RSSStadsspel: Labyrinthus
Op deze redactie werken is wreed plezant en zeker wanneer je dan nog een uitnodiging krijgt om een als allereerste een stadsspel te mogen uittesten.
Op 2 juli kwam de avonturenfilm Labyrinthus uit, een Vlaamse film van regisseur Douglas Boswell in een productie van Savage Film en Eyeworks (o.a. Rundskop, Ben X) in een scenario van Pierre De Clercq (Hasta La Vista). In de hoofdrollen bevinden zich naast enkele gevestigde waarden zoals Tine Embrechts, Herwig Ilegems, Pepijn Caudron en Ivan Peknik, ook jonge talentvolle acteurs.
In de film Labyrinthus moet de veertienjarige Frikke een code vinden om zijn vrienden te redden uit een computerspel. Die zijn daar toevallig terechtgekomen en worden door Pekk, een kwaad meesterbrein, vastgehouden… maar de tijd tikt!
De film werd opgenomen in Gent en daarom werd naar aanleiding van de film ook een stadsspel gemaakt voor en in Gent, uiteraard. Vorige woensdag, 2 juli, werd het stadsspel gelanceerd en ondergetekende en uw fotograaf van dienst, samen met onze 8-jarige dochters en een 50-tal andere gelukkige kinderen, werden om om 15 uur in de Trouwkapel van het stadhuis, verwacht.
Na de (obligate) speeches van schepen Annelies Storms en schepen Elke Decruynaere en een korte introductie van de film en een deel van de cast (waaronder hoofdrolspeler Spencer Bogaert, Emma Verlinden, Nell Cattrysse en Pommelien Thijs) door regisseur Douglas Boswell, toogden we allemaal naar buiten om onze laatste instructies voor het spel te krijgen. Deze kregen we van de makers van het spel: Paradiso Filmed Entertainment en I Challenge. Eerst kregen we te horen in welke groep we het spel zouden spelen en toen bleek dat de regisseur en cast met ons zou meegaan. Onze twee dochters konden hun geluk niet op.
Dan naar het spel: voor aanvang kregen we eerst allemaal een T-shirt van de film (cadeautje) en dan een GSM/GPS toestel (in bruikleen natuurlijk). Via het toestel werd het parcours gegeven. Gedurende twee uur wordt wie het spel speelt met de hulp van een virtueel labyrint door de spannendste plekjes van Gent geloodst. Door de kaart te volgen en de virtuele vlaggetjes te vinden, baanden we zo onze weg richting eindpunt. Bij elk vlaggetje diende een opdracht vervuld te worden, in groep uiteraard en nadien werd een volgende locatie vrijgegeven. De opdrachten konden zowel visueel (foto’s nemen), auditief (iets zingen of spreken) als virtueel (effecten) zijn en alles werd doorgestuurd via het toestelletje dat we mochten gebruiken.
Het spel is zo gemaakt dat er competitie ontstaat tussen de verschillende deelnemende groepen: via het kaartje kan je de andere groepen volgen en hen zo, ook virtueel, dwarsbomen. Want elke vervulde opdracht levert punten op, maar door andere groepen virtueel te bestoken met objecten, kan je die groepen ook punten laten verliezen. Een ander competitie element is dat de oplossingen van de opdrachten door de verschillende groepen met elkaar vergeleken worden zodat jouw punten ook afhankelijk zijn, niet alleen van jouw eigen inspanning, maar hoe goed (of slecht) deze is in vergelijking met de andere groepen.
De opdrachten waren zeer leuk en maakten dat iedereen steeds weer moest meehelpen. Een tipje van de sluier: vorm een zin waarbij de eerste letter van elk woord overkomt met de letters van Labyrinthus; maak een piramide van minstens 3 niveaus; beeld uit hoe je vlucht met een blik vol angst …
Een echt groepsspel dus, zowel binnen je eigen groepje als samen met de andere groepen. Wat ik er ook positief aan vond: er zijn wel een vast aantal opdrachten, maar het spel is er niet op gericht om al deze opdrachten sowieso uit te voeren. Het spel duurt immers maximum 2 uur: dit is bepaald door de batterijcapaciteit van de GPS toestellen, maar ook omdat het spel niet al te lang zou duren. Uiteraard, als je alle opdrachten binnen de tijdspanne kan uitvoeren, heb je uiteraard meer punten … behalve als je onderweg zoveel naar je hoofd gesmeten hebt gekregen van de andere groepen dat dat weer in balans komt.
Het traject begon voor het spel aan de Botermarkt en eindigde aan de Kinepolis. Onderweg hebben onze dochters genoten: niet alleen van het spel, maar ook van de kennismaking met de regisseur en de cast, want het zijn echt toffe kinderen. En ook de acteurs hebben er blijkbaar van genoten: ze smeten zich met volle overgave op elke opdracht en zowel Emma als Pommelien verklaarden dat ze heel graag in Gent zouden komen wonen: ‘het is een superleuke stad’ … en wie zijn wij om dat tegen te spreken. Oh ja: hoofdrolspeler Spencer kon dit trouwens alleen maar beamen, want hij is geboren en getogen Gentenaar.
Het beginpunt aan de Botermarkt en het einde aan de Kinepolis was wel een eenmalige gebeurtenis: het spel wordt normaal gezien gespeeld vertrekkend vanop de Vrijdagmarkt en eindigend op de Kouter, maar voor de voorstelling was het begin- en eindpunt voor één keer gewijzigd.
Een première zoals deze kan natuurlijk maar op één manier eindigen: een ticketje voor de film Labyrinthus, een grote signeersessie bij de acteurs en vervolgens een leuke groepsfoto met alle kinderen.
Het spel zal ongeveer nog een jaar beschikbaar zijn om te spelen en onze conclusie na dit introductiespel: doen! Je zal het je niet beklagen. De promotie stelt dat het een spel is voor kinderen tussen 8 en 14 jaar, maar wees gerust: oudere kinderen zullen er evenveel van genieten.
© 2014 GENTBLOGT VZW