‘Coming Home’: klassiek, ontroerend familiedrama

woensdag 22 oktober 2014 17u07 | Louise Willocx (tekst), Film Fest Gent (beeld) | reageer
Trefwoorden: , .

gent(1)De reporters van Stampmedia brengen een week lang verslag uit vanop het Film Fest Gent. Terwijl ‘Black Coal, Thin Ice’ van Diao Yinan meedingt voor de Grote Prijs, blijft het enige andere Chinese werk, Zhang Yimous ‘Coming Home’, ietwat onder de radar in de plus selectie. Onterecht, schrijft Louise (18): “Dit klassieke, ontroerende familiedrama is absoluut het bekijken waard.”

Na tien jaar gevangenschap slaagt Yanshi er in te ontsnappen uit het werkkamp waar hij vanwege de Culturele Revolutie heen is gestuurd. Hij zoekt meteen zijn vrouw Wanshu en dochter Dandan op. Dandan levert hem echter uit aan de autoriteiten, deels uit indoctrinatie, deels uit opportunisme.

cominghome

Wanneer na drie jaar de Culturele Revolutie ten einde komt en hij eindelijk verenigd hoopt te worden met zijn gezin, treft hij enkel een zwakke, verwarde vrouw aan. Wanshu blijkt aan geheugenverlies te lijden, te wijten aan traumatische stress en de val die ze drie jaar geleden had gemaakt bij zijn arrestatie.

“Wilt u graag een hapje blijven eten? Ja, blijft u toch. Ik ga meteen inkopen doen.”

Op de dag van zijn vrijlating wordt het Yanshi in een pijnlijk en bevreemdend gesprek langzaam duidelijk dat een verwarde Wanshu hem als een of andere kennis lijkt te zien en niet als haar langverwachte echtgenoot. Tegen de achtergrond van vergeelde muren, waar het lijkt alsof de tijd is blijven stilstaan sinds zijn vertrek, vat deze sterk geacteerde en ontroerende scène meteen alle pijnpunten samen van dit meeslepende Chinese familiedrama.

Zhang Yimous nieuwste werk laat op een bijzonder aangrijpende manier aanvoelen hoe verwoestend een regime kan tussenkomen in het leven van gewone mensen. De Culturele Revolutie is dan wel voorbij, de breuken die geslagen zijn in Yanshi’s gezin en dat van zovele miljoenen andere Chinezen worden wellicht nooit geheeld. Ook Wanshu’s amnesie symboliseert pijnlijk de wanhopige pogingen waarmee gewone mensen het trauma van de revolutie trachten te verdringen.

Beide protagonisten, die gekwetst en elk op hun eigen manier de geschiedenis proberen verwerken worden heel sterk neergezet door Gong Li (Wanshu), de regisseurs persoonlijke muze en Chen Daoming (Yanshi). De karakterschetsen hadden langs de andere kant dan weer net iets genuanceerder kunnen zijn. Beiden zijn wel erg perfect, treffen in niets schuld en zijn het toonbeeld van trouw en ware liefde. Enkel hun dochter Dandan weet dat gelukkig te verbreken door met haar verraad en boetedoening een net iets menselijker personage neer te zetten.

De verhaallijn van Coming Home is erg ontroerend, al is het bij momenten net iets te emotioneel en weinig vernieuwend. Naar het einde toe wordt de film soms wat traag en ook de muziekkeuze, verhaalopbouw en mise-en-scène is behoorlijk klassiek.

Toch laat dit historisch drama, dat volgens de Chinese media zelfs Steven Spielberg en Ang Lee (Life of Pi), aan het huilen heeft gebracht, je op een erg geslaagde en treffende manier kennismaken met het verdriet en de trauma’s die men liever wegstopt van de Chinese maatschappij.

© 2014 – C.H.I.P.S. StampMedia – Louise Willocx

© 2014 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.