RSSSpekkenfestival: Abel Tasmannetje (Arthur Geesing)
Zondag tussen kerstdag en nieuwjaar, ideaal voor een kinderportie theater en zo trokken wij opnieuw richting Tinnenpot, deze keer voor Abel Tasmannetje van Arthur Geesing. Het wordt een try-out, de eerste voorstelling in Vlaanderen, over enkele dagen volgt de première in Nederland. We starten met een beetje vertraging door een technisch probleem dat ook tijdens de voorstelling nog niet helemaal was opgelost maar gelukkig niets onoverkomelijk.
Abel Tasmannetje is een heel bijzondere postbode, eentje die in een magische PostTas woont en hiermee onbestelde post toch ter bestemming brengt. Regelmatig stuurt hij post naar eigen inzicht naar mensen die het pakje of kaartje kunnen gebruiken. Met zijn magische PostTas reist hij zelfs door de tijd om de juiste bestemmeling te achterhalen. Of het nu gaat om flessenpost uit 1492 van ene Columbus of een postkaart uit 1946, geen moeite is hem te veel.
Op een dag meldt HoofdPostbode van de EPBO (Eerste Post Bij Ongelukken) zich bij Tasman. Hij maakt er kennis met Abel zelf maar ook met Sjak en Mak, twee overvolle postzakken, de manier van postverdeling en alle andere ‘eigen’ regels van Tasman, die elke nacht droevig wacht op die ene brief die niemand hem schrijft. Samen bestellen ze o.a. de verloren briefkaarten van Teun en Tessa en hopen zo de twee geliefden voor altijd samen te brengen. Maar de liefde laat zich niet dwingen. De laatste kaart wil (moet) Abel zelf afleveren en daar kan Hoofdpostbode hem niet bij helpen.
Het is een heus huzarenstukje hoe één acteur alle personages speelt en ook nog eens aan de lopende band het decor verbouwt. Dat decor zit bovendien hoogst ingenieus in elkaar met een heleboel verborgen hoekjes en kantjes. Abel Tasman is er in ‘gewone’ en miniversie en de acteur is als HoofdPostbode zelf ook nog eens personage in het verhaal. Misschien lag het aan de extra stress omwille van de eerste voorstelling en de techniek die niet helemaal mee wou maar anderzijds zou het werken met twee spelers de zaak wellicht iets eenvoudiger gemaakt hebben, zowel voor de acteur als voor het publiek. Al moet worden gezegd dat het jonge publiek best wel geboeid bleef door het verhaal en het ook allemaal vrij goed leek te snappen. Jonge geesten gaan meestal iets gemakkelijker mee in een fantasie en hebben genoeg aan beelden om het verhaal te kunnen volgen. Het zijn eerder volwassenen die er graag nog een woordje uitleg bij hebben maar eigenlijk hoeft die extra toelichting niet en wordt de voorstelling zelfs nog mooier wanneer ze verder wordt uitgepuurd.
Mits nog enig schaafwerk wordt dit een heel mooie en verrassende voorstelling waarvan velen nog zullen genieten.
Nog tot 3 januari (behalve op 1 januari) zijn er dagelijks verschillende voorstellingen voor groot en kleiner. Het volledige programma lees je op https://www.spekken.be en ook voor tickets kan je daar terecht of bij Uitbureau in de Veldstraat of telefonisch op het nr 09 233 77 88
© 2014 GENTBLOGT VZW