RSSDansbare weemoed in zwart-wit: The Dead Colour live @ Barville, 19 maart 2014
Het liep niet echt storm woensdagavond voor het gratis concert van The Dead Colour in café Barville. Best jammer, want de vierkoppige band onder aanvoering van Erik Van Hoecke is één van de Belgische nieuwkomers die stevig in gaten gehouden mag worden.
Net zoals de bandleden elkaar vonden op de rechte lijn die Antwerpen, Dendermonde en Gent met elkaar verbindt, gaat The Dead Color resoluut voor strakke, afgemeten elektro. Bleeps en beats met een uitgesproken weemoedige, duistere kant.
De klankkleur verraadt een forse adoratie voor de prille synthpop uit de seventies en de eighties. Om je een idee te vormen; denk aan The Neon Judgement, Human League, Kraftwerk, Depeche Mode en een stoet analoge synthesizers. Al dan niet in die volgorde .
Begin dit jaar werd, na ruim twee jaar repetitiehok en een handvol optredens w.o. een succesvolle deelname aan ‘De Beloften’ (2de plaats – editie 2012), het naamloze debuut uitgegeven in eigen beheer. Tien nummers sterk waarvan er enkele door Stubru in de etalage werden geplaatst. Vooral de eerste single uit het album – ‘Cyanide’ – kreeg al redelijk wat airplay. Niet onterecht.
De voorstelling van de debuutplaat afgelopen woensdagavond mocht letterlijk genomen worden. De eerste vijf nummers op de playlist correspondeerden met de volgorde die ook op het album wordt aangehouden. En op een enkel nummer na werd de gehele CD netjes afgehaspeld. Waarom de zaken moeilijk maken als het ook eenvoudig kan?
De band nam een vlotte start met ‘Wasteland’ en het strakke tempo werd foutloos volgehouden tot ‘Lower Shields’; het eerste en meteen ook laatste rustpunt in de set. Van de nummers die voordien de revue waren gepasseerd onthouden we vooral ‘Driver’, een onwaarschijnlijk aanstekelijk nummer. Opgebouwd rond een flipperkastachtig niemendalletje maar swingend in the end en dansbaar as hell.
Na een stevige knipoog richting ‘Flashdance’, how eighties can you get?, met ‘Synthia Rhodes’ werd geëindigd met de instrumental ‘Bruce/48 KB’. Niet meteen een afsluiter behept met een hoog climaxgehalte. Wel een fijne melodie behangen met behoorlijk wat klanktapijten in Giorgio Moroder -stijl.
The Dead Colour maakte woensdag een zeer degelijke indruk met een quasi perfecte show. Met dank aan de charismatische frontman, pretentieloze présence te koop. Deze band verdient uw aandacht en een gro(o)t(er) podium. Al dan niet op een zomerfestival.
En vlug een beetje!
Setlist: (1) Wasteland – (2) Blackness – (3) Places – (4) Driver – (5) Reds – (6) Lower Shields – (7) Cyanide – (8) Synthia Rhodes – (9) Bruce/48 KB
Meer informatie:
www.thedeadcolour.be
https://soundcloud.com/thedeadcolor
www.vi.be/thedeadcolor
© 2014 GENTBLOGT VZW
Zeer lovende recensie, fijn. Alleen is de naam van de band, en dus ook het webadres fout gespeld. Zo kunnen mogelijke fans niet op de juiste website geraken. Juiste spelling is The Dead Color, zonder ‘u’. En dus alsook https://www.thedeadcolor.be.
Groetjes
Fan en vriend
Keep up the good work ,guys. Nicely done.
Staf VH.