9000 Toeren
“Dé Gentse muzikale stadsmythe kent u ongetwijfeld al: op 2 december 1989 treedt een piepjong Nirvana op in Democrazy (toen nog in de Reinaertstraat), meteen hun eerste concert op Belgische bodem. Voltallig muziekminnend Vlaanderen beweert achteraf aanwezig geweest te zijn die 2e december, hoewel er in werkelijkheid misschien twaalf man en een paardenkop was. Tweeëntwintig daarvan werden later muziekjournalist.†Vanop https://www.9000toeren.be/
Ik moest lachen, want ik ken inderdaad een vijftal mensen die beweren dat ze daar waren. Ikzelf niet. Ik was ohere 12 jaar toen, en mijn muzikale voorkeur was toen Clouseau. Ik durf dat toegeven, ja, want in de jaren die daarop volgden heb ik alles goedgemaakt en meer. Onberispelijke muzieksmaak, u verstaat dat wel. Honderden café-optredens heb ik gezien in Gent, tientallen nieuwe groepkes van dichtbij gevolgd. Het heeft mij onder andere een blijvend fundament in het Gentse nachtleven opgeleverd: ook nu ik eigenlijk nog nauwelijks buitenkom, heb ik toch bij sporadische nachtelijke escapades wel altijd iemand om mee te blijven hangen.
Het is daarmee dat ik zou blij was toen 9000 toeren werd gelanceerd. En het is daarmee dat ik gewoon zelf heb gevraagd of ik reclame mocht maken. En ook wel omwille van de makers: onder andere de fijne dame waarmee ik menig nachtelijk uur heb gesleten werkt mee (Hallo, Katrien!), de muziekman waarvan ik altijd blij ben dat ik hem terugzie (Dag Marc!) en één van de grappigste columnschrijvers die ik ken (Hoi, Tim!). Ik heb niet meer nodig, soms.
Het hele project is al een jaar in voorbereiding, het boek dat erbij hoort komt uit in april, rond Record Store Day. Daarna volgen er nog activiteiten, maar die zijn voorlopig nog ultrageheim.
De hoofdbedoeling van 9000 toeren is een soort ‘viering’ van de recente Gentse muziekgeschiedenis: het collectieve geheugen ergens neerschrijven én heel wat dingen die nog niet zo lang geleden zijn maar toch vaak al een beetje vergeten zijn bij de jongere generaties terug wat aandacht te geven. 9000 toeren begint in de jaren 60 en bolt uit in de jaren 2000…
Het redactieteam gaat op zoek naar beeldmateriaal bij professionele fotografen, maar ze wil ook zien of er geen leuk beeld te vinden is bij amateurfotografen en bij particulieren, een beetje zoals Het Huis van Alijn doet met haar reeksen over het dagelijks leven.
En daarvoor hebben ze dus ook u nodig. Ik lees voor vanop op de website:
We zijn op zoek naar foto’s die van dicht of van ver met de Gentse ‘muziekbeleving’ te maken hebben, vooral voor de periode die loopt van 1950 tot 1999. Foto’s van of met Gentse muzikanten, van legendarische optredens in de Gentse concertzalen, muziekcafés en op festivals, kijkes achter de schermen, foto’s met een verhaal,…
Een selectie van het ingezamelde fotomateriaal zal verschijnen in het 9000 Toeren-boek, de overige worden verzameld op de 9000 Toeren website en Facebookpagina.
Dus neem contact op, als u denkt dat u iets hebt!
© 2014 GENTBLOGT VZW
Grappig, ik was op dat concert van Tad en Nirvana (heb nog de affiche en het ticketje, zaken die ik in die tijd trouw verzamelde). Het was slechts mijn tweede concert in den Demo na the New Christs enkele weken eerder.
De twee grootste mythes over dat concert zijn dat er slechts 12 man en een paardenkop was (de club zat goed vol – het concert kaderde trouwens in een weekend waarin ook o.m. Mudhoney en All optraden). De tweede grootste mythe was dat het een slecht concert zou geweest zijn. Het was vooral een kort concert maar dat was in de punkrockscene waar Nirvana toe behoorde (van de term “grunge” had niemand in die jaren gehoord) geen uitzondering…
En het concert eindigde in chaos met die lange slungelbassist die zijn basgitaar steeds hoger in de lucht gooide en opving (en boven het podium was het plafond hoog) en Kurt Cobain die zich in het drumstel gooide (nog geen Dave Grohl te bespeuren trouwens).
Ik ken nogal een aantal mensen die op die “legendarische optredens” opnames maakten (veel concerten in den demo zijn zelfs gefilmd) maar die zullen ongetwijfeld huiverachtig staan tegenover al die initiatieven van hipsters die nog altijd niet kunnen verkroppen dat ze er niet bij waren en er dus maar van uitgaan dat er niemand bij was ;-)
Ik was er zelf niet bij, maar wel op het optreden van Nirvana in de Vooruit, enkele jaren later. En ik denk ook nog met weemoed terug aan de wekelijkse optredens in de Democrazy in de Reinaertstraat. Als kotstudent schreef ik daar toen stukjes over in de Schamper, en in ruil mochten we dan soms gratis naar de Democrazy. Schone maar lang vervlogen tijden…
Ik was bij ‘t Democrazy-optreden, maar zat tijdens Nirvana in ‘t café te wachten op TAD :-)
Van Tad had ik (toen) nooit gehoord maar Bleach hadden we de weken voor het optreden in de Vooruit grijs gedraaid. Was één van de eerste platen uit de Amerikaanse underground scene waarop je eerder kon headbangen dan pogoën. Cobain ergerde zich tijdens het concert dan weer aan het feit dat het publiek te tam was en probeerde ons op te jutten.
Van Tad herinner ik mij vooral enkele zware heerschappen die wonder boven wonder niet door het podium zijn gezakt.
Grappig, bij mij was ‘t dus omgekeerd : ik kende “God’s Balls” van TAD, en herinner mij dat “Bleach” bij mijn maat in de wagen lag, maar had ‘m toen nog nooit gehoord. Goed opterden van TAD, overigens. Vond ik toen toch ;-)