Van schaap tot draad: Wollebol, een inclusief verhaal

woensdag 18 juni 2014 15u00 | Patrick Verheye | 1 reactie
Trefwoorden: , , , .

Een zomerse middag op een ruim en zonnig terrasje, verscholen in de Brugse Poort. De kinderen aan de tuintafel kijken nauwelijks op als ik een kijkje kom nemen. Want aan de tuintafel, daar heerst opperste concentratie. Met engelengeduld halen Aïla en Amelie draden wol door het weefraam, één voor één, op en neer. Ondertussen zit Umtilla aan het spinnewiel om nieuwe draden uit schapenwol tevoorschijn te toveren. Ze laat de draad geduldig tussen haar vingers glijden, terwijl ze met haar voet het spinnewiel zo gelijkmatig mogelijk in beweging houdt. Een karweitje waar een nauwgezette motoriek om het hoekje komt kijken, zoveel is duidelijk. Aan de kaardemolen gaat het er luchtiger aan toe: gezwind proppen de meiden ruwe schapenwol in het ambachtelijke werktuig. Vervolgens reppen ze zich vliegensvlug naar de andere kant van de stekelige trommel, om zich als eerste over de zacht aaibare wol te ontfermen. We zijn ten huize van Hilde Bradt, oprichtster van Wollebol, het Kinder-Wol-atelier…

Hilde is al jarenlang gepassioneerd door wol. “Wol is een oeroud maar heel degelijk natuurproduct met oneindig veel mogelijkheden. In elk geval, je kunt er veel meer mee doen dan er geitenwollensokken mee breien”, lacht ze. “Wol leent zich ook uitstekend voor allerlei moderne en experimentele technieken, zoals verven met voedingskleurstoffen, upwolfing, 3D-droogvilten, viltkeien,… En precies die combinatie van het oude ambacht en moderne technieken prikkelt en verruimt de creativiteit van kinderen.” Een kijkje op de facebookpagina van Wollebol illustreert dit overvloedig: van kleurrijke en speelse hebbedingetjes over functionele creaties tot fraaie werkstukken met een vleugje kunst.

Haar wolatelier is een goed gevuld arsenaal met bekend maar vooral minder bekend gerei als breivorken, punnikpoppetjes, viltnaalden, upwolfingmatten, Kumichimo vlechtschijven uit Japan,… Daarnaast springt vooral haar machinepark in het oog: verschillende soorten spinnewielen, een kaardemolen, weefkaders en -getouwen, bollenwinders en een wolkaarder. Het resultaat van jarenlang zoeken op rommelmarkten, tweedehandssites en stoffige zolders. Af en toe komt er een portie geluk bij kijken, zoals een toevallig verblijf in een oud slotklooster in Nederland, waar de nonnen net een grote opruimactie hielden. Voor de wol zelf hanteert Hilde het principe van de korte keten: “Ik haal mijn wol bij particulieren, bij bioboerderij De Stoppel in Watou of bij Pro Natura, die haar kuddes schapen als grazende groenarbeiders inzet in schitterende natuurgebieden, én dicht bij de deur, als het Stropersbos in Stekene en in het Drongengoedbos in Knesselare. In plaats van de geschoren wol voor een habbekrats naar China te laten verschepen, gaan kinderen met de wol van hier creatief aan de slag. Korte keten, bewust en creatief omgaan met producten die nauwelijks nog een marktwaarde hebben, dat zijn waarden die ik mijn workshops ook aan de kinderen meegeef.”

Van kindsbeen af is Hilde een uitgesproken creatief persoon en werkte jarenlang als orthopedagoge in de zorgsector, hoofdzakelijk bij personen met een beperking. Ze is een felle voorstandster van een inclusieve maatschappij: “Nu zie ik nog heel veel hoe zogenaamde gewone mensen en mensen met een beperking apart en gescheiden gehouden worden. Dat werkt vervreemding in de hand, terwijl er heel veel van elkaar te leren valt. Mensen met een beperking zijn vaak heel bedreven in zaken waar wij het moeilijk mee hebben. Ook hun denkpatronen, verbeelding, manier van communiceren, … verlopen vaak anders, wat de creativiteit in een inclusief atelier alleen maar ten goede komt.” Dat is haar ontegensprekelijke ervaring van haar wekelijkse begeleiding van ‘het wolatelier’, al ruim twee jaar, bij de dagbesteding van volwassenen met een beperking bij vzw Kompas in Mariakerke.

Een kinder-wol-atelier, waar kinderen met en zonder beperking samen creatief aan de slag kunnen, dat is de grote droom van Hilde. Een goed plan, dat omwille van zijn maatschappelijke relevantie, onlangs met de ‘wij steunen creativiteit’-prijs van Tentoo bekroond werd. Financieel is dit voor Hilde een duwtje in de rug, nu ze volop in de weer is om in haar huis een permanent wolatelier in te richten. En ondertussen plant ze nog twee zomerreeksen in juli en augustus: “Op vier namiddagen kan je heel wat doen. Zo stap je na de laatste workshop naar huis met een persoonlijk creatief werkstuk, uit wol die je nog eigenhandig gekamd, gesponnen, geverfd,… hebt.”

Op zaterdag 21 juni 2014 kan je Hilde ontmoeten op Ghentmade, vanaf 11h in de Volmolenstraat, een openlucht editie van de markt met handgemaakte spullen en creatieve standhouders in een gezellige groene verkeersvrije “leefstraat”. De Volmolenstraat ligt in de buurt van de Oude Beestenmarkt en Sint-Jacobs in Gent. Die dag is er ook meer te doen rond de leefstraten, meer info via de site

© 2014 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Van schaap tot draad: Wollebol, een inclusief verhaal

  1. Reactie van Hilde Bradt

    Voor de liefhebbers, een kleine aanvulling ;-): http://www.youtube.com/watch?v=6g3R3zkogXw