn nevenprojecten.

howe1

Een oude vos maar zijn streken heeft hij nog lang niet verloren. Naast het duizelingwekkende tempo waarmee hij platen blijft uitbrengen zijn het speelplezier en gevoel voor droge humor met een zwarte rand volledig intact gebleven.

Gelb, hoed stevig over de karakterkop getrokken, startte het concert aan de piano met “The three deaths of Lucky”, één van de betere nummers van ‘The Coincidentalist’. Een zwaar melancholisch album, geïnspireerd door de bevreemdende waanzin van alledag in de woestijn van Arizona. Eind vorig jaar door New West Records uitgegeven. Door de vakpers – niet geheel onterecht – de hemel ingeprezen.

De Texaan plukte zondagavond na de eerste nummers solo aan de piano, met zijn band gretig uit zijn immense repertoire. Op gevoel en goed geluk af. Veel nadenken of planning kwam er niet aan te pas; “I’m allergic to setlists” liet hij zich halfweg de show ontvallen. Of zoals de man het in het nummer ‘Unforgiveable’ stelt: “restriction can be so negative“. Dat die georganiseerde je m’en fous soms leidde tot enkele seconden van onbeslist in het ijle staren tussen de nummers door, nam iedereen er voor lief bij.

Die vrolijk anarchistische attitude was goed voor een ongemeen gevarieerde show waarin alle mogelijkheden tussen uptempo garage rock, sinistere folk, jazzy tunes en weemoedige country met succes verkend werden. Genieten, anderhalf uur lang, van vakmanschap zonder complexen.

Howe Gelb kreeg met ‘Erikssondelcroix’ zondagavond niets minder dan de perfecte support. De band waarvan Bjorn Eriksson (Zita Swoon, Admiral Freebee, Maxon Blewitt) en Nathalie Delcroix (Lais) de spil vormen, brachten de zaak ongedwongen op temperatuur met een boeiende Americana mix. Van fragiele dingetjes op fluisterniveau tot aanstekelijke meestampers. In hoofdzaak country, maar nooit van de stroperige soort.

Half februari kwam hun eerste plaat (‘For Ever’) uit bij ‘WasteMy Records’. Roots van aanzienlijk hoog niveau. Een aanrader, ook voor wie niets op heeft/op zou hebben met de Broken Circle Breakdown Bluegrassband.

Meer informatie:
http://howegelb.com/
http://erikssondelcroix.com/

© 2014 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.