Musea op zondag

woensdag 28 januari 2015 14u21 | patricia | reageer
Trefwoorden: , , .

Ik woon op korte wandelafstand van het Citadelpark en dus van twee musea. Zo kort bij dat ik me er soms aan moet herinneren. Vooral omdat je als Gentenaar op zondagvoormiddag gratis binnen mag en er dus eigenlijk geen excuus is.

Gelukkig is een vriendin vriend van het MSK en zijn dit zowat onze vaste afspaakmomenten geworden. Vorige zondag gingen wij naar Love letters in time of war and peace. De tentoonstelling is gewijd aan de periode 1870 tot 1930. De wereld veranderde toen dramatisch. Intellectuelen en kunstenaars verzetten bakens, op artistiek vlak maar ook op relationeel vlak. Hun houding tegenover relaties werkt inspirerend. Bijzonder grappig vond ik het boekje om de ideale liefdesbrief te schrijven, spijtig genoeg zag je enkel de kaft. Blijkbaar was er een hele reeks, brieven om te flirten, brieven om verloofd te worden,…

Raoul Hausmann, "Ich liebe dich!" [to Hannah Höch], 1918, Berlin, Berlinische Galerie, Hannah Höch Archiv

Raoul Hausmann, “Ich liebe dich!” [to Hannah Höch], 1918, Berlin, Berlinische Galerie, Hannah Höch Archiv

Hoogtepunten op de tentoonstelling zijn de liefdesbrieven van de dichter Oscar Wilde aan Alfred Douglas, van Dante Gabriel Rossetti aan Jane Morris (mevrouw William Morris), van Dora Carrington aan Lytton Strachey en van Stanley Spencer aan Hilda Carline. Soms is het moeilijk om die sierlijke letters te ontcijferen, gelukkig hangt er een getypte tekst naast. De brieven zijn verspreid over verschillende zalen, waarbij je ook schilderijen van briefschrijvers en brieflezers ziet. Maar ook gewoon portretten van muzes en verboden liefdes.

Love letters in time of war and peace is niet de beste tentoonstelling die ik in het MSK zag. Soms een beetje banaal, maar dan zijn er toch een paar werken of kunstenaars die het de moeite maken. Zoals Félicien Rops en Rik Wouters die het voor mij altijd doen. In de laatste zaal hangt een gigantisch werk waar ik wat langer bleef plakken. Het werk raakte niet afgewerkt door de dood van de kunstenaar.

Love Letters is nog te zien tot 22 februari.

Aan de overkant van het plein is het een stuk drukker. Het S.M.A.K. lokt veel volk met “Sculptures & Drawings. 2000-2014“. Deze tentoonstelling wordt aangekondigd als een mid-carreer presentatie van het werk van Berlinde De Bruyckere. Via een honderdtal werken zie je waar ze de voorbije veertien jaar mee bezig was.

De werken in de grote ruimte grepen me meteen naar de keel. In vier vitrines zie je lichamen, pijnlijk echt en toch weer onrealistisch gewrongen. Aan de muur zie je de tekeningen die het proces voorafgaan. De kwetsbaarheid van de mens en het lijden zie je in al zijn facetten. Je wordt er niet bepaald vrolijk van en zo lijkt de sfeer een beetje gezet. Het was even slikken. En toen moesten de kolossale paarden nog komen.

Kreupelwoud Een ander duidelijk hoogtepunt is ‘Kreupelhout – Cripplewood’ (2012-‘13), de monumentale installatie die te zien was op de Biënnale van Venetië in 2013. Iedereen liep rond het werk en sommigen kwamen toch wel iets te dichtbij vond de zaalbewaker. Persoonlijk spraken de geweien uit de reeks Rodt me nog net iets meer aan. Maar eigenlijk schieten woorden me een beetje te kort bij deze tentoonstelling. U moet gewoon ook maar eens gaan kijken. En vooral, het heeft geen zin om van elk werk een foto te nemen (en al zeker niet met flits), kijk gewoon eens en zie wat het met u doet.

Op donderdag 5 en vrijdag 6 februari 2015 en op donderdag 12 en vrijdag 13 februari 2015 zetten we de deuren van het museum open tot 22:00. Sculptures & Drawings. 2000-2014 loopt nog tot 15 februari. Zeg niet dat u het niet wist.

© 2015 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.