RSSNo Design to waste – Out to Sea? The plastic garbage project
Televisiestations schakelen in zomertijden vooral over naar heruitzendingen, maar niet zo bij het Design Museum in Gent. Daar is de start van de zomervakantie net goed voor een nieuwe dubbeltentoonstelling.
De eerste is mogelijks de meest tot de verbeelding sprekende, of moet ik eerder schrijven: verbazing oproepend? De tentoonstelling ‘Out to Sea? The Plastic Garbage Project’ neemt de bezoeker mee in een intrigerend verhaal over plastic.  Zodra je in het museum binnen komt, krijgt je meteen een portie ‘plastic soup’ geserveerd en maak je kennis met de ingrediënten van de vervuiling van onze oceanen. Menig persoon zal de wenkbrauwen optrekken: hoort zo een hoop afval wel thuis in een museum voor design? Zou dit niet eerder een project voor het S.M.A.K. kunnen zijn? was de opmerking van een dame die ook al eens kwam kijken voor de officiële opening (en wat extra toelichting over het project).
Sinds het begin van de twintigste eeuw heeft plastic een heuse triomftocht afgelegd in onze consumptiemaatschappij. Het is een goedkoop, eenvoudig te produceren product dat bijna elke gewenste eigenschap kan verkrijgen. Vandaag wordt wereldwijd acht ton plastic geproduceerd per seconde! Maar waar belanden al die producten eens hun levenscyclus beëindigd is?
Vanaf het moment dat plastic ons leven vergemakkelijkte, veranderde de zee geleidelijk aan in een reusachtige plasticsoep. Elk jaar belandt 6,4 miljoen ton vuilnis in de oceaan en tachtig procent daarvan komt van het land. Gewoon plastic is helaas niet biologisch afbreekbaar. Het wordt in steeds kleinere fragmenten gebroken die in de voedselketen terechtkomen. Uiteindelijk krijgen we zo ons afval op ons eigen bord terug geserveerd, een boemerang waar zich bijna niemand bij stil staat.
In 2012 werd door het Museum für Gestaltung in Zürich een grote tentoonstelling rond de thematiek uitgewerkt. Een tentoonstelling die op enorm veel aandacht en positieve feedback kon rekenen en zelf politieke impact had. Het zorgde voor een politiek initiatief om plastiekzakken te bannen in winkels in en rondom Zürich. De tentoonstelling werd bovendien opgevat als een reizende tentoonstelling die nu, dankzij de financiële steun van een stichting, de wereld rondgaat en binnen afzienbare termijn zelfs in China te zien zal zijn.
Alle plastic afval voor de tentoonstelling werd verzameld aan de kusten van Hawaï, de Noordzee en de Baltische zee en het is behoorlijk indrukwekkend wat er in zee allemaal te vinden is. De tentoonstelling brengt enerzijds het probleem in kaart en roept daarnaast ook op tot actie. Die actie draagt de principes Reduce, Reuse en Recycle hoog in het vaandel. Recycle is trouwens ook een vlag die meerdere ladingen dekt: recycleren maar ook upcycling, downcycling en ecodesign, cradle to cradle, boeiend en intrigerend. Verschillende kunstenaars werden door het museum aangesproken om iets te doen met het plastic afval. En zo wordt afval opnieuw tot een designproduct.
De tentoonstelling is compact maar zeer krachtig, ze laat vele vragen aan bod komen zonder een sluitend antwoord op te dringen. Moet er per se zoveel geproduceerd worden? Bestaan er alternatieven voor plastieken design? Kan afgedankt plastic een tweede leven krijgen? Is kunststof alsnog een geschikt materiaal?  Moeten we er in de toekomst misschien zelfs voor zorgen dat alle design ecologisch is en nooit meer afval zal worden?
Aan de tentoonstelling werd ook een actie voor het goede doel gekoppeld. Er werd een viral movie gemaakt die het publiek bewust maakt van de problematiek en hen moet motiveren om de tentoonstelling te bezoeken. Topmodel Delfine Bafort roept op om mee te doen aan een publieksactie en gaat hiervoor letterlijk uit de kleren.  Bezoekers kunnen T-shirts met slogans kopen in de museumshop (kostprijs 17 – 20 euro, afhankelijk van de maat). De opbrengst gaat integraal naar The Ocean Cleanup, een project van de 19-jarige Boyan Slat, student aan de Universiteit van Delft. Boyan bedacht een oplossing om de oceanen over een periode van 5 jaar 7,25 miljoen ton plastic lichter te maken! In een verankerd netwerk van drijvende armen en verzamelplatforms wordt het plastic afval opgeslagen dankzij zonne- en getijdenenergie. In die platforms wordt het afval van plankton gescheiden, gefilterd en opgeslagen, om vervolgens te worden gerecycleerd. Via crowdfunding wordt honderdduizend dollar gezocht om van start te kunnen gaan. Meer informatie over dit project lees je op www.theoceancleanup.com.Â
Uiteraard kan de vormgeving van deze tentoonstelling niet anders dan ecologisch verantwoord zijn. Restafval wordt tentoonstellingsinfrastructuur, drukwerk en zaalteksten staan op gerecycleerd papier met waar mogelijk vegetale inkten.
PRAKTISCHE INFORMATIE
De tentoonstelling loopt van 5 juli t.e.m. 12 oktober 2014.
Elke dinsdag t.e.m. zondag, van 10 uur tot 18 uur
gesloten op maandag (wel open op maandag 21 juli 2014).
Design museum Gent
Jan Breydelstraat 5 / 9000 Gent
http//www.designmuseumgent.beÂ
Â
© 2014 GENTBLOGT VZW
Over die plastiekproblematiek heb ik een tijdje geleden een jeugdverhaal geschreven, met de titel ‘Een soepje van plastiek’, terug te vinden op de website http://www.shopmybook.com !
Dat we de zee vervuilen met plastic weten we al een tijdje. Dat men datzelfde plastic nu als een stort laat zien in een designmuseum is te gek voor woorden . Tenandere enkele weken terug had men al zo een tentoonstelling na de braderie op de Bevrijdingslaan ( Brugse Poort ) vrij toegankelijk . Men dacht er niet aan om het de stempel kunst te geven :)
Kunt ge ne keer langskomen Jerom? Mijn koffiezet moet ontkalkt worden.
vooralleer “azijnig” te reageren, heb jij zelf dat stort in het ” Designmuseum” al gezien ? Ik vond de vergelijking met de achtergelaten “kunst” In de Bevrijdingslaan wel goed gezien, maar ja ik moet toegeven van dat soort “kunst” ken ik niets.
Vorige tentoonstelling was een promotiestand voor stofzuigerfabrikant Dyson en nu een volledige verdieping met: bergen rommel, beperkte wetenschappelijke uitleg en dan enkele stukken die uit recuperatiemateriaal zijn gemaakt. Wat dit allemaal met design te maken heeft weet alleen de directie. Maar design, echte design, uit 18e of 19e eeuw is verboden want niet in het kader van hun activiteiten. En dan maar klagen dat het bezoekersaantal verminderd
Er moet ook nog wat stoofhout verzaagd worden. Kom maar af.
Vandaag in de media, over het ambitieus project van een Nederlander om afval uit de zee te halen.
http://www.theoceancleanup.com/
It is of course essential to first close the tap, to prevent any more plastic from reaching the ocean in the first place.
However, this will not be a solution for the plastics already trapped in the currents of the gyres.
The Ocean Cleanup works to develop world’s first feasible method to clean the gyres of plastic, using the currents to our advantage.
Mia mijn reactie heeft niets te zien met azijn maar met de droevige realiteit . Soms vraag ik mij echt af met wat we bezig zijn :(
Hoe kan je respect vragen voor de oceanen door het zelf niet te tonen voor een 18e eeuwse monument? Nu nog plastic soep opdienen in de eetkamer onder de kroonluchter die de werelddelen voorstelt.
laten we het nu toch stilaan toegeven ‘Mensdom en het Dierenrijk’.