Ginger Zoo

maandag 8 december 2014 20u54 | Wouter De Sutter | reageer
Trefwoorden: , .

De Antwerpse band ‘Ginger Zoo’ zette zondagavond in Kinky Star een punt achter het kouwelijke weekend dat altijd zal herinnerd worden als het weekend waarin Gent afscheid nam van Luc De Vos. 24 uur na het massaal bijgewoonde eerbetoon bij Sint-Jacobs, werd op de Vlasmarkt alweer overgegaan tot de orde van de dag. Henk Rijckaert in de Charlatan. Een nieuwe Antwerpse groep in de Kinky. Life goes on.

‘Ginger Zoo’, een fotogeniek kwartet, liet zich tot voor kort aanspreken met de naam ‘Tjalk’. Niet dat ons om een mening daarover werd gevraagd maar de nieuwe naam klinkt toch een stuk cooler dan de voorgaande. Als het goed is zeggen we het ook.
Actief sinds 2010 en sterk geïnspireerd door het Californische collectief ‘Deerhoof’ maakt de band naar eigen zeggen ‘psychosomatic freakrock’. Met zin voor grillige songstructuren, bizarre vocals die gaan van fezelen tot krijsen, onverwachte tempowisselingen en andere Zappaeske kunstgrepen die we gemakshalve onder de omschrijving ‘muzikaal avontuur’ parkeren.
Eerder op het jaar bracht Ginger Zoo in eigen beheer een eerste EP uit die in meer dan één midden op goedkeurend gebrom werd onthaald. Op de EP, geproduced door Patrick Deweze, vier nummers die met elkaar wedijveren in experimentele uithalen en absurde titels. Of wat te denken van dingen als: “Ballad for a magic pussy”. Dat hebben we sinds ‘Evil Superstars’ niet meer gehoord. En toeval of net niet; Ginger Zoo doet zo op het eerste gehoor wel wat denken aan Mauro’s maffe band van zo’n 20 jaar geleden.
“Het wordt een intiem concert” fluisterde Philippe François door de microfoon bij aanvang van het concert toen hij zich geconfronteerd zag met nauwelijks een tiental geïnteresseerden. Op veilige afstand van het podium nog wel. Gaandeweg druppelden er meer concertgangers binnen maar van start moeten gaan voor de spreekwoordelijke drie man en een paardenkop is weinig ideaal.
Publiek of geen publiek; Ginger Zoo ging behoedzaam, haast ingetogen van start. Omdat de drummer niet altijd in de achtergrond dient te opereren werd hij zondag gewoonweg vooraan het podium geposteerd, op dezelfde hoogte als de zanger. De langharige keyboardspeler was de pineut, die mocht integraal in het behang verdwijnen.
Een eerste hoogtepunt na een dik kwartier spelen: ‘Von Ribbentrops rock’, jazzrock met een flinke scheut waanzin. Het eerste applaus dat zich boven beleefdheidsniveau verhief werd in dank aanvaard. De zaak ontdooide pas helemaal naar het einde van de set toe met ‘Happy Nipples’ en vooral met “Planet Something Something Inertia”, drie speelstijlen – het kunnen er ook vier geweest zijn – en redelijk wat onnavolgbare gekkigheid in één enkel nummer.
Zichtbaar tevreden over de aanzwellende appreciatie lieten de sinjoren zich overhalen tot twee extra nummers. Voor één ervan had drie kwart van de band liever gepast wegens te nieuw en te lang om al live te brengen maar frontman François zette koppig door en schudde alsnog vijftien magische minuten uit zijn gitaar. De rest van de band volgde, zij het met de nodige horten en stoten. Verre van perfect maar wel het beste dat we die avond hoorden. Een verrassend positief orgelpunt voor een concert dat in eerder ondankbare omstandigheden startte.
Ginger Zoo is:
- Philippe Francois: Gitaar en zang
- Robin Aerts: Bas
- Yotanka Verrept: Drums
- Jeroen Vandesande: Keys

Meer informatie:
-http://gingerzoo.bandcamp.com/
-https://soundcloud.com/tjalk

© 2014 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.