RSSAdieu! Tot ziens!
11 december 2006. Mijn eerste redactievergadering bij Gentblogt. Om eens te zien, had i. gezegd. In een achterkamertje van de Rederijkers. Ik herkende een aantal bloggers, zoals Michel en Bruno. Maar wisten zij veel wie ik was en wat ik daar kwam doen. Niet zo goed voor iemand die ook al uit zichzelf niet zo veel zegt, zo in het begin. Die avond zat ik stilletjes te kijken. Ik was overweldigd en mijn hoofd gonsde van de ideeën, zoals dit na elke volgende redactievergadering zou blijven doen. Maar ik wist toen ook: hier wil ik deel van uitmaken.
Flashback naar een klein jaar eerder. Na een gebroken relatie kwam ik weer aan in Gent. Ik moest de stad opnieuw leren kennen. Niet langer de straten waar ik als student rond liep. Andere winkels, andere cafés, andere uren. Een onverwachte crush toen de anonimiteit van het online daten doorbroken werd. Koffie aan een keukentafel en horen vertellen over Gentblogt. Ik ging op zoek en pakte de draad weer op van een paar gewoonten. De Vooruit werd opnieuw mijn ontmoetingspunt, iets drinken in het café en een theaterabonnement. Maar ik waaierde steeds verder uit. Ik leerde mijn stad beter kennen.
Gentblogt zorgde voor een stevige duw in de rug. Een mailbox waar elke dag vele persberichten gedropt worden, een mailingslijst met enthousiaste vrijwilligers, maandelijkse vergaderingen met mensen die hier al langer hun hart zijn kwijt geraakt. Ik verliet mijn comfortzone en ging al eens vreemd. Campo is ondertussen een even vaste stek geworden. Mijn honger naar cultuur bleek niet te stillen. En ik vulde mijn lijstje van favoriete gezelschappen, acteurs en regisseurs aan met nieuwe namen en oudere namen die me voordien onbekend of onbemind waren. Ik nam me voor om ook meer amateurgezelschappen te gaan zien, wat in een aantal artikels uitmondde maar tijdgebrek en keuzes moeten maken zijn pijnlijke vaststellingen.
Ik ging op zoek naar favoriete kunstwerken en heb in sommige van de musea een vaste afspraak met een vriendin om te gaan kijken. Concerten in kleine en grote zalen. En gewoon, omdat het leuk klonk of iemand het vriendelijk vroeg, toch ook maar eens gaan kijken. De draad weer oppikken met de barbiekleertjes die ik als kind maakte en nu mijn ogen uitkijken bij Creatief Gent.
Ik vulde mijn agenda en ontmoette anderen. Lezers en andere schrijvers en fotografen. Maar ik herinner me ook de momenten achter mijn computerscherm. Verlof voor mijn hobby. ‘s Ochtends in de filmzaal op het Filmfestival, ‘s avonds schrijven om ‘s anderendaags weer vroeg van de partij te kunnen zijn. Op voorhand namen opzoeken en muziek luisteren voor Gent Jazz, ‘s ochtends tekst schrijven bij koffie en schaven aan de tekst. Soms voelde ik me wat klein, als vrijwilliger tussen professionele journalisten, maar het onthaal was er niet minder hartelijk door. En stilletjes was ik best trots als een gezelschap of organisatie verwees naar dit stadsblogje in hun communicatie.
En ja, het afscheid valt moeilijk. Mijn bijdrage aan Gentblogt is de laatste tijd wat moeilijker te voorspellen. Werk en andere bezigheden vreten ook tijd en energie. Reacties, of het uitblijven ervan, vallen al eens tegen en gewoon ook het besef dat er zoveel in Gent gebeurt. Elke dag, elke week. Altijd zijn er wel dingen waar we niet over schrijven en altijd is er wel iemand om dat te zeggen. De beslissing zorgde voor rust bij mij. De aankondiging en de reacties daarop zorgde dan weer voor een onverwachte emoties. Maar het is goed geweest! Ik ben blij dat ik deel heb uitgemaakt van deze equipe en ik ben dankbaar voor alle leuke momenten en ontmoetingen. Tot ziens!
© 2015 GENTBLOGT VZW
Zelfs nu op het einde ontdek ik dingen van bij het begin zoals de reeks favoriete kunstwerken. Dank je wel voor alle bijdragen.
Bedankt om me als een soort verre neef, familie te laten zijn van de Gentblogtfamilie. Een dikke merci om mij de kans te geven voor jullie te schrijven in 2012.
Jullie zullen hard gemist worden.
Bedankt Patricia voor de samenwerking met de foto van de dag, die we nog een tijdje samen afwisselden. Bedankt ook voor de exposities, filmfestival en zo veel meer.