RSSAction PAINting! Retrospectieve Richard Jackson, S.M.A.K.
Geen betere plaats in Gent dan het S.M.A.K. om op zondagvoormiddag een beetje vrije tijd te verdoen. Zo ook afgelopen zondag, terwijl net buiten de museummuren een kunstboekenmakt doorging.
Momenteel loopt in het S.M.A.K. een retrospectieve gewijd aan het werk van de controversiële Amerikaanse kunstenaar Richard Jackson onder de naam ‘Ain’t Painting a Pain’.
De Californische kunstenaar, 75 intussen, heeft steeds getracht om de grenzen van de schilderkunst op te zoeken. Een nogal exuberante vorm van ‘action painting’ wordt daarbij in de praktijk gebracht. Zoals bleek in het S.M.A.K., kijkt de kunstenaar echt niet op een paar emmertjes olieverf meer of minder.
Pijn is echter niet het eerste sentiment dat opgeroepen wordt. Wel dat van een nauwelijks in te dijken energie en een compromisloze aanpak. Onorthodox–creatief omspringen met materiaal en het benutten van alle ruimte die geboden wordt lijkt wel het motto. Jackson schildert eerder op zelfbedachte constructies of de directe omgeving dan wel op doek.
‘Ain’t Painting a Pain’ dient zich aan als een serie van – hoe kan het ook anders? – kamervullende installaties uit de seventies tot nu. Schetsen, voorbereidende tekeningen en maquettes die het ‘echte’ werk voorafgaan, hebben eveneens een prominente plaats gekregen in de retrospectieve.
‘Ain’t painting a pain’ loopt nog tot 1 juni 2014 – te zien / te beleven op de eerste verdieping van het S.M.A.K.
© 2014 GENTBLOGT VZW
Het is een lang versleten cliché, maar het blijft een feit dat mannen grote kinderen zijn en blijven. En dit geldt ook voor Richard Jackson, hoewel hij al 75 jaar is. Net als een groot kind speelt hij met verf, heel veel verf. En net als het rebelse kind, gaat die verf ook en misschien vooral op de muren en de vloer.
Als een kind dat leert tekenen, interpreteert hij op zijn eigen manier klassieke werken van David , Seurat , Duchamp en Niki de Saint-Phalle . Dit alles in een orgie van kleuren, met een diarree aan verf. Niet erg origineel, maar wel met een beetje fantasie Dat hij ingenieur is van vorming is te zien aan zijn geometrische tekeningen en maquettes die zeer goed zijn uitgevoerd. Maar het is zeker geen groot tekenaar, te oordelen naar de †100 drawingsâ€.
Wanneer de tentoonstelling zal beëindigd zijn, zal er veel moeten gekuist worden en enkele muren zullen moeten geschilderd worden, maar al bij al zal zijn passage minder schade berokkend hebben dan de tentoonstelling van Paul McCarthy
En moest u niet weten wat gedaan met uw spaargeld, u kunt nog altijd zijn vliegtuig kopen , dat in inkomhal van het museum staat.
Is deze tentoonstelling een verplaatsing waard , ik denk het niet, maar bent u in Gent , dan is ze zeker een omweg waard . Dit groot kind zal u vermaken.
https://www.quovadisart.be